Alle inzendingen over persoonlijk OR heilige huisjes

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Heer, als ik sterf op een december-dag; in het ziek laken dat ruikt, en mijn gezicht: geel als een raap, mijn baard verwoest door het zweet, terwijl mijn hand vol angst in het kussen plukt, Heer, houd dan voor mij, arm schaap, houd uw barmhartigheid gereed. Want gedurig was ik lui en dom, onkuis, hovaardig en zot, ik was gulzig aan bier-…

De doods-gedachte is een bitter kruid dat in elks leven wast en in de afzondering wordt geplukt. De mens steekt het in een knoopsgat van zijn jas. Of hij rechtop gaat of zijn hoofd bukt steeds stijgt de wrange geur en hangt altijd in de aandachtige neus. Als hij één ogenblik zijn gelaat betast dan voelt hij het doodshoofd achter zijn vlees…

Een levend standbeeld lijkt geen spieren te hebben – voor ineens een nies.…

Langs het eenzame spoor de telefoonpaal. Hij gonst. Er is geen ander geluid langs het eindeloos spoor. Een wolk drijft over hem en is onverschillig. Het landschap "gaat zijn gang"... Toch gonst de telefoon-paal dag en nacht, onder de hemel. Het is een verlaten pijn, een onophoudelijke klacht... Als wij hem horen: ons hart breekt, in zelfpijn…

Hoekige koeien: geen mens zou ze zo maken – koeiemachtig mooi!…

Op een ochtend, uit het niets, overvielen ze mij. Heftig en onverwacht, nietsontziend, scheerde verstilde pijn langszij. Enkele woorden, angstig, hulpeloos en fragiel, gingen door merg en been. Huilend en ontdaan, onafwendbaar, was ik terug bij voorheen. Mijn diepste gevoelens, verstopt in vlees en bloed, kwamen weer tot leven en…

Hoe heilig is de gave die hij kreeg Wat een verantwoording te laten dromen Een visionair speelt vaak voor toogstrateeg Hij laat verdrinken en weer bovenkomen Hij zwijgt, dat is zijn plicht, in alle talen Aangaande hoge bergen, diepe dalen…

voor alles wat ik tegenkom op een tochtje door de velden zijn er woorden toch val ik stil het pad leidt mij langs fluitenkruid waarvan de geur me volgt weilanden met zuring madelief en boterbloem lome koeien slaperige huisjes mais houdt zich nog wel even in en dat geeft lucht…

Hij leefde in voorspoed en wilde een contract sluiten met zijn god om dat zo te houden want hij offerde nog zonder zekerheid wat hij terug zou krijgen, terwijl hij wist dat geluk een vogel is die zelf kiest waar ze rust en wie ze voedt als haar jong Hij was bang dat ze weg zou vliegen en hij besloot tot een extra offer van heel zijn…

De zon gaat onder en komt weer op, eindeloos -- leefde ik, als kind.…

Elegant zwierde je langs de dwalende Russin en met megakracht stormde je op de finish aan de Engelse tegenspeelster grandioos verslaand je sprintte als een heilige godin snel als ether en kwikzilver en even dacht ik dat alle denkbare goden op jouw hand waren en even had ik groot gelijk!…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Abel, de braverik kwam niet thuis slapen Hij achtte zich beter en bleef liever alleen bij de dieren in het veld met de honden als oppas want alles moest zijn zoals toen in het paradijs, die streek van de verhalen waar hij steeds weer om vroeg Alles van ons leven wilde hij weten het rondtrekken, de bessen noten, geiten en koeien…

De tuin ontwaakt in het vroege licht Een zijdezacht pootje beroert mijn gezicht Een koud nat neusje stempelt mijn huid Een zacht spinnen zegt ‘kom eruit’ Blauwe ogen kijken mij aan: Ochtendgroet van een Heilige Birmaan.…

Hij stak zijn hand uit naar de mijne beriep zich op het Heilig Kruis maakte zo smerig al het fijne gaf een ander woord voor thuis Hij streelde intens zacht mijn handen bracht mijn hemel spontaan naar een hel liet mij smerig in modder landen speelde reine onschuld na het spel Hij deed mij zwijgen onder dwang speelde glimlachend duveltje…

We doen ons geboorte kostuum aan en de heilige toorts laten we in de schemering fonkelen.…

De Godin die mij heeft gebaard, is een heilige godin. Hij heeft me kracht gegeven. Zij heeft mij gemaakt, tot wie ik ben. Zij zijn het tot wie ik bid. Zij zijn het die mij troosten. In angstige, eenzame uren, praat ik alleen met hen.…

Voel je je veilig dan is dat voor jou heilig door de Geest van Hem.…

Heilige dwazen, onnozel misschien; want wat zij doen, verdient een griffel met een tien. Maar, helaas, zoals dat in het leven gaat, krijgen zij een zes min voor hun goede daad.…

Elisa Nielsen is een grote heilige zonder kapsones...…

Maar bij die wulpse vorstin heb ik toch maar toegehapt en is mijn heiligheid geknapt, uiteraard, met grote weerzin.…

Hier loop je door straatjes paadjes uit een sprookjesboek Je wandelt met je ogen over de omslag door ongekende bladzijden waarin kleuren en geuren als lente met zomer hand in hand gaan Dat ze je versteld doen staan: de huisjes, daken schoorstenen en de klimrozen die niet ophouden met klimmen door 'de tijden van toen…

een kleine valk scheert klagend over witte huisjes aan de dijk tussen land en water de populieren ruisende bakens met trillend blad de brede rivier verdeelt het land gedreven stroomt ze door het landschap naar de open zee alles gaat over in iets anders wortels en vleugels steeds verder terug in de tijd…

Bij het woord "Heilige Stoel" Krijg ik altijd een onbehagelijk gevoel. Wordt de stoel als heilig wezen Straks ook de hemel in geprezen, Als u begrijpt wat ik bedoel.…

Hoe of men masochisme moet bestrijden? Streep nimmer nooit hun huis der zonde door, Want ja, daar gaat een masochist juist voor, Zo ’n man geniet van hevig psychisch lijden. Het masochistenhuis is nu gesloten, Nog nooit is er zo door dat volk genoten.…

Verduveld aardig huisje heeft u toch Mijn naam is Rutte, ik ben aan het toeren Kom even bij u binnen koekeloeren Ja,Moslim, schoenen uit, dat wist ik nog Zo handig, muren van een plastic zak U bent hier toch maar lekker onder dak.…

De heilige stoel leidt met zijn lijdende Christus een wereldgemeenschap die op de Petrus zijn geloof heeft gebouwd; de zetel en zijn heilige vader navolgt in zijn visie die een ziel niet aan de duivel toevertrouwt. De heilige stoel reist graag over de wereld; transparant in zijn pausmobiel.…

Het kan een last zijn Jezelf zo te moeten "dragen" Het is de schrik van ieder mens Maar achter elk persoon en zijn onzekerheid Zit iets moois, waar je niet om hoeft te vragen Verander niet voor die ander Ook die draagt wat met zich mee Probeer gewoon wat van jezelf te zijn Want dat kun jij alleen!…