Alle inzendingen over ren

Ik blaas bolle briljantjes ze spelen regenboog met de zon ik ren en spring en blaas en eindelijk is er eentje dwaas barst op mijn wang en pang! Ik krijg mijn eerste blaasbellenzoen!…

Slaap die ik Uit mijn ogen Wrijf, droom die Onuitwisbaar is - Beeld dat helder Op mijn netvlies staat Bestand dat ik Verwijd'ren wil Maar niet met Zich spotten laat Angstbeeld voor Alle dagen Dat ik leef…

Er ruist een zachte roffel door de blaad'ren Der populieren aan de zoom der weide; Zij tromm'len aan hun ranke takken blijde De zomer te gemoet, die stil komt naad'ren. In de elzebosjes aan de kant der sloten, Doorgeurd van honingklavers en kamillen, Hoor ik de lentewind zijn liedje trillen Met lang-gerekte, zangerige noten.…

En vlinders ren ik ook niet achterna. Ook schiet ik nooit een haas met een geweer. Maar ‘s avonds knuffel ik mijn teddybeer.…

verward, wanneer ik blad'ren veeg en herfst mij even geurt terwijl de zon nog zomer schijnt zó, dat het hemel blauw gevoel zich wolkt en in weemoedigheid verdwijnt…

Zoek, niet wetende wat je zoekt Hoop, op datgene wat je niet kan vinden Ren, het leven voorbij Sluit je ogen en Vlieg in gedachten je vlucht Een vlucht in de wereld waar je eigenlijk niet wilt zijn…

Volgens de marathon-man Gijs Beentjes stapte hij in Amersfoort op de trein die hij had gemist in Baarn - door in ‘n fabelachtige ren die trein in te halen en op tijd op ‘t perron te staan.…

Bang voor gist'ren, Bang voor vandaag Bang voor zo meteen, Bang zoals geeneen Bang voor morgen, Bang dat ik het niet meer kan, Bang voor de angst Die het leven platlegt Van een echte man…

Omgeeft me Met warmte En volledig Vertrouwen, Waarin alles Dat geen naam Mag hebben Voor and'ren Onzichtbaar blijft - Helder zichtbaar Alleen voor haar En voor mij…

Ik denk met kerst aan arme kind'ren Ik denk aan voedsel, wat niet is Ik denk aan hen die kunnen verhind'ren dat er tenminste eten is Ik denk ook aan de zieke mensen gekluisterd aan een ziekenbed Ik denk aan hen, die zoveel wensen en hoop op leven op hun sterf-bed Ik denk straks, als we kerst gaan vieren aan allen die in oorlog zijn en…

Ik ren door het bos, over de vlakte. Ik ren zo snel als de wind mijn poten raken de grond nauwelijks. Mijn tong hangt uit mijn bek, ik word moe. Ik drink uit een beekje en merk een afgedwaald hertenjong op, ik neem een goede positie, een snelle flits en ik heb het. Ik heb genoeg gegeten en ik voel de aandrang om te gaan zingen.…

Eén- maal gebo- ren ontwa- ren wij dus merken wij op dat de we- reld enorm kleurrijk is kleurenblind is soms best handig maar tege- lijkertijd echt stomver- velend want deze broek, past 'ie nou bij deze blouse...?…

'k wil dood zijn zoals de anderen op het slagveld van bloemen dood zijn alleen zijn zij moedig gestorven en ik dan niet,want ik ren weg van het leven door de buitenwereld wordt men bestempeld als laf maar de buitenwereld is niet in mij ze veroordeelt mijn hart, mijn gevoelens maar ze is niet in mij…

(Aura II) Door puur geluk en sterke genen in combina- tie met slechts die wil in gedach- te zowel als fysiek Samen zagen wij die Ionische Eilanden schitt'ren in de zon…

En dan Mis ik je Zo intens Dat scherven Weer heel worden En dan  Haat ik je  Zo erg Dat woorden Te kort komen En dan  Droom ik van je  Zo hevig Dat sterren  Verbleken En dan Ren ik weg Zo snel Ik wil dit wel Maar eigenlijk Toch niet echt …

