40 resultaten.
Pupil
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 979 om de hals
Je wil in laaiende lompen sterven
Gedrild in verliezen
Scheur ik de voering van de broekzak
Munten, sleutels, zand van gisteren
Glijden langs een pijp omlaag
Ik hel achterover
Het lusteloos kruis
Bewijst dat ik verga
Jij draagt jouw zelfportret
Als een toorts door een steeg
Houdt de man buiten spel
Ze staren in jouw pupil…
Scherp
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 218 Ik zie de schoonheid
en weerspiegeling
van het akkerland
door jouw ogen
de scherpe instelling
van jouw pupil
jij, mijn camera…
Staar
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 577 De bleke pupil
van de maan vervormt
wanneer een vis plotseling
opduikt en weer verdwijnt
met een plons.…
F-pupil
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.125 .'
In het warme bedje straks
met zijn knuffeldier, heel stil
wordt gedroomd van Ajax
door onze kleine F-pupil.…
Magneet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 241 De rand om jouw pupil weerkaatst.
Zoals de zon mij kan verblinden.
Tegen mijn euforisch droombeeld.
Kon het magneet ons maar binden!…
Dit wit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 425 Papier spiegelglas
water dat was
vóór de geest
De ziel van dit blad
is de witheid geweest
en de pijn is de pen
die geheimen uitlekt
Desondanks geneest:
gewicht contra gewicht
dichter contra gedicht
pupil, blinde vlek.…
Dobbelsteen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.219 In mij valt een dobbelsteen
en rolt, roept een cijfer
Telkens de zwarte punten
net als haar prachtige pupil, mijn beeld
Elk nummer is er geenéén
want allen zien lijven
van de dagen die kusten
Verlang naar wat er tussen tongen speelt…
Dit Wit
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 252 Papier spiegelglas
water dat was
vóór de geest
De ziel van het blad
is de witheid geweest
en de pijn is de pen
die geheimen uitlekt
Desondanks geneest:
gewicht contra gewicht
Schoonheid en beest
dichter contra gedicht:
pupil
blinde vlek.…
maantraan
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 619 in je pupil
rechtsboven
zag ik de maan
vannacht
een bol van licht
zacht
in het zwart
ik zocht naar kraters
vond ze niet
maar wel een traan
verdriet
geluk
staan soms dicht bij elkaar
twee centimeter
of minder nog
misschien
van zo nabij
had ik nog nooit gezien
dat zelfs de maan
om jou
kon wenen…
Proef het maar
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 744 Jouw lichaam proeven
Jouw lippen zoenen
Me spiegelen
in de pupil van je ogen
Het kuiltje in je wangen
Dat hield mij gevangen
Een kort verhaal...
...Ach...
PROEF HET MAAR…
Stapelgedicht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 178 DE PUPIL, SIEGFRIED, studeerde en
sliep lang in DE KAMER
Na een VOORVAL, eigenlijk niet eens
heel erg lang geleden
volgde DE PROCEDURE
beslist geen sinecure
De jongen, beschouwd
als DE DIAMANT
belandde heel spontaan
TUSSEN HAMER EN AAMBEELD
De klap dreunt nóg na
tot in de eerder ontdekte hemel…
Kerstmis met ster
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 285 Verdwaald zijn en ergens
in het vierde kwadrant
een ster zien verschijnen
missend stukje van een puzzel
Zonder het kleinste deel
wordt het beeld nooit een geheel
Het is als hard blazen tegen
een uitgebloeide paardenbloem
In planeten en sterren verdwijnen
weerkaatsing van het licht voelen
in de ogen van de ander, in een
pupil jezelf zien…
Haarlok
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 202 Haar hypnotiserende iris doet mijn hart smelten
haar doordringende pupil verrijkt mijn geest
wanneer haar haarlok als een zonsverduistering
de mysterie van haar stralende lach voorleest.…
De wekker
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 119 Welke kleur zal vandaag
in de pupil van mijn ogen
tij gedogen, de nacht met de dag
het huidige leven met het even mogen verweven.…
Het gekleurde vlies
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 529 vertrekt snel, maar
wangenstrelend weer naar binnen
naar de warmte van het bewustzijn
en het bloedrode gemak waarmee de
verbeelding zich graag laat kleuren
geen vraag waagt het
koele lippen te betreden
overbodige antwoorden
bevriezen blauwbekkend
een luchtspiegeling in de iris
schildert lichtvoetige beelden
rondom een inktzwarte pupil…
Mijn onschuldig kind
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 98 Ik tuur in de verte
En hoor de wentelwieken
De adelaar waarschuwt met zijn schaduw
Voor een apocalyptische eclips
Onvoorbereid op jouw naaktheid
Zien mijn ogen mijn pupil
Een groot zwart gat vreet aan het licht
Dat zwicht voor vergetelheid
Het vuurwerk spat de zon aan sterren
En rotsen brokkelen tot zandsculpturen
Bekend, beschermd en onbereikbaar…
(hel)
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 507 zo rond midderdag
bij heldere zomer
au
rood steekt door mijn netvlies
recht in mijn zenuwen
geel prikt in mijn oogkas
krast in mijn kegels en staafjes
mijn oog traant
oranje loopt over mijn wangen
au
blauw pijnigt mijn hersenen
met luchtig venijn
groen geeft even adem
hemelzijdank
maar dan kerft purper
eensklaps
in mijn geschrokken pupil…
de heupen van de hinde
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 349 jouw pupil is een bolle spiegel
die de vonk van de maan verraadt
haar zwarte meren en kratermonden
die elke voorbije traan slikken
ik strooi meel en poedersuiker
over de deeg van jouw vel
met gulzige maar trage handen
kneed ik de heupen van de hinde
tot een brood van zonnebloempitten
een feest voor de speekselvlokken
elke vingerafdruk…
Zwanger
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 2.788 Straks ziet zij
het regenboogvlies van de avond,
de gouden verwijde pupil van de nacht
en sterren om te liefkozen.
