Alle inzendingen over pijn OR wond

De wonden zijn dieper dan ze lijken. En ondanks dat het is wat ik het liefste wil, Wil ik niet langer meer zo zijn…

niets heb ik nog te winnen de lakens zijn al uitgedeeld de wonden zullen blijven bloeden hun pijn wordt zelden nog geheeld. tegen bruut geweld zijn nog altijd geen helende kruiden gewassen.…

; ik zit vol met open wonden Liefde heb ik jou ook nooit gezonden Laat me in alle stilte verder leven Ga weg, ik heb je immers niets te geven Maar eigenlijk wil ik dat je bij me blijft Jouw gedachten op mijn lichaam schrijft Dat je ondanks al mijn wonden en mijn pijn Niets liever doet dan bij mij zijn…

Genezen wonden helen pijn Een geprezen tactiek waar ik in verdwijn Geen terugslag te veel Laat staan te hoog Die goeie tijd waarin ik vloog…

Het knelt het knalt uit mijn bron van pijn van verlangen van over mijn grens gaan razend vliegen de stukken om de oren van niets vermoedende geliefden zo was het zo is het niet meer naar binnen geslagen kruipend zacht naar buiten ineens duidelijk een pijnlijke wond zo was het tot ik in de wond kruip ruik, zie, voel,…

Diepe holle leegte In het hart En de ziel Geen geest kan dat bevatten De pijn is te kolossaal Om mee te gaan Met de vaart der volkeren Donderslagen in het hoofd Een pil die de pijn verdoofd De geest Die vreest Weet van dat wat er nooit is geweest Geen bestaansgrond De open wond…

Afscheid van pijn Verlies en verdriet Het slijt maar wanneer Dat zeggen ze niet De tijd heelt wonden Maar mijn verdriet zit gebonden Vast in mijn lichaam en geest Ik ben bevreesd.…

De tijd heelt wonden Littekens heelt zij niet Voelbaar, duidelijk gekrast in de ziel. De tijd zal leren of de pijn verandert in draaglijkheid en berusting De tijd heelt slechts ten dele uiterlijk voor wie niet weet van innerlijke pijn.…

steunen Een luisterend oor voor je zijn Men zegt dat de tijd alle wonden heelt Maar tijd dat is zo'n wijds begrip De wonden zullen helen maar nooit helemaal Het leven gaat verder maar nooit meer zoals het was De pijn die je nu hebt om wat mensen van je denken Ook die pijn zal gaan vervagen Zij zien alleen maar je buitenkant En beseffen niet…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

fossiele resten van de wonden aan mijn ziel als scherpgekante stenen wachtend op de balsem der erosie ijskristallen snakkend naar het vuur dat ik zelf niet stoken kan gletsjer die geen waterval kan zijn ongeschreide tranen doen het meeste pijn…

Ik verlang naar verlamde armen een verminkt gezicht diepe wonden met korsten gedicht verbrijselde botten in blauw en rood gekleed een lichaam vol pijn voor mijn hart vol van leed…

jouw wonden tot eeuwige lust dat jou een noodlot is.…

ach ik ben oud niet alle wonden kunnen nog helen al meer littekens heb ik nu dan huid maar jij blijft jong althans in mijn ogen ook al evenaar je bijna al mijn jaren je zonnestraalt me door de donkere nacht bedekt rauwe wonden met een fluwelen korst je lach stilt de pijn van botte messen die het lange leven almeer in me stak…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Nu ik kwaad ben wil ik zout in je wonden slaan, je kwetsen, je liefde wegketsen, vermorzelen, vertrappelen, vermoorden, dan wil ik de pijn die ik voel naar jou smijten. Alleen komt het nooit zover. Enkel de elegante aanloop.…

langzaam loop ik jouw richting uit open je armen neem mij tot bruid verwelkom mijn wezen en neem mijn zijn kus af alle wonden en ontneem de pijn met jou zal ik de uren die eeuwig duren doden…

Een vliegtuig kerft een snee in de bast van de lucht de hemel opent zich druppels vallen als tranen van bittere pijn de wonde bloedt door Zo sterft het gewelf Langzaam maar zeer zeker uit Ongeneeslijk ziek…

mijn hart heeft weer wat pijn doorstaan dus legde ik een wit en strak verbandje aan doch onbewust prutste ik wat letters uit de wonde nu stromen woorden bloed eruit wit verband wordt steeds weer rood…

Toen de bast de oude boom verliet De pijn te veel gestorven van verdriet Toonde hij naakt zijn aangedane wonden Door verliefden ingekerfd zo diep zij konden Natuurlijke schoonheid die hij gaf Dient hij nu als kist in een graf…

Zij striemden met hun woorden, de wond doet soms nog pijn. 'k Probeer het te vergeven, vergeten blijkt nog moeilijker te zijn. Zij striemden door te zwijgen, een klankbord zo gemist. 'k Probeer het te vergeven, Ik wou dat ik het niet meer wist. Zij striemden in onwetendheid, een oordeel snel geveld. 'k Probeer het te vergeven.…

Mijn kaarten zijn dit jaar op tijd verzonden Nog nooit heb ik zo meesterlijk gedicht Wie na mijn mooie verzen nog niet zwicht Slaat in mijn tere zieltje diepe wonden De eenzaamheid, de pijn en de frustratie Zijn wel een goede bron van inspiratie…

Ik luister En zie Hoor en zie Jou echt Nu moet Ik mijzelf Ook gaan Horen en zien Wil nu gaan Luisteren Naar mezelf De pijn En de wonden In mijzelf Vragen nu Om mijn aandacht Wil jij Af en toe Ook naar mij Luisteren?…

Iedereen kent het waardeloze gevoel Zoveel pijn met wat voor doel. Ooit sprongen de vonken er vanaf En nu voelt het doods als een graf. Maar deze eerste liefde vergeet je nooit En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Stelp mijn diepe pijn Laat mij in al jouw nachten Voor eens de jouwe zijn Verlangen naar illusies Wachtend op de tijd Gevangen in confusies Verloren in de strijd Starend naar de bomen Van pure levenslust In mijn serene dromen Heb jij mijn ziel gekust Ook jij vergaat in wonden Een diepe scherpe pijn Ik wou dat wij het konden…

haar leven duurt nog als de wormen zijn uitgegeten haar vlees is niet te zien maar doordringt de kamer met gedachten haar kracht is als een inktvlek op een laken een ronde golf in een vijverspiegel haar geboorte is pijn als zwerende wonden verloren illusies en vergeten zinnen…