Alle inzendingen over reis OR gevoel OR waardering

Teveel geschreven nooit eens serieus Ook nu niet Niet eens voor even Verkeerd begrepen Onbewust, bewust Heb geen antwoord klaar Je zegt het maar Hoe nu verder Onder eerlijkheid bedolven De waarheid moet eruit Teveel onzin gedolven Waardering om wat je doet Sprekend hart vol liefde Wil je geen pijn doen Ongewild schreeuwt mijn gevoel…

Muziek in vele oren Gezongen Een fijne harmonie Close Van hoog naar laag En terug Ook door elkaar Iedereen tevreden Four voices A perfect match Waardering Doorgaan naar beter Veel beter Gevoel voor het hart And for the soul Het gaat over Orphéon…

Bestemming onbekend, gevoel is het kompas. Een reis zonder begin, een eindpunt evenmin. Dolend door het leven... een reis van binnenin.…

Het aller-, allermooiste Wat ik bedenken kan bij jou Is niet zozeer je schoonheid Of de liefde voor mijn vrouw Niet je stijl of je karakter Of je creatieve geest Niet jouw kennis of ervaring Of waarheen je bent geweest Niet je inzet of je werklust Zij zijn werkelijk ongekend Niet je charme, je bereidheid Of hoe graag je me verwend Niet…

Ik moest weer aan je denken Iets wat ik al tijden lang niet doe Wat aandacht aan je schenken Al doet het er niet toe Het was iets kleins, iets positiefs In zekere zin zelfs mooi Iets snoepigs, fijn, iets zachts, iets liefs Van een onberispelijk allooi Een moment dat ik weer even dacht Ook dat was jij die tijd Dit had ik echt nooit meer verwacht…

Weer heeft de wekker de manager gered, staat de gsm te popelen voor de flexer. Geld stelt het leven vast. Aldus de bankbediende. Gezondheid en tijd - daar gaat hij van uit. Zeker, verpleegkundige, elk uur zorgen uw handen dat breekbare ouderen hun levensavond halen. Bravo, ecologe: milieu bepaalt de cultuur. Leve de branche die hygiëne…

ik ken de wereld niet zoals mijn ouders haar zagen nog bewoond door de ongerepte rijke natuur het waren de verbouwingen en de velen afbraken die mij vormde tot de mens die ik voor hen was in menig boek zag ik het prille voorjaar de velen knoppen bovenaan aan de stelen het zou zeker nog wel enkele weken duren voordat ze in volle glorie aan…

Zon, je bent geweldig en ik waardeer je als geen ander.…

In zijn vuisten gloort nog een restje hoop en kracht om een portret van haar te maken met haar krullend haar, weet zij hem te raken al merkt hij de ouderdom die hem besloop zij was nog verschoond van deze gebreken droeg de kleren zoals een dame betaamt dat zeldzaamheid door haar werd belichaamt merkte hij wel de voorbijgegane weken gelukkig…

twijfel als beul van de zekerheid de vlucht naar buiten als eeuwig excuus om te ontsnappen aan de reis naar binnen waarom toch alles rationaliseren de momenten willen verklaren als dat alleen maar afleidt van het gevoel van overgave aan het nu…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Nu de mensheid gaat vergrijzen Is er nog meer vraag naar ruimtereizen. Om te weten hoe het zit Aan het einde van de rit Als we definitief afreizen. In de ruimte Heeft u nog de ruimte.…

Daar lig je dan, de deksel sluit voorgoed zien zullen we je niet meer. In de wagen volgen we de stoet voor de allerlaatste keer. In de zaal kijkt iedereen naar je foto een kiek waar je minzaam op stond Toen was alles nog heel normaal was je tevens nog kerngezond De laatste rit die we samen maken jij liggend en wij rechtop daarvan is echt…

