Alle inzendingen over plaat OR werkers

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Hoe er werkers staken en de dieren doen. Hoe iets zondermeer niets betekent. Hoe mensen eten en slapen kinderen van huis gaan. Hoe rozen verwelken. Je vraagt je af hoe machines werken. ---------------------------------- Uit: 'Zandloper', 1997.…

strevers van duisternis willen mensen ontkrachten luister niet naar hen belagers van de ziel zie, op deze dag hoe licht zich verspreidt door stille werkers, die daden van liefde tonen elke korrel in de woestijn is kosmisch bezield elke druppel in de oceaan komt uit de bron…

Wat opvalt bij wat neervalt is de zwaarte en daardoor hebben bevers platte staarten.…

Hij is de Weg, die leidt langs Bethlehem, de Waarheid, is er al plaats voor Hem? het Leven, na Zijn plaatsvervangend lijden gaat Hij de Zijnen plaats bereiden. Stel dat je als Jozef met je hoogzwangere vrouw verwachtingsvol op zoek bent naar een veilig onderkomen word je dan ook graag bij de hand genomen?…

ben ik op mijn plaats of onderweg juist onderweg ben ik op mijn plaats…

Het waardige verdriet van zoveel Noren In al die  bloemenmarsen uitgedrukt Maakt dat zijn helse daad toch is mislukt Want overal op straat kun je daar horen 'In ons land is er plaats voor iedereen', In zo'n land wil ik wonen, nu meteen!…

Sterker dan ooit, positiever dan eerst ben ik je niet vergeten Ik heb het verdriet een plek kunnen geven En nu is het goed.…

Thuis had ie stereo in HD En in zijn eigen bioscoop Keek hij films in 3D - Maar zo gauw hij zijn mond Opendeed klonk hij zo plat Als de beeldbuis Van zijn LCD-TV…

neemt zijn of haar plaats en rol in de tijd der geschiedenis in! Het ligt vast, om los te laten. Elk denken, ieder onderhandelen is belangrijk genoeg, om weg te laten.…

Rond zou hij moeten zijn met het perspectief van een circulerende horizon waardoor het daglicht regelmatig het donker vervangt Maar het lijkt of de nachten de dagen meer en meer verzwelgen waardoor het licht nog wel schemert maar de zon niet meer verwarmt Plat, de wereld is plat en als je de rand nadert staat er geen bordje pas op…

Tante Leentje van der Krieke bleef haar leven ongetrouwd en haar nichtje Annemieke vroeg: ~Heeft u dat nooit berouwd zo te leven in uw eentje zonder man over de vloer?~ ~Ben je mal~ zei tante Leentje, waarop ze haar nicht bezwoer: ~Mijn kachel rookt, de goudvis drinkt en Hector blaft me af en stinkt en Kareltje mijn ouwe kat gaat bijna…

ik reis met een steen in mijn twijfelende schoen de andere stapt vastberaden door omdat wij niet anders kunnen ik laat niets anders achter dan de unieke afdruk van mijn onbestemde voeten zegt een stem dat ik plaats mag nemen als ik ergens blootsvoets strand op de wereld?…

was niet dat gras eikenbomen die tot de hemel reikten paddestoelen oneindig veel dat alles was ons deel weet je de zon was gewoon geel de sterren flikkerden in de nacht en de maan helder als glas weet je dat als ik naar je kijk hoeveel het me spijt dat jij part noch deel had aan dat verleden dat jij zult moeten vechten wil jij je plaats…

In de wei lopen vijf ooievaars pikkend rond en ook wat reigers. Die twee groepen houden met eerbied grote afstand.…

De werkers dekken het dak, ruimen de rommel, wij wanen ons rijk. Ondanks de waanzin van vele personages dromen we hemel. Mijn god is groter dan ik hem kan voorstellen, want god is alles. De ledematen zijn deel van grenzenloze puurheid.…

In het duister van de lange mijngang klinkt luid geklop en geschuif helle lampen van de werkers gaan heftig op en neer hitsige vuurvliegjes in de drukke tropennacht van het dichte oerwoud zweven bij hun liefdesleven duiken en draaien om elkaar verspreiden zich tenslotte om even stil te bekomen.…

de Avenida Corrientes slaapt nooit stap in dit schilderij van werkers en wachtenden een explosieve combinatie in de magie van het moment een valstrik verhuld in een dun, wit verenpak papieren verbeelding van de brug die niet wordt gebouwd ontheemd tussen heden en verleden en de dreiging van de zwarte zwanen een man struikelt het struikgewas…

Mijn vader wist veel, moeder, kinderen, werkers, zij wisten ook veel. Allen tesamen wisten we alles wat we samen gebruikten. Ook van de goden en visies wisten we veel, zelfs van de hemel. Wij maakten studie van het kosmisch gebeuren, de hemel en zo. Het eeuwig leven was iedereen gegeven en dagelijks brood.…

Het aflopen van die plaat over Vietnam in vlieggeluid plaatst de toegift uit een zwarte merel over mijn dak; oorlog aanstaande laat vogels bijeen van steun verluid, gelijk uiteen zwermend als de vredesmars over het rak.…

Zonder naam ga jij geblinddoekt het bochtige pad en de schelpen knersen zonder echo geschraagd door jouw verlangen steeds één tijd, één plaats te zijn. Vluchtiger dan ik wissel jij gedaantes als een hoed en wist geschiedenis voor zij geschreven is.…

Het leek de makkelijkste weg maar ik heb het valse plat genomen.…

Ja dacht de dichter, dat is dat, Magertjes, maar wel lekker plat.…

Een boom kiest zorgvuldig zijn plaats om daar nooit meer vandaan te gaan. Met niets dan zonlicht en lucht versterken zijn wortels hun greep op de wereld en neemt in zijn kruin het overzicht toe. Zonder beschutting wordt het leven in alle seizoenen pas echt getrotseerd.…

Plaats makerd voor de torens, lag triest en verloren, het huisje waar ik eens, was geboren.…

dorstig zijn de golven die onderhuids wegrollen op het levensstrand in een afnemend tij van zekerheden open zenuwcellen van elk gewond dier een oude wolf die voor elke streling strijdt, die wens na te komen dat zelfs de dood iedereen zijn rust laat van hun de zelfgekozen plaats en tijd.…

ik wil geen stenen meer op het pad waar het licht van boven valt ik ben het zat niet meer van die grote keien waarvan je in een moment van onbalans zo naar beneden kunt glijden we hebben nu een nieuwe vloer waarbij je puntig piekt op licht van de bron dat contrasterend langs je vliegt in samen cirkelen ronden wij ons plekje…

Werd deze ochtend wakker de rijzende zon in mijn hart een sterrenhemel in mijn hoofd sentimentele vlinders in mijn buik dacht wat doe ik hier in het landschap ik ging die avond slapen de maan naast mijn hart dacht wat doe ik hier in bed in het hotel van de salon moralist lag in de nacht diep te slapen kon niet denken want ik…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…