285 resultaten.
Dood werken
snelsonnet
2.0 met 15 stemmen 2.449 Het prepensioen komt onder druk te staan
Want zij die zich jong van hun baan ontdeden
Zijn meestal al vroegtijdig uitgetreden
Dan heeft de ouder dom zijn werk gedaan
Wie tot hij er bij neer valt dus blijft werken
Houdt alle kosten mooi binnen de perken…
WAKKERE LUIDEN
snelsonnet
3.0 met 17 stemmen 1.076 Terecht besluit men nu toch paal en perk
te stellen aan de vrijheid van de kerk.…
Larger than history
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 300 'n Weelde
Door geen historicus nog in te perken
Geheiligde theaternaslagwerken
Bevatten zelden zoveel tekst en beelden
Zijn oeuvre, dat welhaast ongrijpbaar groot is
Toont aan hoe rijk zijn leven voor de dood is…
Paf
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 204 Die lui gaan alle perken steeds te buiten.
Het lijken nondeju wel farmaceuten!…
Gebed zonder end
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 796 Vandaar dat hij vanaf de preekstoel zei:
"O Heer, stel toch in godsnaam paal en perk
Aan die verdraaide rondjes om de kerk!"…
Eerste Keer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 166 nooit ruikt de grond zo vers
als omgeruld in lente
dat wil ik met mijn handen doen
met zwarte nagelranden
kom mij nu niet aan
met een paar tuinhandschoenen
hoe zou ik aarde voelen
of wroeten in een perk
achter mij, in huis
zie ik opeens moddersporen
nu ik uitgeraasd ben
kijk ik naar een bed violen…
De krokussen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 795 Ze staan al in de tuin en in de perken
Blauw geel of wit, groot en klein
De winter kan ik dus in mijn gedachten wegwerken
Heerlijk, die lente met af en toe die zonneschijn
Een vooruitzicht van veel buiten zijn
Genieten van de tuin, de vogels en de bloemen
Voor mij een natuurlijk medicijn
Wat verlang ik toch naar die zonneschijn…
Het tikje border line
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 94 ik ben
niet eens gevallen
maar gestruikeld over
de zelfgespannen draden
van mijn bestaan
ging perken te buiten
waarin normen huisden
het tikje border line
vergrootte steeds in
waarden het allerkleinst
heb de mazen
van het net bekeken
ben er in gebleven
gevangen of toch vrij
die strijd is nog niet voorbij…
April
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 388 Begin april, de tuinman helpt me weer
Hij wiedt en schoffelt, snoeit het perk met rozen
En kijkt me hitsig aan, ik ga zelfs blozen
Mijn drift ontwaakt, zijn houding smaakt naar meer
Maar ach, de lust is plotseling fini
Als ik de steppe van zijn borstkas zie…
Rustplaats
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 157 de steen zwijgt
in het grijze grind
twee namen
een levensloop samen
zandkorrels door
de wind gebracht
schuren de letters
matteren de glans
strak geharkte perken
vragen aandacht
maar och,
het kan me niet bekoren
ik voel me als het musje
tussen het madeliefjesgras
toch verloren……
Sterke Arm
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 337 Minister Remkes' plan voor de politie
Stelt paal en perk aan willekeur per buurt
Er komt één korps, vanuit Den Haag bestuurd
Al klinkt het stoer, er is iets dat ik níét zie:
Hoe moet die leiding komen van een man
Die zo'n onpraktisch plan bedenken kan?…
voor mij heeft oud papier geen waarde
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 304 ik hecht aan dingen
die me raken
de mooie droom
een lief gebaar
het zachte strelen
door je haar
't onuitgesproken
kom dan maar
zó zijn er heel
veel dingen
waar ik een loflied
op kan zingen
ik hecht aan
bloemen in een perk
aan tedere woorden
op mijn zerk
en maak me sterk
voor liefdewerk...…
Wijn van de Sfinx
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 55 Hij koos de kant van Kloos,
heer Woordeloos
want Willem was
een Tachtiger van woorden
kunstenaars die dichten
over roos en korenbloem
in zonneweiden
en sonnetten als van Perk
uit de antieke doos
Maar hij maakt zich er als
Jantje van Leyden
licht van af, 't is zonde;
ben ik boos?…
AAN MATHILDE
poëzie
4.0 met 17 stemmen 2.328 Wanneer de moeder van het licht weer licht,
En voor haar goud de zwarte mist doet wijken,
Dan laat ze er stralen langs de bloemen strijken,
En dankbaar doet elk bloemeke zijn plicht.
