11889 resultaten.
regen en ruïne
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 218 er is geen loslaten zonder liefde,
zegt de ochtend
terwijl hij met een lemmet
mijn huid opensnijdt
ik leg mezelf te vondeling
op veel te kleine bloemen
samen met het geluid
dat ik liefheb
de avond zal van zwakheid spreken
wanneer ik mijn mond
opensper
om regen zichtbaar te maken…
Ruïne
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 214 Weerstand gebroken
Verpulverd door de eeuwen
Herinneringen…
ruïne
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 734 als mijn hand
haast kleeft aan het
verroeste hek
zuigt de aarde
en bezwaart mijn lijf
nagelt mij aan deze plek
staar haast wezenloos naar
onevenwichtige restanten
van bemoste muren
verslagen door weer en tijd
die de glorie genadeloos
en voortschrijdend verzuren
ik zie vooruit naar verleden
in een droom die mijn jeugd
traag voorbij…
Huwelijkstragedie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 288 Aan een stille weg verscholen
staat een ruïne met holle kamers,
vervallen in de tijd,
waar op regen en stormdagen
de geesten nog dolen
die gierend huilen
van wrok, verdriet en spijt.…
bx – b = x
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 353 'Ik mis nu een beetje,' zei bruin,
want hij was na een ingreep een ruin.…
Regen regen en o ja regen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 149 De ganse dag heeft het gegoten
ofwel geregend, net wat je wilt.
De hele dag was afwachten
of je nat zou worden, of gegrild.
Verzuipen dat deden er veel
zwemmen op straat eveneens.
Dakpannen vlogen door de lucht
er werd eveneens heel wat gezucht.
Maar dan ineens, breekt de zon door
de buien zijn achter de rug
Wat komt is warme dagen,
geheid…
nat weer
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 213 de hemelsluizen volledig open
alles wordt kletsnat
zelfs mijn slimme kater
schrikt ,verdrinkt bijna ,
door al dat spoelend water
wandelende mensen ,
schuilen vlug in een portaal
of zetten het op een lopen,
wippen vlug de winkel binnen
om een paraplu te kopen
de kinderen uit mijn buurt
vinden dergelijk weer wel fijn
met gummibotten…
ruïne
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 884 en als ze zich dan omdraait
weggaat
en geen laatste keer meer zwaait
dan heb ik het
gevoel
dat ik meer gestorven ben dan haar…
Mijn ruïne
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 340 In de ruïnes van mijn bestaan
verstikt tussen gangen en muren
waar geen adem gaat, in of uit
heb jij de schatten blootgelegd
ooit verborgen, onbedorven
zonder ooit in twijfel te verkeren
graven in het mulle zand
doorzien van pure bodem
jij, archeoloog zonder vrees
gewapend met de scherpe blik
steek je dwars door mijn hartvlees
mijn…
Ruïne
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 127 ik schrijf mijn tekst hier op de muur
in de hoop dat op den duur
u het lezen zal
de woorden staan er kil en kaal
de achtergrond verbrokkeld vaal
teken van verval
doch eens, keek ik vanaf de toren
lachend immer recht naar voren
zeker van mijn tijd
maar nu de brug is neergelaten
straten stoffig en verlaten
ga ik in vergetelheid…
Kwetsbaar (tanka 7)
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 213 In de ruïne
van je gebroken leven
groeide een klaproos.
Ze bekroonde het gevoel
van jouw kwetsbare broos zijn.…
Welk weer?
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 266 De zonaanbidders klagen
het regent.
De schaduw-mensen hoor je niet,
't maakt hen niet uit
dat je nu een regengordijn ziet.
Kinderen spelen binnen, want
buiten worden ze nat,
voorzien van t.v. boek of ipad
hier en daar een p.c. worden ze niet nat.
Vakantie in het regenwater, gewoon
een buitje en toch:
zit iedereen verscholen
omdat het…
ook mooi...
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 354 de 'Yorkshire dales'
om precies te zijn Bolton Abbey
de ruïne van 'Priory Augustinian'
een schilderijtje aan de river Wharfe
over de 'stepping stones' naar de
andere oever en dan een foto maken…
ruïne van een scène
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 160 maar dit alles
en alle reden
zijn in de werkelijkheid
verzonnen
de luchtkastelen
staan met lege handen
in de kast
een zandsculptuur
geeft antwoord
wanneer een scherf
uit de toren valt…
Sparen voor het weer!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 Stel dat je korting kreeg op regen,
dat je zegels kreeg op sneeuw
dat je airmails kreeg op wind,
dat je een staatslot kreeg op storm?
