Alle inzendingen over pijn OR moeder

Ik zie haar denken, ik voel haar pijn. Haar handen en haar ogen wenken: kom dichterbij, wie je ook mag zijn. Ach moeder toch, ach moeder lief, wat ben ik razend op die dief die elke dag een stukje pakt van jouw verstand, eens zo intact.…

Tranen stromen over mijn gezicht Moeder, ik hou van jou Ik heb pijn Omdat jij pijn hebt...…

als kind geplaatst van tehuis naar tehuis rusteloos en nergens thuis geen eigen kamer maar een plek slapen in een groote zaal was voor mij heel normaal lopen naar school ging in een rij zo ook weer terug dus nooit even vrij weer naar ,te,huis naar jouw groep nooit spelen voor de deur op de stoep geen eigen plekje om even te huilen…

eeuwige illusie dat haar onwetende spel ging leiden tot het onhaalbare - een leven zonder wroeging en pijn doch deze afgedwongen affirmatie kende al de facetten van eer een eerzucht Rust u verder in vrede en laat los wat u nooit vast kon houden…

‘t ruisen van jouw moeders bloed zal je nooit meer horen haar pijn & levensgroot verdriet zijn jouw besef voorbij…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

verwondt ook bij kleine en grote pijn pleisteren moeders ons waar verveling toeslaat van zin in niks tot vervulling vermaken moeders ons bij wat keuzes vraagt van einstein tot neuscorrectie adviseren moeders ons waar kaarsjes branden in lastige of moeilijke dagen bemoedigen moeders ons bij niet lekker zijn van ziek tot dronken zijn…

Voor Mijn Moeder achter de wolken. Moeder je droeg mij, en met liefde gedragen. Moeder je baarde mij in liefde door de pijn heen. Moeder je ving mij op in je armen, en troostte mij. Moeder je beschermde mij in mijn bestaan. Moeder je leerde mij het leven kennen en het te waarderen.…

ziekenhuis deden ze er iets op en toen ging de pijn aan mijn handen weg maar de andere pijn is altijd gebleven en mijn vader en moeder zijn dood alleen de zee is gebleven zoals ze was en ook de kwallen…

Mijn ongelooflijke moeder had altijd de aandacht voor alles wat in mij omging: pijn, woede, irritatie, vreugde en liefde. Mag mijn moeder gezegend zijn voor al wat goed is.…

Huil maar lief kind je hebt pijn, het mag ik zal je troosten als het moet elke dag Troosten zal ik je lief kind al weet ik niet wat er is mijn kind maar je huilt, dus ik doe het tenslotte is er een moeder die dat vindt Waarom zou je huilen lief kind als er geen moeder is geen moeder die je troost geen maand,geen dag,geen uur,wat 'n gemis…

Moeder doet het, wie anders, wie, wie?…

, moeder van alle moeders u weet, u kent de pijn de vreugde van geboorte van een zoon verloren zijn ave maria, goddelijke moeder moeder van mijn spirituele zijn help mij door deze tijd help mij te geloven in het goede van deze strijd…

zij zal haar armen om je sluiten en je het hart van moeder natuur tonen Haar schoonheid herstelt de eeuwige pijn Pijn gevuld met haat door het duister een gedoofde vlam zal weer branden Als de aarde weer herstelt en de ziel weer terugkeert in jullie koude harten der haat…

lieve schat stel je eens voor dat het je moeder was die je verloor waarom stoot jij je zo af het was puur moederliefde die zij je gaf je hele leven was zij daar voelt het nu dan niet raar? zonder je moeder iedere dag? besef je hoe veel pijn zij heeft nu ze zonder jou leeft?…

Toch doet het pijn De steen op mijn maag Veroorzaakt een sleetse Plek op mijn shirt Toch doet het pijn Het verlaten hart Pompt radeloos om Wat er is gebeurd Toch doet het pijn De glimlach van mijn moeder Op haar sterfbed, Geen traan, niet getreurd Verloren jaren Verdwenen in de mist Begraven in een witte kist We hadden afgesproken…

en de pijn wat doen we met de pijn generfd tot in de muren van dit huis het lijkt alsof wij nooit bestonden en misschien moeten wij het maar zo laten of zal ik langs de ramen gaan en dichters vragen maar vragen zijn vervelend en dichters houden niet antwoorden waarin dromen zinloos ijlen omdat moeder of vader enkel in steen sprak…

Ik kan geen postzegels verzamelen ik kan geen vrouwenfoto's verzamelen ik kan geen amourettes kollektioneren en geen wijsheid ik kan niets meer ik kan niets meer Waarom doof ik de lamp niet en ga ik niet te bed Ik wil beproeven naakt te zijn bloot wie weet wel gevroren purper…

Leven trekt sleurt en kleurt maar uiteindelijk kleurt het mijn leven…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Moeder heeft mij uitgerekend om uit haar talud te varen levend boegbeeld, ik lijk sprekend, elke dag en alle jaren meer dan op mezelf te lijken kan haar ziel niet overstijgen moeders ogen kunnen kijken in de erkers van mijn eigen dreigt het leven soms met breuken pijnen in barre barensnood fluister ik haar toverspreuken als druppels water…

Begrijpen ja, dat doen alleen hun moeders, die snappen wat hun kroost bedoelt. Als ze bepaalde kreten slaken, hebben ze honger, pret of willen gewoon aandacht. Tot ze met hun snoet 't asfalt raken, dan hoef je geen moeder meer te zijn. Dan is er sprake van maar één ding, 't kleintje, dat heeft pijn!…

In onze diepste pijn was zij met ons verbonden bij onze grootste vreugde ontsprong haar lieve lach, deelden we verdriet zij troostte als geen ander met haar als moeder was het altijd moederdag. Nog eenmaal klinkt op aarde mijn bewonderend hoera o, dat zij eeuwig moeder is nu in Gods Gloria.…

Hoor de dragonders de schreeuw van een arend stil blijft de wereld de zon voelt geen schuld moeder van zonen telt wanhopig de kinderen waarvan eens warm haar schoot was met hun leven gevuld krampachtig gevouwen haar handen tot bedes als brandende lava de pijn in haar hart gesluierde vrouw moeder van zonen stilt met haar tranen de dorst…

als klein kind al mocht ik ervaren pijn verdriet pech-geluk vier jaartjes pas zo klein en onschuldig ging mijn leven al stuk opgesloten op zolder door mijn moeder die zei enge mensen buiten zo gingen we slapen gerust en blij niet wetend dat ons moeder koos voor een ander partij op zoek naar haar man zonder kindjes daar bij zo kreeg…

Hier past alleen maar zwijgen of ook muziek van Bach; de stilte zal je laven en laten zien hoe groot je moeder was. De woorden kunnen niet vertolken, alleen maar wegwijzers zijn naar het blijvende, het ongeziene; je optillen uit de pijn en je genezen.…

Tranen van woede, tranen van een moeder. De dag dat ik mijn pasgeboren babies in mijn armen hield, huilde ik tranen van onmetelijk geluk. Toen mijn man onverwachts overleed huilde ik tranen van pijn en ongeloof. Door het verraad van een goede vriend huilde ik bittere tranen van woede. Deze tranen waren van voorbijgaande aard.…

Verhiervandaan midden in de woestijn een uitgemergelde moeder aan haar borst een kind huilend van honger en pijn Een jonge soldaat zwaar verminkt amper man eigenlijk nog kind God waarom moet dit zo zijn…