Zoals een verloren reiziger in een ijzige storm Slaat mijn kompas in het rond gevoel van richting volledig kwijt Wat blijft is die terugkerende gedachte als een tunnel van knipperend licht Jij was het noorden de bestemming van mijn reis…

vier lange poten gelijk op stelten en 'n nog langere nek kennen doet hij ze allemaal maatjes voor het leven zo leek 't, want nu is hij geveld door zijn laatste wens over duidelijk nog een keer die langnekken groeten en 'n kus toe ~ goede reis Mario ~…

Ik ken het gevoel, Van laat me met rust. Het gevoel van even tot mezelf zijn, Niemand nodig, die me liefdevol kust Even geen arm om me heen, Hoe goed ook bedoeld, Even geen praten, Alles is nu bekoeld. Ik bedoel het niet verkeerd, Waardeer de mensen om me heen, Maar nu even niet, Ik bedoel het echt niet gemeen.…

vroeger zei ik wel eens gekscherend als machinist van de trein ben ik een reiziger door de seizoenen doch naarmate de lengte van de reis besef ik steeds meer dat het leven een reis is door de seizoenen vandaar dat mijn hedendaagse gedichten dieper gaan dan de ogenschijnlijk nuchtere observaties die ik onderweg beschrijf mijn gevoel zegt…

de maan spiegelt een reis in gedachten ongrijpbaar voor de stille dromer een buik vol gevoel flarden van eenzaamheid en een duif onderstreept het verhaal in vogelvlucht een slaapliedje voor de bomen die het landschap omarmen als een warme deken een nachtkus voor het laatste woord…

voor iemand duimen die altijd bij de pinken is: blijk van waardering.…

Zo waardeer ik mijn verwardheid, In het haast vervreemde gevoel. Van zachtheid in retour.…

Ik koester jouw hart in mijn ziel lees al jouw gedachten onderweg jij bent alles waarvoor ik viel jij begrijpt mij als ik niets zeg Ik zal jou voor eeuwig adoreren alles wat jij bent voel ik in mij het allerkleinste weet jij te waarderen dit gevoel gaat nooit meer voorbij Ik draag jou voor altijd op handen hoe zwaar het leven soms ook is…

De stumper die in Haren dichter is Kan enige waardering daar vergeten. De Harenaar wil van light verse niks weten: “Het is noch literair noch vlees noch vis”. Waardering voor Zijn oeuvre krijgt Hij wel Van volgers bij gedichten.nl.…

waar de ziel in jou lacht schitterende oogjes activeert daar is het geluk van eerste orde echt wel aangemeerd Zolang het gelaat nog helemaal geen rimpels trekt Is de diepzee onbevaren de zee van tijd ligt voor je, uitgestrekt Ervaren, niet alleen voor anker flaneren langs de kust maar op reis voor jouw avonturen maken je zelf bewust…

ze zeggen dat het mooi is daar omringd door een immense zee van liefde daar weerzien met hen die op jou hebben gewacht al daar terugkijkend op jullie mooie leven vanaf daar het voor altijd waken over jouw geliefde Pia vanaf daar stuur af en toe een seintje, dat je voor altijd dichtbij bent, voor haar…

beklemmend gevoel het hart is onrustig gelukkig, borstkas als pantser … het hart wil eruit je moet weer op reis, op reis langs de hemel je wil dit vermijden tegen gelijk welke prijs maar niets kan het stoppen het gas verdooft snel daarna volgen schokken je geest in de knel met de dood in de ogen zweef je langzaam van de hemel naar…

alles is waar absoluut maar onwaar is veelal waarder…

Misschien was de wereld je wel veel te klein En misschien was het leven je niet lang genoeg, voor je reis naar het licht Je gevoelige hart, zo vol onnavolgbare humor, was wel je grootste gift Vouw nu je vleugels maar dicht. Niemand kan zonder Vrienden. Dank je wel Co, ik hou van je.…

Herinneringen van toen door het gevoel van leven in vrijheid als vliegende ganzen. Nu een ongedwongen reis naar het zonnige oord als het inademen van frisse lucht. Tijdens mijn afwezigheid stopte jouw verwardheid door uit te ademen in een zucht.…