26 resultaten.
spons
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 167 ik heb je gedronken als een spons,
je opgeslorpt
tot al mijn poriën
van je
verzadigd waren
en koester je nu teder
in de knusse
geborgenheid
van mijn cellen
je leeft in mij
onlosmakelijk
als een koningin
op een troon van koralen
heers je
over het paradijselijk rif
in mijn droomwereld…
Anders
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.792 Ik ben de plaats die 't rif van Mr. Fok begrijp,
Die in de rook zijn leven zag verzwinden:
Wat meent gij lezer, dat gij in dat graf zult vinden?
Niet als wat as van een schoon uitgeblazen pijp.…
Tegengif
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 484 Je hebt mijn zwartste gal gekneed
tot een rif van bloedkoraal
genezen van de slangenbeet
vloeit mijn tegengif royaal
elke zee om te verdrinken
verdampt in onze beker
blijf op twee gedachten hinken
verenigd zijn we zeker.…
Oktoberlicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 214 Oktoberlicht
Tuin gedompeld in oktoberlicht
Als koraal in het rif
Fris, schoon en kwetsbaar in het zicht
Werden de dingen neergelegd
Door de donzig strijkende stralen
Van de middagzon
De bomen, de struiken en het gras
Oh, ik kon
Ik kon hun wezen zien
Alsof ik hen ook zelf was…
Rif op Rijm
netgedicht
2.0 met 80 stemmen 91.356 Wij lopen niet op de klippen, wel
hebben we wrijving gehad
bij vlagen nat als `k weet niet wat
golvend hoog als kippenvel
Bij eb luidt hier de schippersbel
en rust de mond niet achter blad
de neus wel open houden schat
want hoogtij kust het lippenstel
Het huwelijksbootje is cliché
daarmee sleepten vele dichten
de diepte naar het oppervlak…
Voorbij het rif
netgedicht
4.0 met 41 stemmen 1.152 Dichtbij het onwerkelijke..
vaart een majestueus schip,
volkomen uit koers geraakt
bij het omzeilen van de Kaap
in ‘t allerijl verlaten nest
gaat het gekraai verloren,
serene rust aan de overkant
omgeven met zacht groen
soms zo wonderlijk levensecht
bevalt het water voorbeeldig
gedragen haar mooi evenbeeld
met zeilen hoog gehesen…
Hoogmoed ?
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 96 De onmacht van koraal doet
het leven verbleken, verstomt
elk verhaal in het fletse blozen
van de aarde, getuigenis zonder
kleur, een waarde die het rif
doet zwijgen.…
Mijn laatste duik
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 588 heb de koralen
weer gezien nee
geen groot barrière rif
maar dichterbij
ze kleurden leven
maar al stromend
kwam ook voor hen het
dodende beschavingstij
zag restanten van
de oude steden schepen
die hun aards bestaan al
eeuwen onder water leden
moest omhoog zag zonlicht
breken in de kleuren van
de regenboog en wist dit
is mijn…
het vergaan van schepen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 380 Praat me niet
van
het vergaan van schepen
Praat me niet
van
zandbank,rif of klip
Menig schepeling
kent wel een dip
het roer gaat om
De zeilen bollen
de verte lonkt
en dat klinkt stom:
Een schipper zal
met de zee
niet dwepen
Elke golf
z'n eigen hoogte
daarna z'n eigen dal
Er is een kerkhof
in de diepste diepte
want…
In zee
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 546 symbolen dompelen
de middelen ook onder elke traan
die over gewassen handen mompelen
Zo zoek ik oude relikwieën en
beschouw van wijze ketters’ middelpunt
geheime geesteskind’ren en herken
de golven nu nog niet aan mij gegund
Ik zie de beker ruim gevuld met gif
de prediking van vrijheid door het kruis
de branding rond het scherp gebleven rif…
Koraalrif soek
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 408 oriënteerde ik mij op
geluid
Drukte van belang
vele kleuren en lekkere
geuren
Lezen dan het boek
opengeslagen is schrijver
dezes
De ene doek, dekt
de andere; gezamenlijk
over
lappen zij delen
die aanstoot kunnen geven tot
verderf
Tong van reizigers
wordt op aangename wijze
gestreeld
Na fruit, de snorkel
op weg naar het subliem rif…
augurken
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 364 houdt ze van augurken,
Haar duimen en wijsvingers
tastend in het zure vocht
Ik zucht maar laat betijen
Als het oosten in ons opspeelt
gaan we beiden somberen en herkauwen,
al zijn we dan nauwelijks runderen,
de grieven van de dag
Mijn dochter, wat is het water diep
wat goed is voor vis en de zeemeerminnen
Van het Great Barrier rif…
Hersteld Koraalrif
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 Aanhoor 't geluid van vissen en garnalen
De sonore sound die uit de boxen klinkt
De vissen volgen blindelings hun instinct,
gaan weer blij uit hun kieuwen ademhalen
Het dood gewaande rif herrijst uit haar as
En alles wordt weer zoals het vroeger was…
Aan de Hollandse wal
poëzie
4.0 met 19 stemmen 5.107 'k Heb mijn kromgesloofde leden
Op zijn bodem uitgestrekt;
'k Heb hem met mijn lijf bedekt;
'k Heb hem met mijn arm omvademd;
'k Heb zijn lucht weer ingeademd;
