28704 resultaten.
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Zonsondergang boven zee
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 164 ik sleep de zonsondergang
tot vlak achter je hoofd
je haar lijkt wel van ebbenhout
in de waaier van rood licht
de lucht trilt en weeft zich
teder rond je zachte huid
ik raak je aan, je heupen
raak verstrikt in je armen
zeewater bubbelt
als champagne…
De liefdeskus
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 69 van de jeugd
en zondoorschenen
lichte lokken
dansen op een
speelse wind
waar rode lippen
zonder gulzigheid
het teder zachte
van de liefdeskus
in subtiel oefenen
langzaam hervindt…
Dante (Inferno 1)
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 202 Deuren openen naar witte nevel
omgeven door helder blauw
zachte tinten pastel onder verkwikkend groen
en dauw doordrenkte grassen
weldadig masserend verschroeide huid
terwijl ogen voeden aan zacht omfloerst licht
armen strekken in zachte koele bries.…
Tekent op bloot
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 42 zacht is
de interactie
tussen huid
en de zon
het lichte
rood van een
klein touche
tekent op bloot
accentueert
lieflijke details in
een omlijsting van
de scheppershand
waar een scala
gelegenheidsbruin
te vinden is uit
onderhuids binnen
hangt de keuze
aan de tijd waarin
het kleurenschema
zal worden bereikt…
Zacht
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 952 Je had het zacht gezet, ons
vuur, te zeulend. Het was muziek
geweest zo, lang geleden, toch
van alle tijden. Het lukt je wel
om mij te mijden nu en sinds
het smeulen van ons vinnig
licht ken ik jouw stilste lijden.…
Zacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 478 Zachte vingertoppen
raken oprecht vertrouwen
terwijl tederheid
gedachten kust
ogen tonen woordloos
in zichtbare rust
vriendschappelijk optimisme
terwijl geheimzinnigheid
de koestering van dromen glimlacht
blozen wangen samenzijn
de stilte maakt zichtbaar
in rustig gebaar
wat zuiver is
nog steeds fluisterend
waaien voetstappen…
Zacht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 446 Aaibaar zijn de woorden
hoe voelbaar is de taal
nooit zullen letters sterven
elk graf heeft haar verhaal
doden zullen herrijzen
stenen worden verplaatst
donderend klinkt het dag
wanneer men is uitgeraast
de kiezels zullen knarsen
het pad begaanbaar gemaakt
sterke eiken verstouwen
op dat wat is geraakt
al zullen bladeren…
zachtjes
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 339 ik zeg het poezenkind
en gezwind trekt zij
haar nagels terug
maar toch, heel vlug
tikt ze m'n neus
in het voorbijgaan
alsof ze zeggen wil
ik had je kunnen krabben…
zachtjes
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 546 Laat je zachtjes wiegen
op het ritme van de wind
Laat je zachtjes meeslepen
op de melodie van de golven
Laat je zachtjes wekken
door de stroming van de zee
En op het einde van de droomreis
vinden we elkaar……
Het leven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 330 koester de zachtheid mijn klein kind
zoals de lentewind
de kersenbloesem streelt
de roos zachtmoedig
geur afgeeft en teer
zich steeds laat plukken
de broze bloemen fijn en zoet
zich ruiken laten
en voorzichtig tasten
zoals voor jou mijn huid en haar
opnieuw ontdekking zijn
als het aaien van de poes
het volgen van de vogel
naar waar…
Windgolf
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 801 Mischien moet ik wel wat schrijven
over een rivier
die niet van de berg
naar de zee stroomt
maar van het dal
naar de berg stroomt
omdat iemand mij
geloof ik
niet gelooft
Dan zal ik wat schrijven
over mijn geloof
dat waait
en aait
zo zacht…
zacht
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.057 helder is de nacht
sterren geven kracht
helder is het leven
helder sterren geven
sterren helder leven in kracht
slaap zacht…
het zachtste woord
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 240 met stompe punt
het potlood ongeslepen
schrijf ik mijn zachtste woord
voor jou mijn lief
zoek het in de chaos
die mijn dagen draagt
dat ene woord zacht en warm
als de vacht van het lam
nooit zal het wijken
verpakt in stralend zonlicht
met zilveren maanlicht lint
wacht het op jou
ik zwijg bedeesd
durf het niet luidop te noemen…
zo zacht bewegen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 510 voor even was jij weer
dicht op mijn huid
je leek mijn hart zacht te bewegen
zo zacht, het kloppen
van een trage tijd
dwars door het redeneren
het rimpelloze spreken
in dromen die weer snel
verloren gaan als ik
mijn hoofd omhaal…
onwetendheid
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 189 op het kruispunt van gedachten
hangen dromen in touwen
de tijd ingaand
als een klopgeest
toegelaten in de zachte
delen van onwetendheid
op haar dooie gemak zeilend
tussen duim en wijsvinger
lonkend naar mijn geestgronden
als voer voor mijn intellect…
zachtjes
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 146 op haar roze jurkje droomt
een mannenoog, een mannenlach
hij geniet bij voorbaat van een tere huid
in ruwe werkmanshanden
die hij zacht, heel zacht
laat landen rond haar buik
ooit droeg ze daar zijn kind, een jongen
die met grote sprongen door het leven danst
haar liefde glanst in grote ogen
tussen vrouwelijkheid en deugd
in de oude…
Deelnemer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 136 Ik nam aan je deel
zoals wind deelnam aan het Westen
verleidelijk met mijn Oosterse ogen
je hield mijn hart tegen het jouwe
alsof we voor altijd werden verbonden
de geest voorgoed uit de fles
we dronken oude jenever
omdat er een muziekdoos werd gevonden
oudere liederen over haveloos werk
omdat ik naakt was
schilderde je mijn lichaam…
niet alleen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 167 ik moet je nog zeggen
dat je moet leren zacht te zijn
ik moet je uitleggen
je bent niet alleen, je bent alleen
onderweg in een harnas van beton
een weg die nergens toe leidt
hoe oud ben je nou?
