Avondje uit
ik kringel rond ik leef wat rond
rond beelden, pleinen, ik zie hoe de
koude stenen liggen en de paar bomen
en alles verder, winkels, dagjesmensen,
en 's avonds de onbetrouwbaren die leven
en juichen en sprankelen van levenslust en
de sterren en de maan magisch aan het plafond
van deze wereld en ben verbijsterd door de schoon-
heid van alles na een paar biertjes al, de mensen
kakelend boven alles uit in het centrum als op een
schilderij van renoir. Ik juich stil van binnen en
draag het leven als een warm kleed om mij heen
nu de temperatuur daalt: vredige wind strijkt
langs de winkels, de terrassen en de mensen, ik
zou het moment vast willen leggen, de kleuren,
de geuren, de beweging, de geluiden, maar ben
geen schilder, dan maar met woorden die altijd
te laat komen, achter het gebeurde aan hobbelen,
ja, dan dat maar doen.-
Geplaatst in de categorie: algemeen