Alle inzendingen over praten met de maan OR sterren

Kijk naar de sterren en de maan De dieren, de vogels, de bloemen De wisseling van de seizoenen De zon die telkens weer op zal gaan.…

De kern van liefde ten allen tijde ons eigen hart Deze kwintessens van ons leven zeker zonder dat ik word verward Daar 't zal branden tot in eeuwigheid Zien wij sterren Maan en zeker zon Genietend tijd, ons allen ge- geven. Keer op keer verfraaiend Jij, ik, wij: immer laaiend…

De maan was moe sloot de ogen toe gelukkig waren er nog verre sterren om de nacht te verlichten onze dromen bij te lichten…

Soms is de maan rond soms is ze een bootje waarop ik mee kan varen wanneer ik ga slapen, en dan vaar jij met me mee naar de zon van de volgende dag We zwaaien naar de sterren naar de grote en de kleine Beer en Sirius de Hond en we strooien kusjes naar de mensen met vonken in alle kleuren van heel fijne dromen over plezier met vrienden…

wordt ingehouden vergezeld door een korte stilte Boven de golven van donkerte verschijnen nieuwsgierige schuimkoppen Dan buigt het geheel volledig neder Stort in en spuugt uit haar lang bewaarde schatten en geheimen Schitterende parels en hagelwitte schelpen zijn van de pekzwarte oceaanbodem bijeen verzameld Als in kleine glinsterende sterren…

in de luwte van de zonnewind waar veel manen schijnen ben jij mijn kind geboren tussen sterren die verbleken nova gaan expanderen imploderen naar een nieuw bestaan ja licht maar op met jou wil ik in zonnetijd de eeuwigheid met onze liefde evenaren…

Door het raam kijk ik naar buiten, naar een man en vrouw op straat. Ze lachen, praten met elkander, maar ik hoor niet waar 't over gaat. De man praat druk, de vrouw zij luistert, en ze lopen langzaam door. 'k Zou ook zo graag eens willen praten, maar waar vind ik een luisterend oor?…

Moraal: je bent niet gek, als je in jezelf, dus helemaal niet als je tegen je spiegel praat…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

maan en sterren spiegelen op de golven heimelijk dein ik met ze mee in wiegend licht verzonken ben ik vol maan en zee…

Een keuze waar wel over valt te twisten; ik dacht dat zij van sterren alles wisten.…

Lieve Maan daar hoog in de lucht Jij brengt bij mij soms een zucht Jij brengt mij licht in de duisternis Samen met de sterren in die grote nis Dan denk ik aan al die lieve mensen Die ik moest laten gaan en te wensen Nog een keer naast ze te staan Maar in de stilte van mijn hart hebben zij hun bestaan.…

's Avonds bij het licht van de maan en de sterren zie je geen bliksem…

een arm om mijn middel een hoofd op mijn borst warm en koud van binnen zoals bij de eerste vorst een kus die me laat vliegen langs de sterren en de maan om op de felste ster samen stil te staan een kroel die me laat smelten als sneeuw voor de zon zo in jouw armen liggen tot de morgen komt op de wolken dansen het maakt me niet meer…

Wie schijnt de zon en laat de maan toch niet vallen omdat hij teveel met de sterren bezig is Wie reist een vers en laat de zin toch niet vallen omdat hij teveel met de woorden bezig is Ach schrijf me een zonnig vers met woorden die de nacht met sterren verlichten als de maan zijn zin verloren heeft tijdens de reis…

Het schilderij heeft een magnetische Uitstraling, het neemt je op in een Hypnose, die hypnose heeft te maken Met de gele sterren en de halve Maan, de sterren zelf zijn net Lichtgevende Draaikolken, dit alles boven een klein dorpje.…

tussen zon en maan ontstaan stralende klanken, sterren geboren…

Normaal spreken, normaal praten, ach het is hem niet aan te rekenen, want wat je nooit geleerd hebt, kun je blijkbaar niet meer aanleren.…

de maan scheurde jij in stukjes sterren straalden in mijn ogen als ik keek naar de engel van jouw nachten lang schreven wij woorden in elkaars hart onze ogen lachten ach lief nog even alles komt goed lezen wij onze sterren als stukjes van de maan…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Ik mis de nachten Waarin enkel de maan De hemel mocht verlichten Wij zijn kinderen Van de sterren Sterrenstof, dat zijn wij Nu zie ik duizend sterren Hoog aan de hemel staan De hemel huilt Tranen van de sterren Die hun kinderen zien komen en zien gaan…

Even leek het een zomernacht met volle maan en nieuwe sterren Maar de grond was pijnlijk hard bij elke landing De sneeuwmeerman blijkt nachtblind door de zwarte sneeuw Zweefde boven zichzelf maar zag een ander in het tegenlicht van de verduisterde zon Het is weer nacht in zijn gedachten met nieuwe maan en lege sterren…

enig waarneembaar motief dat zij geloofde hem te kunnen pakken En nu is de maan voor altijd weg de nacht verlicht door sterren en het kleine wereldkind die de maan stiekem verstopt in de plooien van haar rokken…

Sterren vormen net als mensen, groepen. Soms vormen zij beelden, laten iets zien. Zien is de romantiek van het licht. Licht, de liefde die ons warmte geeft. De warmte laat ons groeien tot sterren. Daarom is het de liefde, die sterren maakt. Zonder maan geen sterren. Zonder licht geen liefde. Waarde, jij bent de zon en de maan.…

Wijd open is de poort. Ontsluit je geest, je hart. Wolken onder hoog blauw drijven bij je binnen. Bomen spreken je aan in hun menigvuldige gedaanten. Een zacht ruisen van varens en grassen begeleidt je stappen. Vogelzang weerklinkt vanuit de struiken. Plots geritsel en dan stilte. In het blarentapijt zie je het leger van een ree. Rimpeling…

De maan is een jongen en toch lief hij kijkt onder de wolken maar ik slaap onder de lakens. Hij zingt op een onmogelijk uur: 'Niets zijn de sterren, niets is de maan sterren moeten slapen gaan en wassen maar moet Jantje Maan.' Hij mangelt met hoge stem: 'Kirk, je bent geen adonis die nog in het centrum denkt te staan.…

Hemel vaart dàg hemel fonkelende sterren en ik zie je staan op de maan het is mistig aan de hemel en het regent pijpenstelen een zoete belofte een hemel naar de maan…

‘k Loop mijmerend wat voor me heen te praten tegen de sterren en een sikkel maan; de Melkweg is de hemel aan ‘t bestraten en Venus heeft haar bruidstoiletje aan. Het Universum lijkt wel stil te staan, maar let ik op, verandert er toch iets: Zo af en toe zie ik een kunstmaan gaan; hij komt uit ‘t donker en verdwijnt in ‘t niets.…

Het laatste nieuws is dat prinses Irene Zich ook ontpopt als paardenfluisteraar. Dus nemen bij de nadering van haar Nu alle paarden hinnikend de benen. Want ik weet wel als echte dierenvriend: Een paard is van haar praatjes niet gediend.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…