Een wolvendraaiboek heeft het licht gezien En als dat helemaal is doorgenomen Dan weet u; 'Mocht ik er een tegenkomen, Bladzijde dertig, aandachtspuntje tien': 'Niet voeren en vooral geen pootjes geven Keer om en ren vervolgens voor uw leven.'…

Nu het einde in zicht komt van het vrouwtje zo teer komen de kind'ren naar huis toe maar geld is er niet meer. Het vrouwtje, tot aan het eind nog heel goed bij zinnen had alles geschonken aan kansarme gezinnen.…

Het zingen, ’t Springen, ’t Fluiten, ‘t Tuiten En ‘t zwieren, Gieren, Dat In de Linde Leefde Zweefde, Was nu stil en zat Te luist'ren; ’t Fluist'ren Van de blaên ging zacht;- O Goên, Zo schoon Een zang! Haar dwang Heeft mij verkracht.…

ik zo hard als ik kan Ik ren voor me leven Ze zien het Daar gaat mijn leven Ze hebben me te pakken en nemen me mee Maar ik weet niet waar heen Hij vroeg of ik wat te drinken wou Het werd gezellig Het was leuk, Het was fijn, Om daar met z'n allen te zijn Ik wil eigenlijk niet bevrijd worden.…

Ik zou zo graag eens willen fluist'ren, aan jou alleen, die woordjes in je oor. Ik weet dat je zou luist'ren, maar die vier woordjes, dat is mij veel te vaag. Ik zou het van de daken willen schreeuwen, voor iedereen die het maar horen wil. Dat ik van je houd, voor eeuwig. Maar die vier woordjes, dat is mij veel te vaag.…

René Char of Dickinson dichtten toch graag één distichon. Je vraagt je af: Kan dat dan wel, in netgedichten punt en el?…

Hersens die telkens Opnieuw door stress Worden samengeknepen En verhind'ren dat Ik in vrijheid leven mag Zoals altijd…

En als ik los kom ren ik weg Verder dan jij kunt komen.…

al lopende verlies ik mezelf geef ik mijn woorden aan de wind die mij de pas afsnijdt onderweg naar daar waar rust mij eindelijk omarmen zal moegestreden ren ik mijn lot tegemoet verlangend naar waar de wereld stopt met zijn…

Ko blaakt van kracht, ook Axel oogt fantastisch, René en Geert, gezond tot op het bot, Driek dartelt als een jonge Griekse god en ik ben ook nog ongekend elastisch. U vraagt naar ons geheim ? Hier heeft u het: de deadline van het daag’lijks speedsonnet.…

Want luist´ren hoort er niet meer bij en steeds meer klinkt de boodschap hol; mijn god! wat zijn gedachten vrij... Communicatie, wat een lol! De zender zendt je horendol.…

Er wordt in deze week heel wat geschreven Van Gordon, René Froger en Jeroen De eerstgenoemde gaat geen kunstje doen Als homo's ruw uiteen worden gedreven De songtekst schrijven deed hij in 't geniep Nu toont hij zich een meer rechtschapen type…

De wolven gaan ons landje binnenstromen Gelukkig krijgen we een Wolvenplan Daar staat wat u als burger mag en kan Als u ze onverhoeds zou tegenkomen Mag ik u vast een eerste richtlijn geven; Draai om en ren vervolgens voor uw leven!…

Ogenschijnlijk zal er nog een heleboel verand'ren. Ogenschijnlijk staan de sterren hier niet zo ver vandaan. ----------------------------------------- uit: 'Vrijwel alle gedichten', 2004.…

Ik probeer aan mezelf te ontsnappen Maar het lukt niet zo Hoe hard ik ook ren ik haal mezelf steeds weer in En welke kant ik ook op ga ik kom mezelf steeds weer tegen Er zijn geen zijwegen Alleen het kronkelige pad naar mezelf…