Alle inzendingen over pijn OR keus OR gevoel

Ik maak ons stuk Voordat jij mij Stuk kan maken Dus zeg maar niet Ik hou van jou Want dan zal ik Je verlaten Nog voordat pijn Mij kan bereiken Ben ik allang Bij je vandaan Dus zeg maar niet Ik mis je zo Want dan Laat je me geen keus Blijf maar veilig Op een afstand Doe vooral niet lief Voor mij Want dan moet ik Voor je vluchten…

Toch een bewuste keus gevonden met een gevoelige neus. Warm en heet hij dacht ik heb beet. Moet opeens hard werken het zou de vriendschap versterken. Een bange koude kikker zon overgoten helemaal verbrand in het warme zand. Als de zon toch eens minder zou schijnen. Zou dan ook haar angst verdwijnen?…

verloren verdrietig een tijdje ontroostbaar eigen keus het was klaar ons samen zijn is nu verleden ondanks alles doet het pijn zal jij voor altijd mijn 'ware' zijn cultuurconflicten hielden aan dus liet ik je los met brandend hart vrij om te gaan. alle sporen zal ik wissen ter bescherming mij niet weer te vergissen.…

Pijn is voelbaar, daarom heet het pijn. Een wond op je arm doet pijn, Een wond op je been doet pijn, Zelfs een kleine splinter doet even pijn. Maar wat is pijn? Pijn is een gevoel. Dus wat als er een wond op je gevoel komt? Wat als je diep in je hart wordt geraakt? Is dat nog pijn? Verdriet. Pijn in je hart wordt verdriet.…

Als je denkt dat mannen nooit eens huilen van de pijn. Dan denk je blijkbaar dat een mannenhart van steen moet zijn. Maar mannen hebben óók gevoel, net als vrouwen , heus. Echter door de buitenwacht hadden ze vroeger vaak geen keus. Echte mannen janken niet werd toen nog vaak gezegd.…

Geen afscheid wil ik nemen Maar heb geen keus Geen gedag te willen zeggen Maar ik kan niet anders Niet meer omkijken Maar mijn blik wordt getrokken En ik moet me losrukken Heb geen keus Maar die wordt voor me gemaakt Dag, dag, Ik moet, maar wil niet Dag!…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Gevoel kan zijn verlangen, pijn... Gevoel ongrijpbaar... Nu eens contra ratio, dan weer één met haar…

je moed het enige dat nu telt dat ben je zelf en jouw gevoel zegt dit is goed…

haar diepe liefde ontaardt in een verslaving voor die foute man één ding kan haar nog redden breken, maar dan rigoureus…

voor iedere keus die mens een leven waard…

Je deed me pijn Wilde mij straffen Voor wat niet ging Voor jou en mij De koek was op Ten dode opgeschreven Jij was getuige Je was erbij Het moest kapot En ik moest bloeden Voor elke traan Door jou verspild Op het laatst Wist jij het zeker Dat ik dit alles Had gewild Maar lief Denk je nu echt Dat het mijn keus is Om kapot te gaan…

Pijn voor wat zijn randen raakt. Mijn vlees splijt open, mijn bloed onderbroken. Troostend warm maar vriezende pijn Gevoel breekt in oneindige stukken en gaat ervandoor. De uitweg gesloten, pijn opgesloten Mijn gevoel is verloren, weggelopen, verdwaald. De ramen van mijn ziel laten leegte zien. Mijn leven verscheurd.…

Ik ben ingestapt wilde deze rit beleven Het ging steeds harder jij blééf maar gas geven Ik stond voor de keus uitstappen nu het nog kan ...…

onderbelicht met ogen als gezicht was achteloos op een stapel poses van anderen gelegd jij lag daar echt willekeur sorteerde plaats je blik gaf toeval weinig keus je arrogante neus beheerst de sfeer en tekent voor de laatste keer mijn god je vilde mij jouw wil te sterk voor mijn gevoel je overdonderde mijn ruimte ik kon slechts…

