Netgedichten

netgedicht (nr. 11.228):

Gustav Mahler, symfonie nr.1

Hij aan zijn schrijftafel dacht:
laat ik nu nog even dan dit
in stilte laat ik dan en dan
laat ik dan glinsterend beginnen:
Ging heut’ morgen übers feld
Ja, zo moet het zijn.

Maar hij moest droevig verdergaan:
het zwakke hart, dat nog niet wist,
wel opmerkte de tuingeluiden in mineur:
Bruder Martin, schläfst du noch?
Hörst du nicht die Glocke?

Hier begon de angst
van negen symfonieën
en de dood.

Ooit zal God zelf zich buigen
over partituur en strekking,
wat wijzigingen aanbrengen,
ach Gustav, de elfde bleef onvoltooid,
en zeggen: Maestro, Musik!

Dan zal de hemel
even opengaan om angst,
uit hoofden weggewaaid.