Alle inzendingen over patty

Wat drijft de onderzoeker meer dan eer? Nieuwsgierigheid, het houvast van het weten wat denkt een vis, hoe zwermen de planeten Hij dwaalt, verdwaalt en vindt en zoekt naar meer. Meten is weten. Wie verzon die leer? Hij meet en meet en raakt nooit uitgemeten. De meetlat breekt, door houtworm aangevreten, de bliksem slaat zijn weerballonnen…

Een natte vlam, een vonk, geel-blauw gekleurd: De vis met tomeloze schoonmaakdwang. Alles moet schoon. Het is er een gedrang van grote vissen wachtend op hun beurt. Zelfs voor een haai of rog is hij niet bang. Hij is dompteur en zwemt hun bek in, speurt naar etensresten, al wat hen besmeurt. In trance keert het beest hem de andere wang…

Dit is hun picknickplek. Wij zijn met velen maar zij met meer. Onze chauffeur, de kok en de reisleidster zwaaien verwoed met stokken. Allengs stokt elke hap in onze kelen. Een baviaan belaagt me onverschrokken, maar ik wil toch mijn brood niet met hem delen. Dat wil hij ook niet; liever alles stelen. De evolutie wordt opnieuw voltrokken…

Eens kijken of een hert nog kleiner kan, ik maak bonsai, heeft de natuur gedacht. Saté-prikkers als poten, hazenvacht, vrij kilo vlieggewicht. Daar staat hij dan. De kantjil uit de Oost: made in Taiwan. Het brekebeentje leeft slechts in de nacht. Alles is groter, alles is verdacht. Gevaar, gevaar! Zijn staartje trilt ervan. Hij heeft dan…

Een hels lawaai bespringt me dominant: Een kettingzaag op volle sterkte loeiend. Misschien een tuinman, denk ik, bomen snoeiend. Het is een amoureuze olifant. Hij duwt zijn kop tegen haar zachtste zijde. Zij zet zich schrap tegen haar muzikant en houdt zo tegen al die hartstocht stand, of tracht ze slechts om vallen te vermijden? Ze staan…

Dit opgerolde kwaad, meetlint van zonden, ligt schuldeloos te slapen bij de ruit. Rondom hem liggen lappen oude huid. Wie zoveel zont, vervelt ook onomwonden. Al eet hij vlees, hij adviseerde fruit. Maar Eva kon zijn boodschap niet doorgronden. Hij ratelde nog wel zo opgewonden, flitste zijn vleesvorkje wild in en uit. Het paradijs is kort…

. ----------------------------------------------------------- uit: 'Poetry and snorkling', weblog Patty Scholten 2010.…

Ze buffelen bedachtzaam in het rond. Hun wollen truitjes zijn te heet gewassen zodat ze maar tot aan hun middel passen. Daarachter volgt een strakke blote kont. De staart gerafeld touw, een kruitvatlont. Geen goeiig loeien, maar een dreigend bassen hoor je; het scheuren van de taaie grassen en als ze verder lopen, beeft de grond. De stieren…

Het nieuwe jaar begint met zachte vlokken die zachtjes dalen en onwillig landen. Het aarden wordt hun dooi, of ze zich branden aan warme aardkorst, hete huizenblokken. De aarde drinkt de sneeuw met grote slokken en raakt verkild tot in haar ingewanden. De vlokken winnen door hun massa. Wanden van groen worden van spikkelwit doortrokken…

Hij stapt behoedzaam en ziet grijs van zorgen dat hij geen muis of mier of mens vertrapt. De rafelige oren vaal gelapt, een slurf hangt uit, het slimme oog verborgen. Als zak van Sinterklaas zou hij voldoen, met in het rommelige vel cadeaus zoals entreekaartjes voor circusshows, veel pinda's, boekensteunen, een klaroen. Ik weet…

Een mus is niets, een bolletje van veren. Een mussenbeetje lef, een scharrelaar. Een fluitje aan de voorkant en een paar futiele vlerkjes om te manoeuvreren. Een vlegel om op kruimels te trakteren en zeker geen recordverbeteraar Een hagellading lood is even zwaar. Maar wie zou ooit zo'n beestje liquideren? Hij heeft zijn toekomst…

Verliefdheid is: het vreemde pad betreden waarbij geen richting staat. Wel paddenstoelen die waarschuwen voor drijfzand, modderpoelen. Fata morgana's dienen strikt gemeden. Je draagt een rugzak van het merk 'Verleden', die zich bij elke stijging zwaar doet voelen. Een helder beekje om bij af te koelen. Straks komt een uitspanning:…