Alle inzendingen over prikkeldraad OR lopen OR moeras

Kinderen weven hun dromen, waarover vele mensen lopen. Religie wentelt zich in tranen, haalt netten op, mazen ruim gemeten. Geluk op steen gewet, tot messen achter prikkeldraad tot lappenpoppen gesneden.…

sla palen op mijn grond prikkeldraad rondom en als het nodig is jaag ik daar nog een stroom doorheen met ongekend voltage geef geen overpad aan ongewenst bezoek ik ben die aandacht zat jij paradijst waarin ik faalde haalde vrijheid dichterbij ik ben blij maar al die palen schrik en prikkeldraad moet ik helaas nog zelf weghalen…

het voelt als prikkeldraad en haalt me open jouw goede raad scherpt punten aan waarover ik zal lopen jij bent niet het fluwelig type dat mijn weerbarstigheid zal strelen deelt gewoon kordaat de lakens uit zonder te bevelen het lijkt een compromis maar contracten zijn er tot op heden niet diepte is genivelleerd de hoogte hebben…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

hij zag een koe en idolaat sprong hij over het prikkeldraad een sprong die hoger had gekund want nu is hij een os het rund…

Zelfs de oude zaagmachine hapert bij de rauwe aanblik van jouw bleek gespleten handen liggend in de doodscabine met schouders zonder pokkenprik tonen nagels rauwe randen ik voel ineens hoe prikkeldraad onze vlieger uit de lucht sneed toen we onze klos verloren je haalt me binnen en geeft raad bij alles wat ons samen speet; door jouw…

Ik loop en kom vooruit, ik loop kijk in de rondte 'k loop, 'k voel m'n kuit alsof m'n been niet wil. De verte komt niet nader lijkt steeds verder weg toch zet ik elke stap omdat m'n hoofd het zegt. De einder is nog net zo ver als toen ik begon te lopen, m'n benen willen nu niet meer 'k begin naar het einde te hopen.…

sluwe ogen kijken door de gaten van ingedeukt prikkeldraad. mensenmassa's zijn vervoerd door treinen die de dood voor ogen hadden. niemand wist waar ze het lot zouden vinden niemand wist of ze de vlaggen van de vrijheid nog zouden zien. achter het gaas liggen massa's doden en waar het prikkeldraad ophoudt stierf jij-…

Vluchtelingen worden bij voorkeur vertoond voor het prikkeldraad van een land in Europa dat zijn grens gesloten houdt vluchteling het is zo'n veilig woord je vergeet bijna dat het een mens is eens vol van het licht van zijn toekomst verknald door het streven van een machtsbeluste dictator mensen knippen gaten in prikkeldraad zwaarbewapenden…

Ik loop van steen naar steen de straat verdwijnt achter een stille zucht verderop het onbekende een auto claxonneert de bekende melodie van haast en jagen Ik loop en denk waarheen tegel na tegel lost op in lucht van alles wat ik kende en stilaan heb geleerd waarom wanneer en wie moet ik het antwoord vragen Ik loop en tel mijn pad met…

Harder lopen langer lopen verder van mezelf vandaan Gedachten in de achtervolging Gevoelens op me neer te slaan Altijd op weg maar nooit kom ik aan Harder lopen dan de waarheid verder van mezelf vandaan…

of niet maken tranen mij nu een miet of moedig blijf bij de tijd samen met mij samen lopen door de bladeren de winter tegemoet gegroet.…

Wankele stapjes verwonderde oogjes verroest mijn beentjes kunnen me dragen, een stapje en nog een, drie stapjes en ineens, loopt ze door de kamer, vergeten is het kruipen, want die voetjes, aan de onderkant, zitten niet meer aan de achterkant, als ze voorbij komt, maar stapje voor stapje, verkent ze haar groter wordende wereld. Nog…

In gezwinde pas, lopen zij vier avonden van jong tot middelbaar, ik zag geen oude, of toch ja eentje die het lef had te gaan lopen voor een kruisje, geen heilig kruis ach welnee, hij loopt gewoon voor de gezelligheid mee, de kinderen rennen, gillen en lachen vier avonden lang, tot aan de intocht op de avond van de vierde dag.…

Mijn kleindochter wat ben ik trots op haar, want daar, waar andere kinderen van hun vrije zaterdag genieten, loop zij in Rotterdam voor KIKA de benen uit haar lijf! Mijn kleinkind van acht jaar, ze DOET het toch maar, net als al die andere stoere kinderen, die zich door het weer niet laten hinderen.…

De honden zijn de stad uit, weg van de rollen prikkeldraad in de straten, ik loop krom met mijn neus boven hun spoor naar de vrijheid en het gevaar van hun tanden Dat kan ik aan, als jij, zul jij kom jij ook, op blote voeten in vrede, onze nachtenlange liefde bewaakt door de honden en jouw buik zwanger van toekomst?…

Verder dan hier kan ik niet terug: het prikkeldraad - geroest - waaraan Gijs B mijn haren vlocht en hard wegliep, en lachte zoals ik later heb zien lachen in de buurt van prikkeldraad; het desolate achterlaten waar vluchten wordt bekocht en schreeuwen als de regen voortaan naar binnen slaat. --------------------------------------…

Zijn functionaris verliet de basis met een mat over de prikkeldraad.…

In feite zit ik nog steeds in die boshut en ben ik tragisch genoeg verstrikt geraakt in het prikkeldraad, dat voor mijn veiligheid moest dienen.…

als de kralen van een paternoster glijden de dagen gestadig door verveelde vingers nu alle uren even lang duren geen dwang bevatten noch vlucht nadert snel het geduchte moeras waar de jaren wegzakken in vergetelheid graaien handen vertwijfeld naar houvast maar verdwalen in het drijfzand der herinnering…

ik ben het pad ingeslagen waar mijn herinneringen lagen terwijl mijn voeten lopen gaat het hek verder open op dit punt in mijn leven bleven oude wonden kleven was er zo ontzettend veel pijn om dingen die niet mochten zijn dat wat ik ooit was voelt als een moeras waar ik zoek naar een hand terwijl ik zink in drijfzand hoe kan ik leren…

De Boeddha zit op een hoefblad Hij draagt een juweel Een licht gesplitst in drie sprankels Een meervoudig kasteel: Zijn les en vlottend lijf en zij Die in een spoor van lotussen lopen Voorbij de stapstenen vol mos Hij verheft de geest tot een gasbel Die opwelt uit het moeras van de schemerlach Waar makkers naar medeleven streven Zoiets…

gespannen in m'n hoofd waslijnen van prikkeldraad verzwaard met knijpers veel te strak geveerd woorden dragend in een taal die ik nooit heb geleerd…

Een Franse piraat kwam op de straat, en kwakte de held in de prikkeldraad. Met John Hoogerland versteef Nederland maar hij claimt dat hij er morgen weer staat ..…

buiten de tijd vaarwel heeft enkel nog de smaak van zout een vrouw prevelt magische mantra’s in de schaduw bij de heg van prikkeldraad alles gaat voorbij lispelt de tokèh…

zelfs áchter prikkeldraad ben je als toeschouwer niet meer veilig voor de ultieme foto van de Tour zwenken zwalkers in wielen zal een tetanusprik van Hoogerland weer in de trui helpen?…

jou nooit een tweede keer je lacht want jij hebt mijn moeras nog steeds als onderpand…

Onbruikbaar Oeverloos Moeras. Veters Zitten los. Naast me Boven me Onder me Breit Men voort Aan de trui Die niemand Draagt.…