Alle inzendingen over redelijk

Ik ben al weg, rustig, geen nood Al ben de redelijkheid zelf, geen malloot Ik vraag u slechts af wat is hier omgekeerd Evenredig aan wat, aan het binnenste buiten Aan de contramine waar oren van tuiten Aan oppositie, tegengesteld Aan Achilles, die een schildpad voorbij is gesneld?…

Ik heb een ieder doen verbazen dat ik niet mezelf vergat alsof ik nieuw leven kreeg ingeblazen was dit blijkbaar wat ik nodig had: Opnieuw heb ik gekozen voor een ervaring zonder grens waar binnen gevoel en verstand verpozen als in ieder medemens Ik ben volop aan het genieten en in redelijke balans beleef ik de mooiste dingen geef dit…

stappend gaan plezierig tikten kleurige slippers straatstenen aan een harmonieus geheel dit bewegen als deel van het geheel wat zo persoonlijk ingepast kon worden je lach klaterde dit statement tegen deuren en ramen vele antwoordden maar nog geen namen wel kwamen kleuren in beweging uit een persoonlijk signatuur in een al redelijke…

zij scherpte haar woorden met opgekropte emoties bijtend veegde ze de vloer met hun argumenten aan zij konden haar verbale uitbarsting niet goed verdragen weg was het overleg dat nog redelijkheden droeg maar hier ging in korte spanne tijds het hek van de dam zij draaiden zich om vluchtten uit wolken pure agressie liepen…

jouw voetstappen zijn allang onder de voet gelopen het beeld redelijk helder tanen afdrukken in het zand welke de zee dagelijks schoon wast toch raak je me niet meer iedere dag maar op gezette tijden verdwijnen zul je pas wanneer 'n ieder die jou liefheeft dit leven verruilt voor eentje in Zomerland of toch…

We zitten aan zoveel patronen gekkigheden vast dat ze ons meer als last dan gemak dienen zelfs onze huisdieren en planten zijn gewend aan onze rare kanten en gaan daarin gedwee met ons mee gelukkig gaat het weer redelijk zijn eigen gang lijkt het, maar de hele natuur reageert ook op onze gewoonten.…

Muziek, zeg je, Alleen maar muziek Wil ik horen, Niet die vlakke stem Met saaie woorden Waarin de logica Alleszins redelijk lijkt - Maar geef me de noten Van jouw onnavolgbare melodie, Geef me je klanken Die op en neer gaan, Die levensecht klinken, Waar geen woord meer aan tippen kan - Muziek, zeg je, Geef me alleen je muziek…

Ik ben nog redelijk gezond, nog niet de ergste kwalen. Ach Heer geef nog een beetje tijd, voordat U mij komt halen. En mocht het mij wat slechter gaan, dan vraag ik, lieve Heer, dat U mij op wilt nemen in Uw Intensive Care. Deut.31:6…

zonder jou ben ik slechts de wind die door de achterdeur kruipt, op zoek Naar honger en chaos dat er niets te vinden valt maakt van redelijkheid De gezochte twijfel, sluit de dag en de nacht vult al mijn leeg gegooide glazen zonder jou struikel ik over alle glans die ik ontvang , weet zelfs deze lente te ontwijken door de vallende…

ik wist dat als hij zou ontwaken hij zich psychotisch kwaad ging maken waarbij redelijkheid zich weer zou omdraaien in het al te vaak gedolven graf het gaf geen pas zich zo te laten gaan geen schat te zijn maar de remmen los dan ziet hij door woede geen bomen maar het hele bos op zich af komen bladeren wuifden takken bogen…

Hij deed de allerzwaarste triatlon, hij kon wel honderdtwintig kilo heffen, de sterkste man van Holland overtreffen: hij kwam, hij zag, hij streed, hij overwon. Hij heeft zelfs de Mount Everest bedwongen en stierf door microplastics in zijn longen.…

Een goede baan een vette knip dan denk je toch al snel… verhip ik heb een heel rijk leven Een redelijke vriendenschaar ze wisselen wel met het jaar niet een is echt ‘gebleven’ Vergeten om te investeren gevoelens weten te blokkeren Een goede baan en vette knip gemengd met een vleugje egotrip zo ben jij alleen gebleven Is dit een rijk…

doch met vrienden op het werk is het sentiment nog redelijk sterk. het alleen gevoel is op zijn best, in combinatie met wat stress. mijn eenzaamheid gebruikt zijn macht in de vroege uurtjes... van de nacht. dan dwaalt emotie door mijn hoofd, "een fluister" die mijn elan dooft.…

Kamperveense wonderboy Terlouw Werd in een domineesgezin geboren Schreef Oorlogswinter, Koning van Katoren En bleef zijn levensidealen trouw Hij koos het midden, wilde niet meer praten Met Hans noch met de felle progressieven Was meer van redelijk alternatieven En zelfs van plan de boel de boel te laten D66 slonk tot één procent Toch werd…

