Alle inzendingen over passie OR hemeldek OR schaduw

in kaarslicht gevangen schaduwdans het silhouet van onszelf verstrengelt als één de tango der zuchten passie vol hoop het lied van wij samen door harten gehoord dansen wij leven eindeloos zacht samen zweven waar schaduw wacht…

In het licht van de maan volgt hij zijn schaduw Denkend aan haar die hem moest laten gaan Haar lippen smachten verwachtingsvol liefde Haar vulva verlangt niets, niets dan waardigheid Die de eigenaar van de schaduw haar niet kon bieden Gekrenkt En geconcentreerd, maar verzwakt, zwalkt hij verder Op zoek naar geborgenheid, warme vleugels.…

hoe lief een nachtegaal passie leegschudt in huiverend glas woorden kweekt als rijpende vruchten tegen een bezinnende boezem net voor de val in licht en donker met een buitelend hart schaduwen temt langs de kamerwand de bodem vult met geoogste sterren : haar dromen in een komende dans…

passie brand in ogen heeft een stem in ‘t hart heeft een stem in ’t leven in de passie van morgen van alle dagen…

De rozen domen en dauwen ten avond, vredig-vroom; er waart een paarser schaâuwe om de kastanje-boom. De vijver blankt in dampen; de troostlijke nacht begint. - Ontsteek, ontsteek de lampe: mijn angst ontwaakt, o kind.…

De stille zonne daar ik zit, voor mijne woning, in de oude lijste van een groene en rode veil; van al de bloemen op mijn mond de milde honing, en in mijn hart van al de dagen 't vrome heil; een witte roze aan mijne krage, en voor mijne ogen de weiden en de Leië in lage zonne-brand; van mijne vrouwe in mij het zorgend mededogen, en van…

stroboscopisch licht verblindt alleen je schijn blijft hangen verlangen tekent wit verborgen passie in een grauw gezicht gespannen dagen ogen in wellustig dansen mannen uit je laat je vangen in het zwart van schaduwen ik zie je lippen missen als liefde sterft in geluid…

Rook vult plots het hemeldek Een rode gloed verlicht de stad Geschreeuw klinkt op, sirenes gaan De vlammen slaan een hittegat Gegil, gekrijs, een kinderstem Alleen op zeven hoog Sensatielust verdwijnt, een harteklem Plots mededoog Daar komt hij dan, de brandweerman Een helm en een leren pak Een ladder die gans reiken kan Tot boven aan…

je stem speelde toneel het geluid kleurde decors in adem donkerde schaduw handen regisseerden het licht terwijl je ogen als spotlights op mensen waren gericht jij bracht vervoering passie tranen en pijn door zo intiem met ons samen te zijn in de melodie van het leven enkel door zelf alles te geven met stilte als hemels refrein…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Zon op jouw warm lijf met een schaduw van verdriet verenigt, verbindt.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Alleen de kerk en de rivier Alleen de oude maan en bomen zijn nog hier Als ik er kom smaakt alles naar een onvermijdbaar later Ik wacht dan op de schemering die langzaam alles uitveegt Ik keer mij naar de avondlucht die rode rozen spaart Langzaam dwingt het leven zich doorheen de vage schimmen En doet mij als een ganzenvlucht het hemeldek…

Het leven biedt haar eigen bescherming tegen passie - zoals wij schilderijen in de schaduw hangen.…

zich zelf ontstaat de werkelijkheid neemt het over van de schaduw die als een deken mij het zicht ontnam…

Ik ben niet als jij Want jij bent zo.. Och, zoals jij! Zoals jij bent, dat ben je echt Maar ik? Och.. ik ben maar ik Nee ik ben dit, maar jij! Jij gaat, jij doet, zoals het moet En ik, och ik doe dat niet goed Want jij, ja jij, zoals je bent Is het net alsof jij Weet wat je doet En wat je wil en ik denk dan Och ik, ik weet niet wat…

De kanttekeningen begrenzen de hartstocht een burcht om je vormen van de passie te bewaken om jouw in de kern te ontmoeten bij het kampvuur.…

We schaduwen de zon draaien gedwee om haar as. Soms wijzen we ergens naar proberen wat met zinnen maar meestal zijn het dingen, gewoon dingen. Ik blaas mijn passie omkleurt met breekbaar geluk en lach in mijn dromen want de bel ging niet stuk.…

onder de hemel in open luchtstromen woorden reizen omhoog als sluimerende schatten voor het hart teder groeit het licht onverstoorbaar, wonderlijk op vleugels van passie de schoonheid ligt vrij met mijn schaduw van de vrouw-ziel warme accenten vallen de dageraad groeit met visie dat waakt over de stappen gekleurd, op levendige manier…

tijd gespiegeld in de stikken van mijn oma’s Zeeuwse dracht ik hoor theedrinkende terrassen een sigaren rokend zware stem bij kar en kraam kletsende vrouwen de luide schreeuw der marktkoopman ik ruik de in een ton gerookte paling de geur van varken, paard en koe van zilte vers gevangen vis van pas gerooide uien ik slenter terug de schaduw…

Ik wil diep in jouw ogen kijken want, dan zie ik je ziel je warme blikken doorboren mij dat ik bijna voor je kniel... We hebben nog geen woord gezegd, het spanningsveld is groot... mijn hoofd, dat heb ik neergelegd gelegd nu op jouw schoot... En jij, jij streelt mijn haren zo teder voelt jouw hand... Je vingertoppen over mijn gezicht…

ik kan me niet indenken niet aan je gedacht te hebben ik kan niet meer voelen zonder zo intens gevoeld te hebben ik kan me niet meer herinneren je niet gekend te hebben…

gepassioneerd preekt de vos, terwijl de boer zijn ganzen (be)hoedt…

De passie in mijn donder is waar jij toen voor ging Ik zou niet ik zijn zonder dat is nou eenmaal mijn ding Maar soms denk je misschien was het nu maar heel even weg Omdat ik bij een onenigheid je ook flink de waarheid zeg Maar één ding moet je weten mijn passie wordt gedreven Door mijn diepe liefde voor jou, naar ik hoop, de rest van mijn…

Bach, kunt u verklaren dat ik tranend ben? Het leven heeft me aangegrepen in uw contrapunt, mijn haar zit in barokke krullen. Vergeef me de hobo in mijn ver- stild en hullend huilen in uw lijnen, het verhaal in uw koralen. God, bewaar mij in uw lijden, in het zijden lentelicht van mijn zware dralen: ik wil mij aan u wijden in de nacht,…

trekt een spoor van genot Op satijnen lakens lig jij Bij het schijnsel van de maan Zie ik de contouren van je naakte lichaam ik kruip er zachtjes tegenaan Een huivering, van ons twee de wind streelt mee door het open raam Twee lijven in elkaar verweven dartelen samen op in het ritme van de nacht Vurig verlangen in harten gevangen in passie…

De geur van je haar en je lichaam prikkelt mijn zinnen. Binnenin me ontstaat een wervelwind. Kolkende golven overspoelen mijn gedachten, ik wil je bezitten met heel mijn macht. Telkens en telkens opnieuw wil ik me in jou verliezen, totdat ik bij dageraad zal aanspoelen op jouw strand.…