Zodra de bloem de lieve zon ziet prijken,
Dan wolkt ze wierook op in wolken dicht,
En geurenmoeder wordt het moederlicht...
Ik moet, Mathilde, u aan de zon gelijken…
OCHTENDBEDE
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.102 De nacht week in het woud, en, bij haar vluchten,
Heeft ze op struweel en roos een dauw-kristal
Geweend, dat glinstert in de zon, en zuchten
Luwt ze uit het woud langs berg en beemd en dal.
En dáar, op 't smalle pad, in hoger luchten,
Ontwaar ik haar, die wuift, mijn ziel, mijn al...
Doch uit mijn hart rijst naar die hoge luchten
De…
De maan verrijst
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.873 Het duister doet de tinten samenvlieten
En dekt met fulpen nacht het schel azuur.
Nu gaat de glimvlieg heen en weder schieten
Gelijk een star, gelijk een dansend vuur.
De stilte bidt. Een tempel is natuur
En de aard voelt zich met vrede als overgieten...
Het is de zelfde heilige avonduur'
Als toen ik 't eerst heur aanblik mocht genieten.…
O, zomer!
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.302 O, zomer, met uw lokken, glanzend gouden,
En met uwe ogen, blauw gelijk de wanden
Van 't rondend hemeldak, en sneeuwen handen,
Die bloemenslingers slank gebogen houden!
Wier geurige adem zucht door rijs en wouden,
En gloeien wekt, waar zielen wieken spanden,
Tot die miljoenen traan en leed verbanden,
En lachten, of zij nimmer wenen zouden:…
Dorpsvesper
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.423 Heen is de dag - de nacht nog niet geboren
En langs de bergen wademt avond-dauw -
De vogel laat een laatst geneurie horen
In roerloze aandacht luistert de landouw.
De zwerver daalt, in zielsgepeins verloren,
In 't dal en naar 't gehucht van wit en grauw;
Daar klinken vrome tonen uit de toren -
De star der liefde flonkert zilver-blauw.…
DE GROTSTROOM
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.146 Het breed gewelf, door rosse gloed beschenen
Is ruig van stugge pegels, grauw en goor,
Die wenen, wenen, duizend eeuwen door
En tot het eind van duizend eeuwen wenen.
En 't kromt zich over warrelrotsen henen
Waar elke traan, die viel, een traan verkoor
Om tot albast te worden en te schoor
Aan nieuwe smart, die kegels wordt en stenen.
En…
Onthulling
poëzie
2.0 met 9 stemmen 2.108 Eens zag ik om mijn liefde sluiers glijden,
En toen ze omhuld bleef, is mijn vreugd gevlucht....
Thans zijn de raadselnevels blauwe lucht,
Die zich aan 't aangezicht der liefde vlijden....
Nooit zal mijn weeldekus uw wang ontwijden,
Uw huivrende aanblik is mijn eêlst genucht:
Woonde er begeerte naar u in een zucht,
Zou 'k dan u aan uw minnaar…
Ommekeer
poëzie
2.0 met 7 stemmen 2.296 Door al wat leeft gevoelde ik mij verlaten
En nergens was ik en met niets tevreden;
Elk haatte mij, zo meende ik, zonder reden:
Ik leed en kon de lieve haat niet haten.
'k Verlangde en wist niet wat; ik heb gebeden;
'k Zag al wat slecht was, vond natuur verwaten*
En ijdel 't leven; wie een lach bezaten
der domheid kroost, die ketterleer…
Besluit
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.236 En honderdmaal verklaarde ik mij, doch, neen,
Zij hoorde 't honderd malen niet, want ogen
Verstaan de taal, die zwijgend spreekt, alleen....