'k Heb zijn hemel weergezien,
God geprezen op mijn kniên,
Al de doorgestane smarte
Weggebannen uit mijn harte,
En het graf van mijn geslacht
Dìt mijn rif terug gebracht!…
Denken zij slechts in kwaad
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 184 jouw maatjes echt een walhalla
Jij was hier best populair
Thuis in Nederland eveneens
Jij was speels, stoer, 'n leider
Nam menigeen op sleeptouw
't Zal nooit meer gebeuren
Daar jij (b)lijkt te zijn vergiftigd
Heel erg laf, dat mensen zoiets durven doen
Nietszeggende types die strooien met hun gif en frustratie
Varend stuitend op een rif…
Het mannenrecht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 25 zij hebben
alles al gehad
kale rotsen
uit het rif langs
wiens uitlopers
duinen wandelen
gedragen door een
verschroeiende wind
onder een heldere
maan uit de duizend
en een nachten
in het emotie volle
verwachten van
de fata morganes
in de groene rust van
de koele binnenplaats
waar het
geroezemoes van
de bazaar niet meer
te horen…
't koraal doet 't nog - en wij?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 291 het is weer feest op het rif
ze doen het zonder vozen
de poliepen zijn weer grif
ei en zaad aan het lozen
ter uitzaai van het koraal
al spreekt men internationaal
van uniek tropisch regenwoud
in water koud of warm maar zout
wij zien bewegende skeletten
gedragen door eeuwige wetten
poliepjes met algen in symbiose
maken er kalk voor de krijtpose…
door tuimelramen zweven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 een witte vogel die het rif verlaat
het kind dat met zilveren voetjes baadt
de man met stok die water uit de rotsen slaat
de valk die de verten ziet
de hoge pluimen van het riet
de landwind die naar de zee vliedt
het landschap in slingerlijn
de houtbrug over het ravijn
zal daar mijn grijze vader zijn
de nacht en najaarsvlagen
het hart…
Zwervende keien
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 44 een laatste rif op de gitaar...
een laatste schreeuw
uit Jagger's keel...
is hun vaarwel
dan wel voorgoed?
____________________________
NO SATISFACTION
Can't they get ever satisfaction? No
Want hun publiek krijgt daar amper genoeg van
De allerlaatste keer?…
Dit eiland
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.875 Wie nadert met goede bedoeling:
Handel, lust of bekering,
Wordt geweerd aan 't rif door bezwering
Of in 't atol door onderspoeling.
Oovral op aarde heerst orde,
Men late mijn eiland met rust;
't Blijft woest, zal niet anders worden
Zolang ik kampeer op zijn kust.…
Aan de Winter
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.008 Toen 't groeijend ijs, het dreigend rif,
En de onbetrouwbre luim der winden
De schaar, vermoeid van 't werk des dags,
In banger nacht geen rust liet vinden!
't Zuidwesten vulle, op uw bestel,
Het zeildoek aan de Britsche masten,
Geplant in 't Neerlands zeekasteel,
Dat Sonda's golven sinds omplasten.…
Aan de Winter
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.009 Toen 't groeiend ijs, het dreigend Rif,
En de onbetrouwbre luim der winden
De schaar, vermoeid van 't werk des dags,
In banger nacht geen rust liet vinden!
't Zuidwesten vulle, op uw bestel,
Het zeildoek aan de Britse masten,
Geplant in 't Neêrlands zeekasteel,
Dat Sonda's golven sinds omplasten.…
De oudste taal ter wereld
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 99 En waar bij ons de stilte ons gebiedt
Te luisteren in het stiltegebied
Van ons oud primitief reptielenbrein
Naar blauwborst, merel en de nachtegaal
Spreken zij hun vroege vogeltaal
In India begint bij 't eerste licht
De vogelzang die eindigt waar de klif
De woeste golven van de oceaan,
Een blues in eindeloos herhaalde rif,
Uiteenspat…
mijn vrouw blijft onbehandelbaar
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.094 verhaal
zoals ik al vermoedde was zij zeer verbaal
zwoel ging hij stevig door op haar gevoel
haar makke was te sterke claims van derden
terwijl zijn vingers speels de ronde deden
bleek dat zij burnout had gegrond in reden
en wel als diepe emoties haar teveel werden
die kwamen naamlijk centraal tezaam in één punt
midden in het grote rif…
De zee
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.124 Eilaas,
Reeds huilt de stormwind; de oceaan verheft
Zijn waatren, met gebulder; duisternis
Omhult het diep; het raatlend zwerk verdooft
Des scheeplings angstgejammer; toomloos vliegt
De kiel ten hemel; schiet ten afgrond neer;
Botst krakend tegen 't rif; en is niet meer!…
Sapientia
poëzie
4.0 met 6 stemmen 629 mag een kus op vuur’ge lippen drukken,
Zij voelt de gloed des levens en zij vraagt
Zich nimmer toch waarom hun boezem jaagt;
Zij drinkt des levens beker, mint en leeft
En zoekt niet wie ’t al geschonken heeft
De onwetendheid is moeder van de lust
Het streelt mij niet als mij een meisje kust,
En dat ik haar een zoen mag wederbiên
Een aaklig rif…