Alle inzendingen over puin OR pijn OR oorlog

De kleine oorlog woedt in elk van ons. Oorlog en vrede, liefde en haat vervagen tussen slierten van mist en nevel een mens ervaart snel wrevel wanneer liefde wordt aangevallen en beschadigd resten alleen nog enkel onbegrip en pijn...…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

In hemelse gedachten Van perfect schuin Lijkt ieders schemer Herbouwd uit puin In kort bedwingen Van wrange pijn Lijkt bitter water Gerijpte wijn In minzaam spotten Zonder respijt Vernauwt de waarde Van menselijkheid Zo onbeduidend Immer banaal Verdringt exploten Creëert verhaal…

Er is nog woede en pijn. Het is een dag "to remember". Het zal nog jaren zo zijn. Het puin is verdwenen, maar de leegte blijft bestaan. Namen zijn verschenen, van hen die moesten gaan. De strijd is nog niet gestreden. De mensheid is door een hel gegaan. De wereld heeft veel geleden, is even stil blijven staan.…

Soms glijd ik terug, word ik bedolven onder het puin van verdriet en pijn. Soms ook zie ik de top in de verte. Dat geeft mij hoop. Zo blijf ik vechten, probeer ik te genieten. Niet alleen van het uitzicht naar de top. Maar ook van de weg ernaar toe!…

Ontketen de oorlog niet vanuit onvrede in jezelf. Ontketen oorlog, woede en haat niet in de ander uit eigen onmacht. Bevrijd jezelf van last, laster en gebrek: bied aan elk ander mens, in jou, een volledig nieuwe stek! Bevrijd van pijn zal ik uiteindelijk lichter zijn!…

je auto kwijt je teddybeer je bedje en je boeken en vluchten altijd verder weer we moeten blijven zoeken je bompa en je lieve ma die blijven in de oorlog de school moet terug opgebouwd en ik eet snoep en koeken OORLOG om DE VREDE WE LEREN NIET VLUG BIJ gebrom en dreunen heel de nacht het is nog koud en buiten slaapt een volk een kind…

Bedolven onder het puin. Niemand die mij redt, niemand die mij begrijpt, niemand die mij helpt. Ik zit in mezelf bekneld, van alles gaat er door mijn hoofd, alsof iemand schreeuwt om hulp, ik heb pijn, zoveel pijn. Er is niemand, niemand die mij hoort, niemand die om mij geeft, iedereen ben ik kwijt.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

in de gekortwiekte tijd veegden de punten de vloer aan met komma's en andere rustzoekers in de vleugellamme tijd ademden we het broze leven in en uit tussen puin en pijn in de gevlogen tijd ketsten we platte steentjes over het stuiterende water in geen tijd wilden we de afstand overbruggen tussen wat we zeiden en niet…

Elke dag leid ik een vreedzaam leven hier waarvan ik geniet ofschoon de oorlog, de pijn teleurstellingen en verdriet in mij zijn geworteld; het is de erfenis die mijn vader in mij achter liet.…

in gekortwiekte tijd waar steeds meer punten de vloer aanvegen met komma's de punten van rust creëren we tussen puin en pijn een sprong in het duister steentjes ketsen over het water om de grote afstand te overbruggen komma's kleuren op de verdwenen vernislagen in gekortwiekte tijd ademen we het broze leven in en uit…

gaan zoals altijd gewoon door *natuurlijk vinden we het vreselijk allemaal honger oorlog en alle andere ellende – maar alles gaat gewoon door…

Waarom voert men oorlog? Waarom voert men strijd? Waarom die verwoestingen? Doe iets nuttigs met die tijd! Als men stopt met oorlog voeren, zou de wereld heel anders zijn. Maar alleen als iedereen meewerkt, zal de vrede komen, geen angst meer en geen pijn. Waarom zinloos geweld? Omdat het woord zinloos misschien wel erg zinvol is?…

Mannen en vrouwen in stijve pakken bestijgen daarna de hoogste trappen, uit het puin herrezen. Dansend om de vetste koek, het vredesakkoord, over wie wat heeft gedaan en moet betalen. De machtigen bewegen slechts hun mond. Maar de doden zwijgen niet, ze zwijgen dat het anders moet.…

opengereten rusten twee torens aan de voet van een berg puin…

Totaal verduisterd een "zondige" stad in puin en toch de zon zien?…

hij kent het wad zijn grillen en de lach in ademen verkent het pad van leven barend geven dat eb heeft blootgelegd roept de wind en storm waait door zijn krullenkop rust op het duin met puin dat aan zijn voeten vrede vindt toont in buitenkant wat op zijn ziel met pijnen is gebrand weer een jaar voltooid jouw cirkel in een…

Hier door de mobiel de echo van woorden spreken van virus dood en vrijheidsberoving vreten in lijf en leden woekeren in het hoofd rondom de ketens van vuur en verwoesting het wilde bloed van roofdieren dat tussen de scherven sijpelt Tranen en pijn in het hartzeer van het leven onder de rommel van puin De uitgestoken hand een…

Iedereen kent het waardeloze gevoel Zoveel pijn met wat voor doel. Ooit sprongen de vonken er vanaf En nu voelt het doods als een graf. Maar deze eerste liefde vergeet je nooit En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…

Op de grens van vandaag naar morgen Op de rand van waken naar slapen Moet ik een neergestorte droom borgen Alle duizend duigen bijeen zien te rapen Op de grens van ongeloof naar inzicht Op de rand van hoop naar vrees Zie ik de schade die is aangericht Voel de pijn die uit de puin verrees Ik zie je nog dag en nacht Want je bent met mij verweven…

meer Men schoot de kust nog niet aan puin Er werd aan visnetten gebreid En bang gebeden bij zwaar weer…

De wereld van mijn ouders, mijn wereld, valt in puin. Het nieuwe China raast vlakbij voorbij. Mijn oude ogen zien, begrijpen doe ik niet. Nog even zal ik langs de straat de laatste groenten uit de laatste tuin te venten staan. Angst grijpt mij aan: mijn oude China ligt in puin.…

Boom in mijn achtertuin Rondom jou ligt al mijn puin Krachten uit het Noorden Gedachten zonder woorden De winter was lang En ik ging mijn gang Lente en zomer waarin het zonnetje schijnt Waarin mijn puin verdwijnt Bloemen bloeien en bladeren groeien In de herfst zal ik nu eens de takken gaan snoeien…

Veel treurigs is er op de wereld gaande: Tsunami, oorlog, aanslag, watersnood, Een vliegtuigcrash met alle mensen dood, Familie wordt in een klap nabestaande. Vol onbegrip, vol woede en vol pijn.... Je zal verdorie nabestaande zijn...…

Andere momenten bijten ze naar elkaar, beide gezichten doortrokken van oorlog en pijn. Nu zit ze op de bank met een glimlach op het gezicht, voor dit moment lijkt het vrede te zijn.…