Alle inzendingen over raadsel OR zeven

Vroeger schreef ik aan een zwaar bureau Lichtzinnige gedichten; Nu, met een plankje op mijn knie, Een lijvige roman. Ben ik vooruitgegaan? Wie Kan mij zeggen, of ik het ben Dan wel de materie Die ten slotte moest zwichten?…

Vandaag geef ik aan u het raadsel op Van Arjen Robben en onze premier: Wat is de overeenkomst bij die twee? Het antwoord weet vast elke knappe kop: Ze kunnen lelijk vallen, naar het schijnt, Maar komen toch snel heelhuids overeind.…

Hier volgt een raadsel, dat u vast bekoort. Bedenk een vierentwintigletterwoord.…

Het schip vaart weg als de dood in de nacht. Is daar soms iemand die op mij wacht, gaat het verder, blijf ik bestaan of is het voorgoed met mij gedaan.…

Wat was er eerder? "De kip of het ei"? U zegt dan: "Vraagt U dat aan mij? Ik was er immers ook niet bij". Dan zeg ik: "Welnu, 't is geen van bei. Het zal U hogelijk versteld doen staan! 't Is namelijk: "Meneer de Haan".…

Tijden om terug te kijken. Tijden om vooruit te denken. Hoe verder je naar achteren kunt kijken, hoe verder je naar voren zult zien. Tegenslagen, als een val in het diepe. Uitdagingen, als de hoogste berg beklimmen. Geven alsof je de rijkste op aarde bent. Ontvangen alsof je erop gewacht hebt. Vergeven als God doet. Haten als…

als het is zoals jij zei leef ik dan in een leugen van schaamte en een vleugje spijt want niets lijkt mijn ruimte te doen vullen de schreeuw van stilte verlangen verdoezelt mijn denken gelijk aan de schijnbeweging van de wind de hoge bomen doet buigen maar amper met de grond gelijk en dan de stenen welke ik voorheen over het zachte water…

Je raakt de mensen en de dingen kwijt, tot je het leven langzaam voelt verglijden en deel wordt van het raadsel van de tijd. --------------------------------------------------------- uit: 'De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag', 2012.…

Vroeger schreef ik aan een zwaar bureau Lichtzinnige gedichten; Nu, met een plankje op mijn knie, Een lijvige roman. Ben ik vooruitgegaan? Wie Kan mij zeggen, of ik het ben Dan wel de materie Die ten slotte moest zwichten?…

luister naar de woorden die in je opkomen wat ergens een raadsel is je denkt dat je tijdloos dicht maar zelfs het eeuwig melancholieke 'altijd november' is dertiger jaren evengoed is het noodzakelijk om iets te zeggen alsof het nooit zo was inderdaad het was die tijd, die dag die middeleeuwen die we later zullen zijn nauwelijks nog…

Mijn vrouw en ook de tuin krijgen wat zij verdienen mijn dagelijkse luim. Als regen valt voorkom ik overmaat bij warmte breng ik koelte les hun dorst, verzorg hun zonnepijn. Beiden doen graag iets liefs terug wat dat behelst, is nog geheim misschien vertrouw ik het u toe, maar doe het, vele strofen later... U leest en denkt, zie ik…

'dat mens' is altijd een vrouw asjemenou! wat dan is een man?…

Er is een heel klein diertje, het helpt je tegen pijn. Welk diertje zou dat kunnen zijn? Want je verslindt hem wel met huid en haar. Ja, griezel maar een beetje, maar het is toch echt wel waar. Nee... het is heus geen lolletje. Het is een paraceta... molletje.…

komen meestal na mijn dromen passioneel, met lichte regenvlagen ik stel mezelf wel duizend vragen waarom moet mij dat overkomen er speelt een film in mijn hoofd die wordt steevast weer herhaald door de losse stukjes onvertaald worden hartverlangens uitgedoofd zijn zo'n dromen dan bedrog of komt de waarheid aan het licht twijfels en raadsels…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

De reden is er één van raadsels, die iets verhult van de ware aard. Nimmer zal die volledig de waarheid spreken. Een mensenhand onthult bijna altijd slechts de halve kaart. Relaties worden vaak impulsief gesloten. Niet altijd doorzien zij de raadsels van die andere geest.…

Mensen zijn raadsels, zelfs wanneer ze vrienden zijn – is dat niet zeker.…

De zeven zussen hadden ook een broertje Een broertje dood aan het onschuldig ventje Dat speelde in z’n indianententje en in die wigwam liet hij vaak een boertje dat lachte daar hij erge kiespijn had Met zeven zussen is het altijd wat…

(Prikkeldraad III, tevens slot) Het leven doorspekt met raadsels Gelardeerd met vleug surrealisme Tijd gaat ons leren of de waarheid voorgoed boven water komt of dat het mysterie zich con- tinueert in een staat van eeuwig zijn De toekomst zal ons leren of 't raadsel zich toch....…

Wat gekregen is Als ongevraagd Geschenk, Voor velen Een raadsel Om mee te moeten Leven, van geboorte Tot dood een Tijdsspanne waarin Ieder mens een Poging doet Het raadsel dat Hij bij zijn Wording meekreeg Te ontraadselen - En hij bij zijn Afscheid al blij Mag zijn een klein Stukje te hebben Ontrafeld, met Uitzicht…

in stille lakens lag het treurvolle raadsel van een vroege dood…

Zeven jaar blijdschap Zeven jaar genade Zeven jaar vriendschap, Zeven jaar geduld - Acht en twintig jaar Deel van ons, Mens, wat een geluk!…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Zeven tranen uit een oog en nog zeven uit ‘t ander Hebben van mij, die boog voor jou als tegenstander aangezien je mij bedroog Zeven tranen op een kin en nog zeven op de hand Iedere smoes bleek onzin uit alles sprak weerstand even sterk als de weerzin Zeven tranen uit een hart plus nog zeven uit de ziel Is je innerlijk dan zo hard dat…

Naderen, kruiselings wisselen, keren; tegen verlangen kan géén zich verweren: vraagt het de rozen die raadselen zijn.…

geruisloos voorbij in een elektrische stoel op naar mijn dromen na het gegoochel verder met lege zakken raadsel na raadsel een langzame film bij de reconstructie ontmoet ik weer iedereen die zware handen het moment is weer voorbij een heel klein knopje ook in leiden leiden alle wegen naar het hiernamaals…

ziel aan mijn voeten voetjes zo klein kleine handjes handen die streelden streelden over je haar haartjes zo blond blonder dan de zon zonnestralen warmden warme dekens dekten jou toe toe maar, slaap slaap je droom droom heen heen en weer wiegden wiegjes zacht zacht……… nog zachter lachte je voor het eerst eerst even en daarna zeven…

Ik ga nu even Dichten over zeven. Laatst is uitgelekt, Dat zeven vaak direct Het gewenste effect geven. Maar niet teveel zeveren, Want dat gaat niets opleveren.…