En ach! haar ogenlach bekroont mijn pogen!
Bij haar werd droefenis en lijden logen;
Mijn mond moet dus bekennen, wat ik meen:
't Is, dat ik mij, toen me oog en lach bewogen,
Als een, die doet, hetgeen…
Kennis I
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.742 'De dieren, onze vreugde- en leed-genoten,
Zijn onze broeders, maar niet, zoals wij,
(Daar zij ons niet beheersen kunnen) vrij;
Hun leven is, als 't onze, uit stof gesproten.
Dit weten wij, maar 't is ons niet ontsloten,
Niet of zij weten van der stof waardij.
Zij denken en herdenken; nochtans, zij
Vermogen niet, als wij, 't waaróm te ontbloten…
Dorpsdans
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.632 De vedel zingt, waar roos en wingerd-ranken
Verliefd omhelzen 't huis des akkermans,
En gloeien in de avond-purper-glans, -
En twintig menschen rijzen bij die klanken;
Het avond-maal heeft uit: van dis en banken
Verdween der jonkheid blij geschaarde krans, -
De vlugge voeten reien zich ten dans,
En de arm buigt om de leesten heen, de slanken…
Het rijk der tranen
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.224 Een waterval, gestremd in 't vallen, bomen,
Verstijfd bij 't wortlen in de holle schacht,
En schepselen van duizend nare dromen....
't Is alles dood en steen en ijs en nacht.
De geest der hel, die dit heeft voortgebracht,
Doet vloek en klacht door lege stilte stromen:
Gij, rijk der tranen, waar de dood slechts lacht,
Baart angst en…
Duif en sperwer
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.283 "Mijn God" - zo sprak de duif - "is innig zacht,
Heeft donzen wieken, en bemint ons allen;
Almachtig, heerst hij over duizend-tallen
En houdt op ieglijk duifje trouwe wacht."
De sperwer sprak: "Mijn God heeft vlucht en kracht,
En kan op eens uit hoger luchten vallen,
En die Volmaakte laat een juich-kreet schallen,
Wanneer zijn schone…
Twee rozenblaadjes
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.377 Zie, hoe de beek langs enge boorden schiet,
En 't rozenblaadje met zich mede-draagt,
Dat vrolijk langs de harde oever vliet,
En draait en wendt, naar 't aan zijn hart behaagt.
Dat andre zoekt de grauwe rots, waar niet
Die domme beek zijn vrije wil belaagt;
En toen 't uit vrije keus te bersten stiet,
Had het zich toch tot volgen niet verlaagd…
Vloed
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.067 De dag verdween in tranen: regen gutst
Langs rots en ruigte, en klettert op de paden -
Wat stuit de golf, die langs de bergen klutst,
En breekt door 't woud, met rots en woud beladen?
De stroom zwelt aan, en bruist en schuurt ontrust
De boord, die valt, om straks het hoofd te baden
In 't vochtig, vratig graf, dat Judas kust,
En zwelgt de…
Kalliope
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.974 En driewerf kruiste ik de armen, driewerf drukte
lk niets, en niet de blonde Muze er in,
En tot mij sprak de stralende godin,
Toen zij ten kus zich naar mijn voorhoofd bukte:
"Ik zond de vrouw tot u, die u verrukte....
Ik zeide u 't aan: gij mindet met een min,
Zó vol aanbidding, z¢ vol vrome zin,
Dat ze u aan al, wat haar niet was, ontrukte…
Kennis I
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.628 De dieren, onze vreugde- en leed-genoten,
Zijn onze broeders, maar niet, zoals wij,
(Daar zij ons niet beheersen kunnen) vrij;
Hun leven is, als 't onze, uit stof gesproten.
Dit weten wij, maar 't is ons niet ontsloten,
Niet of zij weten van der stof waardij.
Zij denken en herdenken; nochtans, zij
Vermogen…