Alle inzendingen over reunie

Als jong volwassene op de reünie is ze ‘n elegante mooie vrouw en staat gelijk in aller belangstelling. Ik herken haar glimlach waarmee ze de plagerijen doorstond en besef dat ze er al die tijd echt boven stond. De pestkoppen van weleer voelen zich ongelukkig en onaantrekkelijk worden ze verdwijnen stilaan in de morgen.…

Het gedicht werd geschreven t.g.v. een reunie (18 juni 2005) i.v.m. het vertrek uit het pand aan de Spirea te Dordrecht van de INHOLLAND PABO. De PABO verhuist per september naar het Achterom te Dordt.…

verstaan wist ieder onbetwist van de tere plekjes, de traan onder houten binten was het genoeglijk praten rond kiekjes van nazaten het verre Canada kwam aanrakend, omarmend dichtbij er was zo jou, zo ik, zo wij ik plaats met voorzichtigheid mijn voet uit het verleden plooi mijn tenen weer naar het gekende heden ( Nicolay reünie…

(voor Ellen ten Damme) Ik heb je al eens zien optreden samen met je Arie de Nepkanarie, dat is alweer een tijd geleden, maar vandaag is de blijde reünie. Het belooft een bijna privé-concert te worden, want het is in een winkel van Vrijbuiter, met gratis snert en hapjes van Go-Tan, rinkeldekinkel, Ellen komt anderhalf uur zingen!…

Een traan mag wel, maar ook veel lachen een soort reünie met een beetje verdriet ik zou er graag zelf bij willen zijn maar die kans is klein, dat gaat dus niet !…

donker zoeken Waar ik geen de weg hoef te vragen welke reis ik nooit behoef te boeken Terugkerend naar waar ‘t ooit begon betekent het moeten sterven op aard, Het spoor nemen tot het eindstation plus de boot die over de einder vaart Ergens in onze donkergrijze historie ligt heel de toekomst alreeds besloten Daar vind ik je terug bij onze reünie…

Die dag dat ze niet meer zal ontwaken geen gesprekken of reünie mee zal maken, blijf het vast even roerloos op die hemeltrap kraakt hij al maanden genoeg bij menig stap.…

Wordt het dan een reünie misschien? Zijn de poorten echt van parels? En de straten van echt goud? En, klingelen er belletjes uit tulpen? Worden mensen daar niet oud? Of zien we nog in een spiegel van raadsels, en weet jij dat ook nog niet? Wonen we daar gewoon in huizen, en hebben we er geen verdriet?…

wij gaan godverdomme geen lijkrede schrijven voor elkaar met grinnikende anekdotes, pijnlijke verzwijgingen de elegie van weer gevonden, later toch verloren maar wij laten ons niet kisten, het was een GOED leven dat wij gaan begraven met een MOOIE begrafenis, nee grijnzend groeten wij elkaar tot de volgende reünie, bij wie maar niet bij ons, wij…

Al laat een reünie alleen de schijn zien van dank voor wat Latijn hen heeft geleerd, geen spijt voel ik, ex-classicus, noch falen plusquamperfectum telt niet in hun praesens futurum zijn zij, beelddoordrenkte wezens, wat weten zij nog van klassieke talen Herodotus' relaas over de Perzen en de Aeneis van Vergilius, Metamorfosen van Ovidius…

over mijn overvallende spontane bezoek ik had 2 jaar geleden iets toegezegd een verassende vergrote foto van ons beider optreden in De Doelen met de Schubertiade 1983, kleine zaal met o.a. wijlen de tenor Hein Meens, dirigent Jan Eelkema en de nog levende beroemde bas, bariton Robert Holl 2 jaar geleden toen we tegen elkaar botsen bij de reunie…

Eén dacht dan aan 't naderend scheiden, En 't was, of ze trilden van pijn, Maar ook, en hun oog blonk weer zalig, Hoe het weldra reunie zou zijn! Hoe dan nog eens zooals vroeger Door de straten der Sleutelstad Hun leeuwerikstem zou weergalmen Van het godlijk Iö vivat!…