Alle inzendingen over piano OR zondagmorgen

piano hele halve zwartwitte bespeelbare toetsen sleutel in hoorbare noot weerklank tonja 16.07.03…

Op zondagmorgen is het pas genieten wanneer de hagel rond de woning jaagt of als er stormwind in de schoorsteen klaagt en regen maar niet stoppen wil met gieten. Zo’n zondagmorgen volgt een vaste rite: (ja nu al weer dik vijfenveertig jaar) We liggen knus te dromen naast elkaar en voelen ons wat dat betreft elite.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Het licht hangt als een stofdoek over de piano. Ik hield ervan je te horen spelen - Satie! – en het zwart van je haar met het zwart van de vleugel te vergelijken.…

als de witte piano in mijn rugzak en jij in het vuur konden spelen jou haar zwierend tegen mijn ogen weet ik dat liefde op zak rijkdom is…

te scoren pas als het gordijn is gevallen het brallen in de coulissen begint zal de dirigent zijn piano bedanken met stilte tussen woorden en handen…

Jij bent de wolk in het moment Een piano klinkt en drinkt mijn zucht In een teug adem ik uit en zweeft lucht Dit moment omhoog en terug…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Het was een gewone zondagmorgen jij verzorgde het ontbijt thee met een beschuitje het was een gewone ochtend net als anders maar zo vrij honing op een broodje op zo`n doodgewone morgen raak je weer totaal verliefd dat wordt liefst nooit doodgewoon.…

Zo’n vers gekookt zacht eitje met een tikkie zout, niet te versmaden op de zondagmorgen! Maar: wanneer is het nou een stink-ei?…

' "Naar Piano nobile, eerste etage" Zeg ik voor l'ascenseur vertrekt naar één Als hij daar stopt zingt zij 'de deur gaat open' Ik dank en groet haar, kan niets doen dan hopen Dat zij mijn stem herkent - 't hoeft niet terstond - Als ik zeg "naar BG, begane grond"…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

warme straling van je andere hand in mijn nek jij wist feilloos alles van nemen en geven we speelden quatre mains op de piano van het leven…

die doorgaan en zij blijft zingen zing door piano speel omarm mij wind en muziek de aalscholvers gaan evengoed hun eigen vlucht weet ik, weet ik wel nu mijn tranen vallen…

een bloedmooie adonis uit Sittard haren glimmend als satijn en pikzwart reed in een groene porche ze noemde hem Georges speelde voor zijn liefjes op de piano Mozart…

De man kijkt omhoog naar de klok die zijn dagen stuk tikt, breekt, als een ei op zondagmorgen. Zondagmorgen is voorbij. Een muis, in een gat in een muur, ziet de man die de klok ziet terwijl de seconden tikken, breken, gaten in uren, dagen, weken. Gaten ook in ondergoed. Kaas. De geur van kaas.…

Op zondagmorgen is mijn vader steeds gehaast. Hij jaagt ons op, hij bidt en raast en pas wanneer wij naast hem zitten in de lege, houten banken vindt hij rust. Daar ligt zijn troost, zijn lust en elke zondagmorgen wil hij daar als eerste zijn.…

'Nu' wordt niet later het uurwerk in de klokkentoren staat zelfs stil Alleen de rivier houdt z'n monoloog deze zondagmorgen geen sterveling op de dijk.…

de portier is weg en het huis is leeg op één piano na tingelend op ivoor hoop ik op gehoor in vain het innerlijk rondeel behelst alleen de aangeslagen toon…

Ontbijtje op de zondagmorgen Alles is in huis: jus d'orange en thee Voor dit ontbijt geen zorgen Beschuitje, aardbeien en slagroom mee Alles voor elkaar, geen probleem dit eten Thee is heet en de slagroom niet te zoet Toch grandioos en glad vergeten Dat men een ei wel koken moet…

Ik mis de tijd De tijd zonder zorgen Een tijd van vreugde Op een zondagmorgen Een tijd van mooie momenten Met broer en zus Een tijd van jonge liefde En de eerste kus Die tijd komt nooit meer terug Ook al zou ik dat soms wensen Maar helaas gaat dat niet Alles heeft zijn grenzen…

Mijn hart is zo Als 'n piano, Die luid klinkt en toch zacht Haar klanken strooit over de mensen, Die langs de vensters van het salet Voorbij gaan, in trage tred. De piano, zij klinkt alleen Voor de mens die haar bespeelt, Voor die over haar zijn vingers heen En weer laat lopen, haar bestreelt.…

Voor mensen van vroeger ben ik nog steeds de dochter van Maar voor mensen van nu zijn jullie slechts een verhaal Een zwartwitte trouwfoto op de piano. Een piano wiens snaren jij ooit beroerde. Nu speel ik nog, soms, als ik dicht bij jullie wil zijn Verlangend naar een tijd dat ik nog een kind was.…

hoor de trompet en de piano ergens ver weg en lang geleden denk ik ja dat zijn wij we zijn vrij zo dichtbij de volle maan in een blauwe lucht maar ook zoveel heimwee naar hier…

maan schuift in haar laatste opus in c in do dus serenadeboogje in een zwarte plas piano wat ooit forte was spiegelkomma aan een hoog plafond straks weg en afgerond…

Zijn aandacht kon hij vast niet goed verdelen, want hij was bezig met piano spelen.…

Sierlijke grillen fladderen op Onder de vleugel die stram openklapt Het klavier gebiedt de hamers De snaren door vilt gedempt Een labo van klanken waar hij woekert De vrije vorm koppelt aan het vingerspel Op zoek naar de fijne, tere toets De verbeelding op de spits gedreven Geschreven voor salonkringen Verdiept, verinnigt hij het stuk…

Als je stil bent hoor je een piano zachtjes spelen Alsof vingers de donkere wolken aaien, vangen, bestormen, strelen Als je stil bent hoor je jezelf en je gedachten Alles waar we nu niet van slapen Alles waar we vroeger om lachten…