Leven in een zeepbel
Welluidend klimt de ochtend
zich aan de mens op, hij staat
rekt zich omhoog en beweegt
zich vooruit.
We schaduwen de zon
draaien gedwee om haar as.
Soms wijzen we ergens naar
proberen wat met zinnen
maar meestal zijn het dingen,
gewoon dingen.
Ik blaas mijn passie
omkleurt met breekbaar geluk
en lach in mijn dromen
want de bel ging niet stuk.
Geplaatst in de categorie: algemeen