Alle inzendingen over relaas

Alles wat puur is gaat verloren mensen manipuleren is het niet met woorden dan met cijfers getallen, geld en macht in jouw spelonken is er een buurt te leven voor het bestaan een bijzonder relaas communicatie vloeit samen via goedgevulde brievenbussen in donkere afgeladen kroegen waar het blond schuimend bier op bloemen,…

Kikkers klauteren over elkaars rug omhoog -- en vallen terug.…

God is een geluid dat overal komt, klinkend -- waar er ruimte is.…

geeft mij het juiste antwoord immers dag en nacht wisselen zich af en naarmate de tijd vordert zijn de verlopen jaren de opmaat naar het moment van de Status Quo in mijn zigzag bestaan herken ik nu de vaste geaardheid die in mij zit ach waarom zou ik alles aandikken of kleiner maken dan het is memoires vertellen eigenlijk toch enkel het relaas…

Al laat een reünie alleen de schijn zien van dank voor wat Latijn hen heeft geleerd, geen spijt voel ik, ex-classicus, noch falen plusquamperfectum telt niet in hun praesens futurum zijn zij, beelddoordrenkte wezens, wat weten zij nog van klassieke talen Herodotus' relaas over de Perzen en de Aeneis van Vergilius, Metamorfosen van Ovidius…

De twee Roberts die zijn er ook nog met hun eindeloos relaas. Er staat geschreven dat zijn leven niet veel waard zal zijn als de nacht valt en hij waakt als een verlepte paladijn. Hij zag storm over de oever razen en ging meteen weer liggen.…

koude greep van de zorginstituten daar telde ik de maanden, dagen en minuten alles zal mij zo een zorg zijn, dat is mijn instelling mijn ouders moeten zich nergens meer mee bemoeien nu ik weet, ik ben autist, zal ik er in blijven groeien alleen zittend in mijn kamer zijn de pillen mij de baas het is niet anders, dit is mijn in en in triest relaas…

Ik dichtte over liefde, hartstocht en de daad het lieve leven, of een gruwelijk relaas, ik weet dat alles wat ik schreef nu hier staat laat u dit na als ik mijn laatste adem uit blaas. U mag alles lezen, of ook niet, net wat u wilt het zijn maar eens geschreven woorden van een mens die zijn schrijfhonger heeft gestild.…

Het vertrek Het is toch zo makkelijk, het is zo voor mekaar Je gaat van elkaar af, na zoveel jaar De jeu is eraf, de pit is eruit Ik ga ervandoor, dus zoek jij het maar uit Ik ben ongelukkig ga er vandoor Na zovele jaren, zoek jij het maar uit hoor Als ik je op je hart trap, dan is dat helaas Maar mijn geluk staat voorop dat is mijn relaas…

Tij is even kleurrijk als zijn schrijnend relaas tussen twee polen blijft hij zich stiller bewegen. Hij verhaalt herhaaldelijk waarheen zij daar met hem de erfgenaam om terreur zijn weggevlucht. Hij zou echt al willen zingen van ooit en het toen. Willen verhalen over die muren in die landen.…

wakker wordt en honderden misschien duizenden voetafdrukjes op zijn schone lakens vindt mag hij toch minstens een duidelijk geschreven brief vinden waarin welgemeende verontschuldigingen of iets in dien aard maar nee, niets van dat al zelfs niet een leuke verrassing achtergelaten of de afwas gedaan ofzo concluderend eindig ik dit relaas…

Ik merkte dat Nu het even Niet meezit in dit leven Ik voor velen Niet prettig ben Om bij te zijn Zij mijn relaas Niet aan kunnen horen Laat staan Te willen delen Vrienden die voor mij Nog vrienden waren Al jaren Zich langzaam terugtrokken Naar de achtergrond Geen interesse toonden Afstand gingen bewaren Wie wil er geassocieerd worden…

In zwarte tekst op heldergroene banen De namen die je nog van vroeger kent Van 't grootste rijk op 't oude continent Het uitgestrekt Imperium Romanum Een grote wandkaart achter in 't lokaal Geen brugger die daarvan al 't fijne weet Noch tweedeklassers die het ooit iets deed Hun kennis is daarvoor nog marginaal Ze werken met de leergang…

