Alle inzendingen over polderland OR Calvijn OR n.a.p.

Calvijn zijn boze droom. Gelukkig zijn daar Balkenende en Bos, zij zijn met onze miljarden goed op stoom……

Voor God alleen kreun je bij baren Zo opperde ooit Jan Calvijn Maria mag het niet meer zijn De kloosters gaan we doodverklaren Dat gaat ook gelden voor bordelen Van seks mag je genieten, deels Dan blijft het huwelijk wat speels Het celibaat schiep strijdtonelen Dat zorgde louter voor excessen Ambroise Paré gaf andere lessen Zo stelde deze…

ik ben de dichter die in sobere taal zijn gevoel tracht weer te geven zuinig op mijn zinnen geef ik gehoor aan spaarzaamheid uit het alfabet kies ik na wikken en wegen met zorg de letters die werkelijk iets te zeggen hebben…

Polderland, raaiend gras Dotterbloemend glooiende oever Ruisend riet Waterkant lonkt naar mij Mysterieus watergekringel Luchtbellen vermoeden leven in dit nat Schrijvertjes schaatsen gedogen Onder dit oppervlak echter Vergalt de bittervoorn Stekelt de baars en wordt Amoebevormig bloedgezogen.…

wolken met grote lijsters spannen het luchtruim jubelend golft de lente mijn polderland in knotwilgen staan bloedend zonder vingers langs de kreek te wachten hun vuisten baldadig leeg het zwermt vol liefdes over mij heen, zoekend in luidruchtige wolkenluchten naar weer een bevruchting…

het bed is een polderland molens draaien op volle toeren lakens worden vermalen en te bleken gelegd sloten vallen droog en lopen over het matras het zakt in op een, soms twee plaatsen ik trek mijn laarzen aan de molens zijn gestopt en de regen blijft komen maar ik kijk omhoog en baad in weelde…

Een oranje welhaast roze gloed glijdt langzaam over polderland. Een nevel kleedt de natte aarde in mysterie. Ganzen klinken in de verte. Ik laat me meeslepen in de echo van de leegte. Van stad naar stad getrokken, maar nu hier, tussen dijk en grasland, neergestreken in het niets. Bij een kolkende maas mijn rust gevonden.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Dit is een liefdesgedicht in het Nederlands en het gaat over koeien en weilanden, de wind over de sloot, de tegenwind over de sloot, de tegenwind over de roeiboot, de molen in de verte met de lachende molenaar, want het waait van geluk over de boot waarin zij zitten, waarin zij roeien met de riemen die ze hebben tussen de blanke weiden…

De boer keek naar de lucht. Vogels vormden samen een woord. Het bewoog van de ene kant van de hemel naar de andere kant. Toen doken de vogels naar beneden en gingen recht tegenover de boer op een hekje zitten. Ze zongen het lied van de polder. De boer pakte een boterham en gaf hen allemaal een stukje brood. Na het eten vlogen de vogels…

Dan blijkt, het juiste ploegen en het mesten doe je met een eeltige hand, dan raakt het polderland gezond.…

het is de straffe wind die mij de achterzijde van de bladeren laat zien, zo heftig krommen de populierentoppen, het ratelt gestaag en de bulderende zee op afstand schreeuwt verhalen ik luister in één stuk door naar wolkenranden die mijn polderland verstoppen achter zonlicht kolossale gezichten blijken moeders die zingen over koren, veranderlijk…

Twee einders hebben blauwe lucht; daartussen hangt grillig wolkengrauw.…

Late middagzon valt over zilverreigers: het weiland blinkt op.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

twee teefjes onder appel op die mooie zomerse dagen mijn stem herkenden zij wel ook al gingen zij op in het jagen ma en kind met hoge sprongen achter de konijnen aan om later met hangende tongen het koele water in te gaan braakliggend polderland hernomen door de natuur niet kunstmatig aangeplant een veld vol avontuur…

Er trekt een sluier over bos en beemd een koude douche van zuster Pluvia de nicht van Aíolos van Nubia god van de wind reist met haar regen mee Ze spreidt haar zone over 't lage land gezien vanaf de Dom zo'n 80 mijl tot aan de zee, net onder n.a.p.…

De bard werd tachtig en vereerd Zoals dat past, krom en wel veert Hij weer op en werpt de linten van zich af Feestelijkheden zijn een straf Voor wie met Datheen en Calvijn werd grootgebracht Men spoelt met wijn en sterker drank Die keel niet schoon ontstoken door de klank Van psalmen uit de folianten van Johan de Heer Wat je verliet komt…

vliegen spelen ongestoord landen en bewegen warmte is ongehoord geel vraagt snel om regen het rechtgekante polderland de zomer trillend in de verte loomheid laat de klokken slaan het zware werken is gedaan ik koester zachte schemer als stilte in mijn hand een vogel kaatst een zonnestraal terwijl het donker langzaam valt…

De trein reed als een lang lint door kant ene de van slingerde en bergen de van de berg naar de andere kant. ,denken je zou hand de aan Niks maar bergen horen in een polderland niet thuis .slingeren te niet ook dan behoren treinen en Bij nader inzien waren er geen bergen, trein een altijd nog er was wel maar die aan de bergen deed denken.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Schaapachtige wolken verliezen hun onschuld pakken samen in een loodgrijze lucht dikke druppels water vallen in het rechte polderland na wat uren lijkt te duren verschijnt een mathematische regenboog een vlijm scherpe scheidslijn tussen verdriet en verraad tussen mogelijkheden die even onmogelijk lijken geen ruimte latend voor nuances…

er is een waarheid van de getallen en een van de menselijke maat ze bestaan al die onzichtbare jaren maanden uren van de waarheid onze huid die geen licht verdraagt is van overal en van alle tijden de zon brandt traag in dit polderland geharnast schuilen we achter donkere wolken brenger van het leven de menselijke maat zegt…

mijn oog voorbij met aan de overzij het vee uitgelaten in een bonte wei en tussen hier en daar d’oude stee hoge bomen schuiven in een rij langs het dravend boerenpaard dat ’t voorjaar ruikt in natte klei en merries van de binnenwaard waar reigers scharrelen in ’t riet houden kieviten de wacht zingt de karekiet zijn liefdeslied is ‘t polderland…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

De winterkim haalt haar – zoals men met vliegers doet - onder grote voorzichtigheid binnen Nog dansen de schaduwkegels over het zandloze strand tot ze achter de stammen wegsterven Het oude land geeft de stralen door aan het teruggewonnen prille polderland dat achter de dijk rijpt in de tijd Water sluimert in de laatste winterstand de…