je grijnst en grinnikt maar
je weet precies wat ik bedoel
je moet alleen nog leren
om zacht te zijn
niet alleen te zijn…
rood blijft rood
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.263 Het is rood
Rood betekent veel
In de liefde tot pijn
Maar rood blijft rood
Rozen op Valentijn
Rood als je verlegen bent,
Maar ook rood van binnen
Als je verliefd bent
Vroeger was het zwart,
Maar toen ik jouw ontmoette
Veranderde deze kleur
Naar mooi en fel rood
Het leven had weer kleur
De liefde gaf dit weer
Via de gebaren die we…
met nacht en halfduister
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.080 kleine uren
gluren zonder zicht
jij hebt je ogen dicht
totdat het licht ze opent
zacht tocht schemer
door het raam en kondigt
aan dat ik moet gaan
maar eerst kus ik je wang
in het lichtend
rood geef jij je bloot
en streelt me zacht
met nacht en halfduister
op de rand van elkaar
raken en nog half slapen
voelen we de schepper…
de wachtkamer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.190 je oogt verlegen
tongt een glimlach
die rood spreekt
een mond
vol kleine tanden
wacht de scherpe beet
je blik is zacht
ziet minder kleur
dan ooit gedacht
de zachte lijn
van je gezicht
schaduwt in het licht
je haar is zwart van
chaos in zijn pieken
er in kroelen is genieten
nog sluier je je angst
wacht gelaten op de uren…
Stille lenteavond
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 136 In de verte slaat een toren acht slagen
de zon zakt westelijk naar de horizon
kleurt de kim met rood zoals de dag begon
in schone licht van voorjaarstint gedragen
zachte bries die ’t water licht doet rimpelen
strijkt over de wuivende halmen van ’t riet
en wiegt zacht het nestje van een karekiet
aan overzij zie ik lammeren dartelen
uren zit…
De nacht valt
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 197 Zacht kamt de kersenrode sikkelmaan
de rijpendgrane horizon
en streelt de rode blos kerselaars.
Terwijl de rozelaar zijn witte geur verspreidt
en een lichte bries door mijn haren strijkt
verstilt aan de kim het rijpend graan
tot een lichtgouden deinend meer:
het doek van de nacht valt neer.…
Voor Josse
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 155 nog één keer strijk ik door jouw haren
vol ongeloof en verdriet
wat eergister nog gewoon was
is dat vandaag helemaal niet
twee-en-een-half, je kwam net kijken
rende zo de wijde wereld in
nu jouw ogen voorgoed zijn gesloten
zorgt jouw einde voor een nieuw begin…
Lichte thermiek
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 47 ik heb
met haar onder
het wolkendek geslapen
de schaapjes hebben
wij later uitvoerig geteld
voortzeilend
langs de wind
zijn wij de einder
voorbij geweest in het
ondergangsgoud naar rood
het lichte wit
kreeg body in de
avond uren zacht
droop condens uit
de donkere kant
lichte thermiek
deed ons weer stijgen
in het overzichtelijk…
wazig
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 648 rode lichten vervagen,
rode lichten vervagen in de verte,
regelrecht uit mijn vergezicht
verdwijn jij weer,
in het donker
het maanlicht in.…
Nog glooi je heuvelend
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 81 waar donker net
het eerste rood
gaat raken weet ik
dat jij zo zal ontwaken
nog glooi je
heuvelend naast me
in de warmte die de
nacht ons heeft gebracht
je was zo zacht
in samen zoeken naar
ons ideaal meegaand met
alle voelhorens paraat
omsloten door
een duisternis die
alles wist van privacy
gingen wij voor volmaakt
een rode…
Gewoon een appeltje
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 335 Het was gewoon een appeltje
zo'n mooi rood ding
het lag gewoon te glanzen
op die glazen schaal met zilv'ren ring.
Gewoon een ruikend exemplaar
wat niemand pakken wilde
terwijl de rest van de schaal
nou juist om opvulling gilde.…