799 resultaten.
Een fluistering van kracht
netgedicht
3.1 met 7 stemmen 201 Een lieveheersbeestje
bekruipt het pluis,
zijn pootjes haken
in het zachte wit
alsof het zeggen wil,
je wordt gedragen
door een krans gebeden
die door de Wind verwaaien
naar het Land van Licht.…
Trouwringen
netgedicht
4.2 met 10 stemmen 1.802 De ringen van Gods trouw,
die jullie jaarringen omgeven
vormen draagkracht
voor de mooiste vruchten
van het huwelijksleven.…
vrije liefde
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.241 wegen die leiden tot geluk
laat ze niet verwaaien
geef elkaar die warmte
een lach, een hart zo rood
we hebben elkaar niet nodig
maar zijn wel blij, samen
blijer dan dat je alleen kunt zijn
we geven elkaar graag bloot…
zomermoe
hartenkreet
4.2 met 16 stemmen 321 Herfst in aantocht
regen klettert neer
Bomen verwaaien
hun bladeren nu teer
Lucht van de grond
geurt door het bos
Konijnen die glijden
over het natte mos
De zon is zomermoe
de felheid verdwenen
Als een gedimd licht
de herfst is ingetreden…
Hoge tonen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 135 uit de stalen kerktoren
verwaaien hoge tonen
echo’s van tijd
seconden roesten niet
rijgen zich aaneen
tot kettingen van uren
die dagen vastklinken
tot maanden
ze verankeren in jaren
de toren priemt
naar de oneindigheid
tijd staalt tevergeefs in eeuwigheid…
Ring van liefde
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.097 Laat me je vangen
In een ring van liefde
Waar jij met mij mag spelen
Laat me je voelen
In een hemels liefdesspel
Waar jij met liefde mag spelen
Laat me je omarmen
In zuivere gevoelens
Waar jij mijn gedachten weet
Laat me je beminnen
In het vuur van passie
Waar wij samensmelten
In een ring van liefde...…
Uitbanning
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 989 Ik zal niet langer om jouw vergeving smeken
Al mijn hoop is vergaan
Er zal geen jij en ik meer zijn
Te veel tijd is voorbij gegaan
Niets zal achterblijven als herinnering aan jou
Zelfs niet de ring die jij me schonk
Spoedig zal alles verdwenen zijn
Voor mij zal jij niet langer bestaan
Stop die ring in de doos, doe de doos weg
Doe het!…
Trouwen
hartenkreet
4.2 met 68 stemmen 4.548 Kijk-
deze ring zit nu zo strak
dat hij niet kan afglijden.
Dat geeft niet.
De jaren hebben mijn handen veranderd,
maar niet mijn hart.…
Luister niet
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 439 Luister niet naar de wind,
hij brengt onrust en
verdriet, luister niet
naar de stormen die zeeën
doen verwaaien.
Let niet op stemmen
die uit wolken klinken,
Het is niet waar.
Laat de warme windvlaag
je niet omarmen.
Verwaaide gedachten
wervelen om me heen.
Laat gaan, laat gaan.…
Bed van bruine bladeren
hartenkreet
4.2 met 5 stemmen 844 Bed van bruine bladeren
sommige bladeren verwaaien en
andere blijven plakken
aan het laagje modder
op het asfalt met
sporen van voorbijgangers
sommige sporen weggesleten en
andere blijven zichtbaar
in het laagje verleden tijd
een bed van bruine bladeren
op de bodem
van mijn hart…
Blauwe bogen
netgedicht
3.5 met 14 stemmen 813 Laat mij de stilte voor je dragen
je hart, de laatste trede tot de top
diepe fluisteringen,
verwaaiend in de nacht.…
Engel aan mijn tafel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 156 Liefde van golven
opstuivend zand
brandmerk van water
vlieger in de lucht
Met engelen weet je het nooit
ze zitten aan je tafel, lachen
honderduit maar als je ze wilt
aanraken lossen ze op in het niets
Woorden verwaaien
in de wind, stekeblind
maar de herinnering blijft
sterk als een berg.…
Finale
gedicht
3.2 met 23 stemmen 5.158 Er rest mij soms maar deze éne behoefte,
te rusten,
en met een bloem tussen mijn tenen
en een ring van zonlicht op een knie
niets te zijn.…
gewillig slachtoffer 2
netgedicht
3.1 met 12 stemmen 183 gesmeed door ogen
gerond door lippen
wind je mij
om je vinger
gelijk een ring
zit ik
als gegoten
oneindig…
Verbonden...
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 5.778 Met familie, kinderen en kleinkinderen,
in kleine kring, geven wij elkaar een ring.
'n Ring zonder begin en eind,
hopelijk tot de dood ons scheidt.
Dankbaar dat wij elkaar vonden
en weer samen een gedicht inzonden!
Thea en Anne Jan.…
Eindelijk weer Zomer!
netgedicht
4.2 met 6 stemmen 168 In water een prachtige weerspiegeling…
de kern..omarmd.. door.. ring om ring
Zonnestralen..
in warmte verdwalen
zacht strelend
helend..
kilte voorbij
geluk…weer aan haar zij.
