en alles verder, winkels, dagjesmensen,
en 's avonds de onbetrouwbaren die leven
en juichen en sprankelen van levenslust en
de sterren en de maan magisch aan het plafond
van deze wereld en ben verbijsterd door de schoon-
heid van alles na een paar biertjes al, de mensen
kakelend boven alles uit in het centrum als op een
schilderij van renoir…
Waar eens overvloed trappen klom
Zich etste in glas-in-lood panelen
Waar haute cuisine door kelen zwom
Men lucht verbouwde tot kastelen
Werd schoonheid in Renoir gekocht
En pleister in bombastisch barok
Met prieel en vroomheid werd gepocht
En schulden rezen tot de nok
Die huisden zijn door de tijd genomen
Met ziel in zalig armoe vergaan…
Gisteren heb ik een zesde Renoir aangeschaft en
morgen koop ik mijn zoveelste Bugatti, terwijl
mijn wijnkelder uitpuilt van de exclusieve wijnen
en mijn zoveelste bestseller binnenkort verschijnt,
ga ik vannacht mijn kasteel in lichte laaie zetten
en mij daar aan warmen omdat jij er niet bij bent.…
Renoir, op de rand van oud Europa, leven
in 'n vonk der tijd die leidt tot vuur
schildert vrienden die tot het late uur
zich met Montmatre's meisjes vertreden
Tijd stroomt langs 'n prachtig verleden
roept weemoed op van eeuwen hoogcultuur
van wetenschap en van moed en avontuur
van uitvindingen en werelden betreden
De abstracte kunst verkondigt…
Het prachtige haar van Renoir
Met die zweem van rood
De lichtval van van Rhijn
Alles doofde en ging dood
Ook Toulouse-de Lautrec
Quassimodo van het penseel
Die liet weinig van Parijs
En van haar liefdes heel
Henri Matisse ruziede met Seurat
Signac’s tranen druppelden op het linnen
Wie dronk er van ‘Buffets’ cognac?…
vinden hem fit voor de strijd
hij wordt zelfs door de raaf op zijn schouders niet benijd
maak een vent van hem, ik zal je zeggen hoe
ik leer hem “mens erger je niet” maar wat doet dat er toe
de dichter en de schilder leven hier in schaduw op het water
met de zon in de goot is ook hun inspiratie nu dood
de “IK” doe en denker in gedachten van Renoir…