Maar als het droog is, zijn we de
nattigheid vergeten! Dus zijn
zegels nutteloos! Sparen eveneens.…
Huilen in Parijs
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 114 Het weer in Parijs,
voelt aan
dat de zon nu met schijnen
volop zou misstaan!…
[ Mensen onthouden ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 38 Mensen onthouden
al het moois dat ze denken:
in Pakhuis Weemoed.…
Geen adres
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 De briefkaart vergeelt
al zo lang
Geen contact
Ik heb geen adres
om er iets aan te doen
Bovendien, in gedachten gezegd
slibben mijn woorden dicht
met voorzichtigheid
Wij delen alleen de wind
die ons bedekt
met zand uit Zuid
pollen uit Oost, regen uit West
en uit Noord komt de kou
Dan trek ik een trui
over mijn hart, strijk
met…
Overal want nergens
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 71 Mager, handen ruwe huid
een schorre groet met gaten
tussen mijn zandknarsende tanden:
iemand om van te schrikken
Ik ben overal want nergens
mag ik zijn, geef me schoenen:
zolang ik loop leef ik
Noem me Job, ik geloof
niet dat God me zal redden
uit de onderwereld
waar het 's winters warm is
tot midden in de nacht
de deuren sluiten…
Schaamgedachten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 Jij, omdat jij er bent
je mij dus kent
help me
Zie je, heel de dag
ben ik van slag
van alles klopt er niet
Ik heb geen fut, geen zin
ik heb haren op mijn kin
en vlekken op mijn bloes
Er is geroezemoes
het maakt me zo moe
ik ben er slecht aan toe
Ik droom fragmenten
ik heb geen overzicht
help me…
Onzichtbaar eenzaam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 Eenzaamheid, dat gemis
had ik niet goed begrepen:
het is geen gevoel
maar een neiging
die ik misschien heb
ondanks mijn goede leven
Het is zo ongrijpbaar
hoe belangrijk ik ben
voor de lieve mensen
die belangrijk zijn voor mij
maar hun eigen leven levend
afwezig zijn voor mij
in de avond, de nacht en
wanneer de dag begint en
ik…
[ Eenzame mensen ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 85 Eenzame mensen
lopen tussen de mensen --
stil te verlangen.…
Je wordt niet gemist
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 Wat werd er geroepen, alsook geklaagd
de afgelopen dagen, of waren het weken,
een ieder die je hoorde had het over:
de regen die smakeloos naar beneden viel!
Wat werd er gemopperd en ook wel gevloekt
als er opnieuw een bui omlaag kwam
de zoveelste al deze keer,
jemig: wanneer stopt het eens een keer?…
Aangeboord
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 76 sluiers van weerstand
zijn geleidelijk verscheurd
opgebouwde muren
verbrokkeld tot ruïne
mijn ziel dwingt mij
te graven naar de bron
van mijn oorsprong
waar inspiratie vloeit…
Ken je zo'n zondag?
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 201 Zo'n zondag
waarop de zon zich niet laat zien,
dat het 's morgens
zo lang donker blijft
dat je beter de ochtend in bed vertoefd?
Zo'n zondag, waarop je niks doet,
waarop alles mag?
Ken je zo'n zondag?
Ik nu wel,
en ik zit me heerlijk
in mijn zondagse vel!
Om jaloers op te worden,
dus maandag;
kom maar op,
ik kan je hebben…
Regenbui.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 De grijze wolken
zien er onheilspellend uit.
Dan een regenbui.…
blauwe regen
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 125 schilderachtig mooi is nu mijn oude huis
s' avonds in het licht van de maan
en vooral met die blauwe regen zo struis
mag van mij... de gehele wereld vergaan!…
Woorden
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 134 wellicht geduld
afwachtend
om toe te slaan
soms
fijnzinnig als zijde
vaak als bliksemschicht
met volle kracht
dondert erkenning
niet smeken is superieur
omheiningen breken
het woord staat en troont
soms ten spijt
teruggeroepen
maar de ruïne blijft…
Ruïne verstilling
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 466 Hoe rijk zijn de woorden
door namen benoemd
verankerd aan gestolen momenten
voorbijvliedend, verloren in tijd
Want in de ruïne van 't verleden
tussen brokkelend steen
bloeit een witte wilde roos
zo puur in 't heden
met mossig donkergroen daaromheen.…
Generatie omgang
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 Vanuit lege ruïne
klinkt het toonloos
zonder gestalte naar overzij
waar volle huizen
luxe riante villa’s
geen antwoord bieden
stromen woorden
door wind gedreven
die in oude tijden
harten warmden
en nu in koude vlagen
slechts tonen het verval.…