Een regenboog omsluit haar geluk
Sombere wolken verdampen..gaan eindelijk stuk.…
EEN BOOM GEVELD
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen 419 Een boom geveld
gedachteloos
de takken zijn geknakt
liggend, langer dan rechtop
terneergeslagen
in dat besef
gebroken
bukkend, tel ik
ring na ring
jaar na jaar
staren mij nu aan
geboorte, oorlog, dood
te lezen in zijn ziel
gegrift zijn
lief en leed
gekerfd,
een hart, een pijl
een schok gaat door mij heen
daar staat mijn wieg…
Voor alles wat hij liefhad
netgedicht
2.6 met 7 stemmen 262 hier woonde hij
met zijn meisje van melk
en dromen
in een bonte bloementuin
van hem en haar en wat zou komen
nu spelen engeltjes in het gras
ze plukken paardenbloemen
de laatste pluizen verwaaien alras
regen drupt van binnen naar buiten
onttrekt de dode bloementuin aan ‘t zicht
hij zal de vensters sluiten…
Jij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 680 Je strooit stilte voor mijn voeten
door duistere gedachtengangen
slechts jouw licht schaduwt mij
dat ene sprankje hoop vervliegt
vuur en vlam zomaar gedoofd
door het gitzwarte bestempeld
hier tastende in het luchtledige
mij wentelende om jouw as
verwaai jij, mijn wervelwind…
samen
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 160 daar waar ’t licht
bloesems kust
dans ik in jouw ritme
de hemel neer
verwaai me
je handen voelend
bij mijn middel
met jouw liefde
om en om de zon
in cadans de aarde rond
tot werkelijkheid
onze dromen kruist
verbondenheid
zich zuchtend
met ons neervlijt…
verwensing
netgedicht
3.3 met 9 stemmen 699 potverdriegroemetjes
hoe kan het
bij de post
alweer zo'n leuke vrouw
voor verbintenis in trouw
aan de ring
en de bloemetjes
echtelijk bezet…
Knock out
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.116 Een stoere bokser uit Schagen
werd nooit de ring uitgedragen
toen kwam hij een vrouw tegen
zij heeft hem plat gekregen
de liefde heeft hem verslagen…
Van uitgang naar ingang
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 384 Regen en wind
verwaaien woorden
als grauwe druppels
naar de zinloze uitgang
van een sprekend verhaal
Niet elke ingang
kan vertellen, noch
welke taal van spreken
kan verwoorden
hoe de weg wordt
gelezen
Toch wordt elk
hoofdstuk begrepen
en uiteindelijk komen
we allemaal thuis…
Spagaat
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 173 gloeiend
verschroeiend
hartverscheurend
je ziel besmeurend
zo moeilijk te keren
ook al wil men
anders beweren
langzaam kan het je verteren
Laat hem niet
z’n zaad zaaien
het zal zich in je verwaaien
voor je het weet is het te laat
wortelt het zich in je levenslust
die alles verzengende haat
wees je ervan bewust
het is een valse…
oproep
netgedicht
4.2 met 12 stemmen 840 Bandparkiet
met ring nummer 27-GX-93
haar kinderen ophalen
in het ballenparadijs
ze piepen
om het vrouwtje…
Versterking
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 248 haar ring geeft haar net die
extra klasse of juist extra
ordinaire aantrekkingskracht,
dat hangt ook af van
de vrouw natuurlijk…
Meine unsterbliche Geliebte
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 344 Het zal de tijd van weemoed zijn,
die ons doet voelen als we doen;
er zijn wat uitgebloeide uren
waarvan het pluis bijna
verwaaien moet.
Ja, het is de tijd van lage zon
en de dunne adem van nat hout.
Maar ook al gaat het bos in dode geuren op
en staat de lucht van vogels leeg,
mijn fantasie richt voor ons lentes aan.…
mm
hartenkreet
4.2 met 4 stemmen 500 de wind
in de bladeren
verwaaien
gedachten aan haar
het meisje van toen
toen de regen
was vergeten
waarvoor ze was bedoeld
haar eerste zoen
haar verdriet
om niet
wat zou ze doen
nu
heeft de zon
haar omarmd
verwarmd
tot in haar hart
waar ligt haar smart
voelt ze zichzelf
in het midden
diep van binnen
of zoekt ze
verder
en verwarren…
Krimp
gedicht
2.0 met 2 stemmen 4.713 Intussen verwaaien mijn uren, ze zijn
de echte, wat tegen mijn raam slaat
is het echte leven, het huidige,
dat van mij, dat van mij eet.
------------------------------
uit: 'Alle gedichten', 2005.…
Onder rode bladeren
netgedicht
3.4 met 8 stemmen 569 nog verwaai
je niet zag de wind
zacht met je spelen
je bloemde in
een herfstnadagen zelfs
de storm kon jou niet raken
je steelde
op een vrucht die
door de zomer was gekust
kleurde vol in lentedragen
heb je geur gekust
toen november jou deed breken
maar onder rode bladeren
staan al je groene strepen…