Zelfs de redelijkheid zoekt redenen, deze vanzelfsprekende gedachten nog, op orde te willen en zullen brengen. Chaos is in opmars en sterker dan ooit, zullen snel uitrukkende wanordeningen, marcheren door de echoënde gangen. Zie nu de omvergeworpen systematiek.…

ik laveerde op de thermiek van een warme weerkaatsende aarde waarbij door verschillen in ondergrond kleine tornado’s ontstonden nauwelijks zichtbaar maar in snelle ontwikkelings- potentie redelijk gevaarlijk als de condities gelijk blijven in de bovenlucht zeker daar waar houtbouw vlot construeren mogelijk maakt werken explosie…

ben en het probleem over te laten aan andermans taak of plicht aan de buren bij wie het gebeurt aan de rand van het dorp Er is haast, behoefte om de huizen en de schuren in orde te maken, maar het duurt te lang of er is te weinig tijd voor mijn ongeduld Ik praat met de buren terwijl we wachten tot we verder kunnen binnen de redelijkheid…

Nog wat nattig, klein, eigeel en redelijk lief. Helemaal klaar om in het leven te duiken. De vos is een gerenommeerde kuikendief. Toevallig zat hij zomaar wat in de struiken, met geweldige honger als een locomotief. Daar kon hij zijn avondeten al ruiken.…

onder het mom van god er liever zelf een willen zijn hij sprak vanuit het standpunt van door ego’s verkarteld modernetijds gezeik: verwerven van individualiteit valt niet bandeloos te ontvluchten gevolgd door vervolgen op zijn eigen tijd, kwam hij plots tot wat hij redelijk vond: wie niet weg is, is gezien en dat ze hun plan ermee trekken…

En als tenslotte niets meer redelijk is onderbouwd breken zij af: sprakeloos blokkendoos.…

ik kan jouw gedachten dromen maar af en toe lijkt het alsof zij een vreemde wending hebben genomen ongrijpbaar in redelijke logica nauwelijks te volgen verdwalen wij dan in emotionele golven een rollercoaster vol kleur sleurt ons onstuitbaar mee in woeste stromen ver van het gewone toch blijf je lachen grote ogen in nog meer…

vooral ook heren ik kan ook elk terrein bestrijken met blik of woord of daad ook bij beloften heb ik baat die kan ik later honoreren het komt daarbij geregeld voor dat mijn aanwezigheid op een partijtje wordt onderbroken door een tijdje communicatie zonder kleren tenslotte zij u nog gezegd dat ondanks het bovenstaand ik mij zie als redelijk…

Is het enkel bij dromen gebleven in weerbarstig leven zijn ze al ingelijfd en redelijk bejaard reeds bedaard. Ik schouw en denk elk hart dat sloot vindt eens de dood. Gedachten die soms wel of niet ‘t dagen verhullen. Zijn het letters en getallen die regen kunnen vullen ( op 12-9-2009 gepubliceerd in Verlaine )…

alsof wij aanspraak kunnen maken op wat geluk en redelijkheid daar is geen reden voor, die was er nooit ik veeg wat blaren en wat tranen weg dag lieve Frans…

Soms blijf ik middagen in bed En houd dan op met te bestaan Ik oefen me dan in vergaan Beroof mezelf van leed en pret Bemerk dat ik het redelijk red Om los te laten lach en traan Dat ik me er doorheen zal slaan Wat u Dood ook aan zuurs voorzet Door u met een been in het graf De ziel met angsten vastgepind Doet u de mensheid veel verdriet…

de draden zijn niet strak die jou verbinden met het kruis soms stoot je ergens tegenaan als jij voor even te ver bent gegaan vrijheid heeft zijn grenzen in samenleven met zoveel mensen wij zijn geen harlekijnen weten met de draden redelijk goed om te gaan maar wie trekt er aan het kruis en leidt de massa’s door het leven…

Ik tik om genade, om wat redelijk verstand; Geen genade van een diender Voor een opstandige arrestant. Heden wordt het recht op de straat vermoord; wordt genade voor recht niet tijdig verwoord. Voor men het weet is men te laat Voor wat rechtvaardigheid op de straat.…

Het valt niet mee Om 50 jaar te zijn Omdat ik die 50 Niet kan voelen Ik ben het wel Een halve eeuw Maar o zo fris Nog vol met vuur En leuke nieuwe doelen 50 jaar Het klinkt zo oud Voor velen het moment Om na te denken Wat ze nog willen Wat nog kan Ik wil er zelf Geen tijd aan schenken Ik voel me jong Nog redelijk sterk Sta midden…

enterré à la plage de Sète (G.Brassens 1921-1981) tussen kruizen en tomben op voorheen cimetière de pauvre het graf van Georges Brassens met uitzicht op het Bassin de Thau aan zijn smeekbede om begraven te worden op het strand van Sète is helaas geen gehoor gegeven zijn laatste rustplaats onder een pin parasol mag dan redelijk…

in hun ogenspel onderken je als geen ander hoe de stemming plots verandert en omslaat als het weer waar redelijkheid ontbeert in zachte woorden is hun agressie snel geboren eruptief uit de nog slapende vulkanen lava is dan onvoorstelbaar heet omdat het magma zonder weten zich in een ver verleden explosief heeft opgehoopt…