Alle inzendingen over ren

ik fiets door mijn gedachten en ren hardop door mijn hoofd wat mag ik toch verwachten een vinden waarin ik heb geloofd? Op zoek naar wie ik ben fiets ik niet van mezelf vandaan? Doelloos ren ik de aarde rond zonder mezelf te zien staan?…

uit zilv'ren lijsten staren strakke gezichten mij vermanend aan in dofdonkere kleuren uit reeds voorbije eeuwen…

Gisteren was zo dichtbij maar het lijkt of je eendagsvleugels krijgt je kijkt niet meer om ik ren naar de horizon en vang wat jij nu mist…

- Als vrome, die geen balling weerde, Hoe ook zijn geest zijn God vereerde; Neen, allen schuilplaats heeft geboôn, Tot zelfs die stugge Pelgrimsvaad'ren, Wier lof uw dichtrenschaar vermeldt, Wier deugd ge in uw historieblaad'ren Voor 't nakroost onbereikbaar stelt, - Wier bloed moest tuigen in uwe aad'ren!…

Ze hebben nu al ruzie met de buren. ...naar aanleiding van het tv-programma 'effe geen cent te makken' waarin Natasja en Rene Froger een maand lang met €1200,- moeten zien rond te komen.…

Terwijl het regent tussen u en mij is elke afstand bezig te vermind'ren. Ieder figuur aanschouwt zijn overzij zonder zich door de stof te laten hind'ren. En vage sluiers nemen omtrek aan. Een omgekeerde orde is op handen. Ik zie uw ogen in de regen branden. Om mijn gelaat liggen uw natte handen. Ga niet meer heen.…

Gevangen in regels Geschreven door de rest Voeg ik me bij hen Maar In mijn hoofd breek ik de code En Ren ik mijn vrijheid tegemoet…

in de scherpe bocht oog in oog met de mythe van de Loreley © Digitale Painting van René Pauwels Painter…

Als jij overdag Geen oog hebt Voor mij, Niet naar mij Luist'ren wil, Dan ben ik Veroordeeld tot De nacht om je Aandacht te trekken, Om je te Laten merken Dat ik er ben…

De bonte bloemen slapen In zilv'ren maneschijn Ze staan te knikkebollen op steeltjes rank en fijn Zacht ruist de bloeiende appelboom Als lispt hij in een zoete droom De dartele vogels zongen De zon een goede nacht En gingen vredig slapen In nestjes warm en zacht De nachtegaal zingt gans alleen Zijn lied klinkt door de blaad'ren heen…

ren! ren! -Raas gedachten! rond- razend roof! moord! roof! leven! leven! -Laat me leven! lief- later los! het geld! stil! zo stil! ik schreeuw het slikken de grond trilt traag, woord voor woord koud, zo koud -stop- het tikken oh mijn god mijn hart slaat terug waar blijft de dood -adem-…

Ik ren weg van mijn verleden Maar het verleden haalt me in De toekomst nog ver voor me Ik ren er tussenin Durf niet meer achterom te kijken Wat geweest is, is voorbij Maar het blijft me achtervolgen Het houdt zich vast aan mij Ik zet elke dag de stap Mijn verleden te laten gaan Maar het verleden biedt mij veiligheid Want waar…

Van die wachters voor ons huis, En zij fluist'ren mij liefde toe, Geborgenheid, een thuis…

Als ge in 't opvoeden van uwe kind'ren Nu of dan niet recht weet hoe het moet, Gaat tot hen, die nooit kinderen hadden; Want die weten het altijd zo goed!…

ik haal zwaar adem en hem in lichtvoetig over de baan ren ik haast op kop de lopers druppelen binnen in no time over de finish…

Er was laatst een haantje in Venray Dat klaagde: als ik in de ren kraai Dat d' ochtend al gloort Kijken ze altijd verstoord En denken ze weer dat ik hen naai…

Steentjes, korreltjes Onder m’n voeten, tussen m’n tenen Aromatische geuren Verstikkend, bevrijdend Haastig ren ik met het schepje naar de kattenbak…

het woord reikt verder dan de blauwepen waarmee ik door dorre geest en wereld ren om te stuiten op een dromend lied dat men aan de oever van het leven ziet…

Zij die twee gezonde Kind'ren het levenslicht Liet zien en ze in liefde Heeft grootgebracht moet Nu de dood haar langzaam In bezit neemt constateren Dat alleen de dochter nog Om haar geeft - haar zoon Heeft al vijf jaar niet Meer van zich laten horen En hoe dierbaar de kind'ren Voor haar zijn blijkt wel Als ze na uren diepe…

het woord reikt verder dan de blauwe pen waarmee ik door dorre geest en wereld ren om te stuiten op een dromend lied dat men aan de oever van het leven ziet…

And'ren zwijgen, Stemmen toe, Vol vertrouwen, Naar toekomst.…

doe het gewoon je gaat toch niet dood anders spring ik voor je in de sloot doe wat je wil de wereld staat er niet bij stil Jo jeske naomi djenda en rens.…

Elke keer weet ik het eind is nabij Geen einde voor mij, oh de eeuwigheid Dichterbij maakt bang en ik ren Ik ren zo hard als ik kan achter gevoelens aan die er ooit waren Er nog zijn maar niet konden Geluk staat voor de deur, maar ik kies iets anders ik kies te rennen naar onzekerheid De kans op iets wat al niet werkte voorheen als een soort…

Had jij nou maar getraind zoals die and'ren deden dan had je met die troostprijs niet gestaan.…

(hommage aan Kees Stip) Een wasbeer las in Krommenie René Descartes' filosofie: "Ik dacht", dacht hij, "en dus ik was, maar wat was was voor was was was?" Zo liep hij bij 't filosoferen de godganse dag te is-beren.…

ren fiiieee kort door de bocht zwaai vlieg voorbij snel dwars fluitje van een cent hoor mij hoge noot ik .... net optijd pfff…

Als een klas bij Martin in een vak ging staan Bij het goede antwoord (2: 'de hoge c') Dan juichte heel de wereld hoorbaar mee En gingen al die lichtjes zo mooi aan Zijn aankomst in de hemel ging ook vlot Want Petrus riep: 'Kom, Martin, ren je rot!'…

Zonder de slaap Die maar niet Komen wil Droom ik van Het brandende Verlangen terug Te gaan naar Die engte waardoor Ik naar buiten Ben gekropen, En de wereld Vandaag te laten Voor wat ze is…

De man die zich ooit MEneer Kaktus noemde Is nu weer nieuws daar hij in scheiding ligt Om dit soort zaken komt ie nog in zicht Ver weg van alles waar men hem om roemde Ach, wat ie doet of niet is mij 'n biet Maar fris en fleurig is het zeker niet…

"Ren, ren over het water om niet te zinken, kijk niet om en niet omlaag... "…