Alle inzendingen over rouw OR zon OR dood

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Pijn Je laat me niet los Troost Ik zoek je Maar blijf tasten Zwaarte Je verplettert mij Lichtheid Je bent weg Maar ik zie steeds Zwart Telkens in Een tint Donkerder…

Dat vraag ik me verdrietig af Een windstille dag vol zon Geen geluid of bries Ik stel de vraag opnieuw Hoor jij mij? Als dat eens even kon De wind gaat nu wild tekeer Alsof je me troosten wil Is het een teken?…

Ik zie jouw zetel staan beelden komen en gaan Het lijkt alsof je Kan verschijnen Maar dan weet ik Neen… En voel ik alle hoop verdwijnen Hoop Om jou nog even te kunnen zien Al was het maar voor even En stevig te omhelzen misschien We zouden lang praten, Dat weet ik zo We namen écht afscheid Dan kon ik je loslaten En had ik geen…

Ik wou je nog zoveel vragen je had nog zoveel te vertellen soms overkomt het mij nog dat ik denk ik ga even papa bellen Dan komt al heel snel het besef nooit meer hoor ik jouw stem of zie ik je weer en net dát gevoel is het allerergste telkens weer…

Want weg is weg en dood is dood en niets is niets, en nooit is nooit Hoe moet men leven met de dingen Die om ons heen gerangschikt zijn Hoe kan ik ze beminnen als deze wereld zo moet zijn.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

Daar gaan ze dan zangers in jubelzang met de levensvorst diep in de borst de berg Sion op waarlangs de zon haar eerste stralen schiet rouw verdriet om dood bij morgenrood in ‘t hemellicht verdrijft witte klederen en liefdevolle ogen het wonder van de rivier…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Quil u van hart tot hart hier welkom heten tis beter zogezeid dan één op één u moest verdorie anders toch us weten hoe vaak mij voor de mond komp wattik meen Durris al zo veel ongein in de zin en daarenbovendien nog per gezin ook tienmaal zoveel onzin in de gein dat Son en ik u graag ten dienste zijn We maken zo met alle Nederlanders…

als de stilte in hem aanwaait en de zon daarbuiten de rietkraag in lichterlaaie zet balt de rouw zich in hem samen nadert hem tot op de huid in het blauwe grasland zit zijn moeder hij hoort haar parelende lach hij ziet het schip varend in de storm de Dood klampt zich vast aan de gebroken mast…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

De pijn slijt niet Ondanks de tijd Wat mis ik je... Ik wil roepen en tieren Maar niemand hoort me Warme waterdruppels Staan te dringen Maar ze vloeien niet De pijn voelt des te scherper nu Verdrongen Maar constant aanwezig.…

dat ik je mis dat de pijn niet mindert dat zou ik je zeggen dat de klok verder tikt dat mijn hart is blijven stilstaan dat zou ik je zeggen dat mensen het niet merken dat ik vanbinnen kapot ben dat zou ik je zeggen dat ik niet meer dezelfde ben dat ik jou elke dag zoek dat zou ik je zeggen dat ik zou willen dat je terug komt dat…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

stad begeren De pelgrim droomt hiervan Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Het water stroomt weer uit de bronnen De pleinen zijn gevuld Je hoort de sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode…

Elke seconde Tik je Onverbiddelijk verder weg Van mij Elke minuut Denk ik Zwijgend Aan jou Elk uur Is gevuld Met herinneringen Met beelden Elke dag Ben je Bij mij Maar niet meer Fysiek Hier en nu Is niet meer Het is verdwenen Tijd betekent Niks meer, Jij, des te meer…

Ik hou van alle vrouwen die, als ik dood ben, liggen te rouwen. Ik hou van alle chicken die, als ik dood ben, lopen te snikken. Maar ik ben nog lang niet dood dus ik hou niet van die vrouwen en die chicken. Laat mij maar lekker stikken.…

Herman bracht geen rouw maar bezinning, bezieling, bemoediging en troost voor de oermomenten, kruispunten, overgangen van het leven en van de dood maar vooral de verzoening "midden in het leven staan we in de dood" daar is niets mis mee dat is goed dat is het allergrootste dat is ook liefde!…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Laat mij dus maar teruggaan ook al ga ik dood van angst, naar het graf van de gelofte, waar geloof nu opgestaan is, dat ooit pijn en rouw verwaaien.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Winters ochtendgloren Een sfeer van rouw Een nieuwe dag zojuist geboren Een laagje ijs en soms wat dauw Een dode boom ligt er te kwijnen Natuur dirigeert de afbouw Als het zonnetje gaat schijnen Walmt het hout al gauw Zon en kou strijden In de harmonie van Zen Walmen die zich vanaf de stam scheiden Natuur dirigeert en ment…

wat je wilt vergeten dood dromen waarvan je niets wilt weten vergeven en dan rouwen ga weer van jezelf houden…

zonder jou, voel ik mij in rouw zal de zon nooit meer zo helder schijnen de lucht zal nooit meer hemelsblauw zijn zonder jou geen warmte, geen verblijden zonder jou, voel ik mij in rouw worden mijn dagen donker als de nacht zonder vogelzang, zonder bloemenpracht Zonder jou geen lentedag, geen zomernacht zonder jou, voel ik mij in rouw…

er bestaat niet zoiets als rouwen vooraf ook niet als jij weet wanneer je dood wil gaan er bestaat niet zoiets als je missen ook niet wanneer je er al een beetje niet meer bent er bestaat wel zoiets als spijt wanneer ik jou je koffers zie pakken vastbesloten dicht klikt en opneemt naar het volgende station stapt rouwen vooraf gaat niet…