Zie hoe die parel daar zo glansrijk spiegelt in de Nieuwe Maas Zo'n klassieke fraaie stadswijk met een boeiend oud relaas Over rederij en kantoren cargadoors en kapiteins havenkroegen, Hoge Heren de aken en de accijns Refrein: Waar het Werk nog altijd Nieuw is alleen dat doet al plezier Waar nog zeekastelen afmeren zoals ooit de Batavier…

cliché - De wet van dactylos - Hij schreef z'n verzen liefst in jamben Voor 't volk op Paros Doch goden- en halfgodensagen Kwamen pas goed los Toen een zwerver naakt ontwaard werd, Onder wier en mos Drenkeling, van huis en haard, Een koning zonder ros En Nausíkaä hem meenam zonder helpsters in het bos En hij, Odysseus, zijn relaas…

in mijn kamer waar de schaduw mij als het waren heeft omsloten en alleen suizen het enige geluid bepaalt dat mij toekomt maant hij, die ik ben, mij tot schrijven van een laatste brief niet een relaas naar een onzichtbare verte, waar niemand vertoeft maar aan hem, die ik ben, omdat hij bekend is met mijn ongerief opgetekend vooralsnog in denken…

graag zeggen Dat je ooit mijn moeder was Dat ik je mis en van je hield Zoals ik ook jouw dochter was Dus als je boven mij ziet zitten In de mooie tevredenheid Kijk dan even op me neer Ik ben het, je eigen meid Ik zou zo graag nog eens met je praten Weet dat het niet kan helaas Dus moet ik het je maar schrijven Je ziet het wordt een heel relaas…

Toen schiep Hij de mens uit het stof van de aarde En blies hem de adem in, middels zijn neus En zei hem: ~Nu moet je goed horen mijn waarde Jij wordt hier de zetbaas, welaan, Ouwe Reus~ En daarmee kwam dag nummer zes tot een einde De winkel kon open met Adam als baas De Schepper is gapend zijn bed in gekropen En zo werd het Sabbat En einde relaas…

De dichters komen terug door de slavenpoort -- Met vrije woorden.…

Het zeer gewaardeerde en gerespecteerde Nieuw pedagogisch-didactisch concept Heeft ruim tien jaar geleden - ik weet het nog goed En herinner het mij nog als ware het heden - Van buiten de muren van mediatheek En computerlokalen zijn intree gedaan In de hoofden van scholen - bestuur en rectoren - En is, op advies van externe actoren…

Het spijt mij, ik heb zo’n vreselijke spijt als ik mij aan het snijden heb overgegeven Lees het relaas van mijn bloederige strijd, die ik hieronder voor je heb weergegeven Het begon allemaal, als altijd, in onze klas toen niemand nog iets van mij wilde weten Mijn hart weende en ik gaf mezelf een kras doch de leraar riep: Wat zit jij uit te…

Zwaar teisteren de zwarte zwepende golven mijn schip Dalend en steigend, honend en deinend, met het gevaar van een klip Met kommer en kwel door het donderdend geraas Er schijnt geen eind te komen aan dit helse relaas Maar wat valt er op mijn oog Licht sterker dan de zon doch het staat niet hoog Het is geen boze bliksem of duistere donder Wat…

Welnu, wie 't eind van dit relaas wil weten Raad ik valice z'n bundel te gaan lezen Met verzen van marie die mar wou wezen Mathilde die een markiezin zou wezen En marjolein die schrijven kon noch lezen Maar dolgraag met monsieur valice wou daten De titel luidt 'verjaardagsmatinee Mathilde en valice, deel a en b' Marie komt schrijlings…

Luister kerstboomkwekers pepernoten Mijn baas heeft zich bezeerd en mij ontboden Hem moest een aantal punten van het hart Iets met een kind en roe, een zak en gard Maar plots werd hier mijn geest bouleversé Omvergekegeld, overmand door slaap Knock out, ver van de wereld en de kaart Vermoeidheid haalt de angel uit de vaart Daar is…

Origineel Review van een elektrische kookplaat (met 1 ster) Altijd bang dat ik iets laat verbranden Dat ik het fout doe en dat mensen ziek worden van mij eten Of dat de tempratuur uit de hand loop En de keuken afbrand Mijn laast koopplaat voegde een nare ervaring toe aan die angsten Toen de knop opeens los schoot en er een flinke…