Die noemt ze "lichtmatrozen",
het wonder dat ik verwacht.…
Principia
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 233 letters in en proef de dorst van de dichter
drijf met gespreide vingers op de klinker stroom
waar consonanten de vingertoppen betrommelen
absolute ruimte zal
vanuit zijn eigen natuur
zonder relatie met het externe
altijd onveranderlijk en onbeweeglijk blijven
verklaar mij niet uit meer
dan dat wat waar is
en voldoende
beweeg me in je pupil…
dichter bij de dood
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 279 hij ziet me staan
komt naar me toe
ik kijk hem aan
hij zegt geen woord
ik voel dat hij
mijn hijgen hoort
ik bid, ik wil
niet met je mee
het blijft doodstil
plots in z’n oog
in zijn pupil
een regenboog
nu word ik bang
uit niet mijn angst
stilte duurt lang
ik glimlach wel
blijf mezelf
in ’t helse spel
‘k geef steeds maar…
Betovering (deel 1)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 235 Ieder woord komt als een vonk door mijn pupil
haar spierkracht en sierlijke beweging betoveren mij
als haar giftand zichtbaar wordt wanneer zij lacht.…
knipoog
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 141 Terwijl door de prachtige ondeugd, in elk pupil
Jij mij steeds weer om een antwoord smeekt.…
Staand*)
gedicht
3.0 met 27 stemmen 11.600 Mijn ogen hebben iris noch pupil.
Dus kijk ik maar naar binnen, wil
al wat buiten voorvalt binnen horen.
Van wat ik waarneem ligt rondom
mijn mond een lach bevroren,
die daar maar vriezen blijft. Ontdooi me,
tooi me met een hoed van bloemen
en lange stengels in m'n lijf.…
Queeste
gedicht
1.0 met 13 stemmen 5.271 Het oog werd opgetild, in een gondel gelegd, de pupil vloeide samen
met de kleur die nog onbegonnen was van kleur,
vorm die, ongeplooid, nog nauwelijks richting bekende.
Als het luchtdunste hemd was je adem,
je huid had haar omtrek verloren, met de stilte was je één golf.…
Dichterlijke dingen ?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 Op de wand projectie van
een gezicht weerkaatst in een
pupil, teruggebracht in de oogkas
en het licht voeden zal, daarvoor
moet de onderste steen bloeden
voor een diamantmand die met
de hand gedolven is..…
tevergeefs
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 194 Jouw kleurrijk bestaan duidt aan rond jouw pupil.
Het inzicht wat jij kan uitstralen van ziel tot ziel.
Maar de verbinding ziet tevergeefs het verschil.
Het verbaal excentriek bulderen als een waterval.
Is het herkenbare aan een verfrissend nieuw leven.
Gespoeld van top tot teen via een kronkelende rivier.…
Teoreties
gedicht
3.0 met 4 stemmen 1.736 Onder het knippen van mijn pupil gaat het doodste beeld leven.
Maar het beeld dat spreekt spreekt met uw mond: ik wórd gesproken.
En ik geloof erin omdat ik het geschreven heb.
-------------------------------
uit: Konkrete poëzie (1962)…
Soms
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.249 Soms komt de huiver
De zucht van vingertoppen
Die aarzelend mijn haar vinden
Dan verbeeld ik hoe uit een onbekende hoek
Een lied van lust en vreemde kusten breekt
Soms komt de dorst
Met schilferende lippen van haar pupil nippen
Waarin kalm en frivool mijn blik weerkaatst
Dan droom ik hoe wij met een ijle snik
Naar een zwevend eiland verhuizen…
flamenco
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.135 de berm plant
want ze verkiest het lijf aan lijf gevecht
toch houdt zij iets achter
in de voering van haar kameelharen mantel
knelt het vlindermes
alsof ze broedt op een ei van glas
waarin haar storm moet woeden
die veeg van pili pili om haar mondhoek
verraadt hoe ze al haar tucht
opoffert aan één gekartelde flard
die opgloeit in de pupil…