Heb je ook wel eens dat gevoel dat alles je tegen zit de pijn overheerst je hebt totaal geen pit Heb je ook wel eens dat gevoel dat niemand je aardig vindt dat iedereen z'n eigen gang maar gaat je behandelen als een klein kind Heb je ook wel eens dat gevoel dat ze je in de steek laten je geen aandacht meer geven en wel over je praten…

Missen is een woord Dat je niet graag hoort Het verdriet dat je iemand kwijt bent doet pijn Dat is niet fijn De pijn van het missen wat je dierbaar is Dat ben je kwijt, niet voor even maar voor altijd Je hebt het gevoel dat je door de grond zakt Steeds verder ga je van je pijn af Je hebt het gevoel dat je alleen op de wereld staat Maar…

Telkens overnieuw beginnen, achterlaten wat je lief was, de herinnering blijft, de pijn het gevoel de angst ook. Denken iets te hebben, iets moois, breekbaars, maar ach..., deuren sluiten, er gaan nieuwe open, maar het gevoel blijft. Pijn bij de herinnering, verdriet bij het gevoel en angst dat het je weer overkomt! maar...…

Hart en ziel zijn in 2 verscheurd maar ik had geen keus. Tranen biggelen over mijn wangen. Waar ben je nu, ik zie je voor me in huis ik mis je op je vertrouwde plaats. Ik loop doelloos rond, verdwaasd. Je lijden en pijn zijn nu voorbij, zachtjes ben je ingeslapen, je van niks meer bewust.…

Dood is gevoelloos dus zonder gevoel, snap je wat ik bedoel? Bestraling zorgt voor dood weefsel en dat veroorzaakt pijn, snap je dat ik niet begrijp dat de dood zonder gevoel moet zijn?…

ken je dat..dat gevoel? dat irritant kan zijn? met irritant bedoel ik dus .... pijn.. Maar ik heb me er dus daarover heen gezet... pijn is fijn zei je altijd.. Dan is het een fijne pijn... en deze pijn..wil ik gewoon voelen. Het gevoel dat ik probeer te onderdrukken komt bij jou tot leven.…

zij had haar kleine emoties en irritaties zo goed verpakt dat opsporen bijna onmogelijk was verblind door schoonheid in een subtiele actie ontgaat je dan de fractie waar het eigenlijk om draait zo heb ik de vinger nooit echt kunnen leggen op een zere plek door haar pleister joh doe niet zo gek pas als het niet lukte door…

Vloed in mijn hart Golven van verdriet Stromen met kracht Breken in mijn ziel Ontelbare druppels Zilte zoute tranen En ik kabbel voort Tot het tij zal keren…

Mijn innerlijke pijn, mijn gekweste gevoel Staat boven alles, het beïnvloedt mijn gedachten en mijn lichaam het laat mij denken op een anderen manier op een manier die ik niet kan vertellen Omdat jullie het niet zullen begrijpen Al jaren lang met hetzelfde probleem het groeit en groeit.. en langzaam val ik uiteen mijn gevoel gesplitst in twee…

Ik heb mijn gevoel even uitgezet.…

Een leeg gevoel, een hart met pijn, en dacht dat liefde zo mooi kon zijn.... Ik had een doel, en dat was jij en heel even was je van mij... IK mis je wel al echt een hele tijd dus zeg eens eerlijk, ben ik je nu écht kwijt...?…

De lach, de gein de constante grap de ilussie kweken oh oh wat gaat ie goed Niet wetend dat wanneer ik naar buiten stap voor al die vrolijkheid boet als een zwarte sluier omringd door eenzaamheid met de donkerte in ziel en hart gedachten die nergens worden heengeleid alleen maar dat negatieve wat de rest verstart Alleen is maar alleen ook met…

Ik voel mijn pijn en kan niks meer denken Mijn gedachte stopt, maar mijn pijn gaat door, tot de laatste seconde van de dagen, en de pijn begint als maar opnieuw. De pijn die ik voel is oneindig. Het voelt alsof je iets verliest elke keer een stukje meer. Het houd niet op, de pijn die ik heb is onvergetelijk, En tenslotte onverklaarbaar.…