5716 resultaten.
Als rózen verwelken.
hartenkreet
3.2 met 40 stemmen 5.802 Rozen verwelken, schepen vergaan,
maar onze liefde blijft áltijd
bestaan.
FLAUWEKUL.
Als rozen niét verwelken, dan zou
dat úniek zijn.
Als schépen niet vergaan, zou er
geen "verloop" zijn.
Dat liefde niet "voor altijd" is,
hoeft niet te worden uitgelegd.
Daarmee is álles in dit rijmpje
toch écht wel weerlegd?!…
rozen
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 530 Mijn rozenboog,
bijna twee meter hoog,
met het dode hout op zijn lijf,
snakt naar de nieuwe bloemen,
want hij weet met het ongemak
geen blijf.
Hij tuurt naar de zon,
tussen de wolken,
zoekt naar warmte,
maar het zijn regendruppels,
die de lucht bevolken.…
Rode Rozen
hartenkreet
2.6 met 14 stemmen 1.976 Ooit
Droomde ik
Van een bloem
Verlegen in mijn handen geduwd
Nu
Nog snel voor het vertrek
een kus van mijn lief
mijn lief
En een heel boeket
Rode rozen, rode rozen
Met een fluister in mijn oor
Ik houd van je.
Ik houd van je.…
Rozen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 953 Dat kleine meisje,
helemaal vooraan,
met die rozen in haar handen,
is zij wellicht de dochter?
Nu staan ze eindelijk stil,
bij het open graf,
en prevelen hun gebeden.
Het meisje stapt naar voren,
dapper, sterk en vastberaden,
en ze legt, liefdevol,
haar rozen op de kist.…
jonge rozen
hartenkreet
2.3 met 6 stemmen 1.623 in de schaduw
van je wimpers
rust je blik op mij
vroege vlinders
boven onze hoofden
door de pergola heen
giet een blauwe hemel
de dag in repen
een teder spel
van zon en schaduw
valt uit onze handen
op de grond uiteen
langs okergele zuilen
nippen jonge rozen
met gave lippen
aan het prille licht…
november
netgedicht
3.2 met 15 stemmen 505 nu uit de tuin
de rozen verdwenen zijn
kale stelen en doornen grijnzen
boven het bladertapijt
alles ruikt naar vergankelijkheid
zoals vochtig mos
veert onder je voet
en moddergrijs glijdt
trekt de tijd
zich in zichzelf terug
schijnt maanlicht warmer
dan de naakte winterzon…
Toon Hermans
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 393 En vierentwintig rozen
wie mens is
weent daarbij
dat is
Valerius de Saedeleer
in de sneeuw
met uitzicht
op een boerderij…
Rozen
poëzie
2.7 met 7 stemmen 1.586 Vlij hier u neder, zalig dwalensmoe,
Dat ik mijn tuin zijn bloemenpraal ontsteel
En op uw hoofd mijn rozen reegnen doe.…
rozengeur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 2.210 aan de hand die rozen schenkt
hangt altijd
wat rozengeur…
oktobermaand
netgedicht
3.2 met 6 stemmen 378 de foto van het roze lint
dat vastgestikt
nog net de tepel zichtbaar laat
schokt diep
volmaakte borst
nu wel verminkt
maar waar, dacht ik,
wanneer er niets meer is
hecht je in hemelsnaam
dan nog het lint…
tussen rozen en zoete geur
netgedicht
3.8 met 9 stemmen 332 een koude wind waait langs mijn hart
dat onbeschermd, wat hulpeloos
zich openstelt
een vlaag van venijn splijt de warmte
die liefde heet, rukt de onschuld
uit haar voegen
tussen rozen en zoete geur
kleurt als belofte, zacht een woord
van waarheid
de blauwe lucht belooft warmte
verlicht mijn hart en heelt…
De koning van
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 105 Ik krijg unieke rozen
zeg ik dit jaar
ik knipte ze kort in maart
ach dacht ik
was het maar waar…
Eclat
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 98 Meer dan een eclat
een onomwonden wonder
een bed van rozen…
Dit is
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 105 Dit is oktober
stokrozelaars
die het nog wagen
rozen te dragen
als waren het
trofeeën
fris gesculpteerd
waar dauw aan kleeft…
Rozen.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 219 Ze plukte de laatste rozen in haar tuin
de innerlijke schoonheid van de bladeren
raakten haar wezen.
Toch...
door het plukken van de rozen
gebeurde het,
dat licht, kleur, liefde en geur van die late rozen haar meer bewust maakte,
van leven zoals die ene late roos.…
Voor D en E
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 376 Raak elkaars hart
Schilder het in de mooiste kleuren
Niet in wit en niet in zwart
Blijf groeien en bloeien
Als rozen
Die geuren
Leef, geniet en
Laat elkaar
Altijd blozen…
Bisclavaret
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen 166 Lekker opschieten met elkaar, best mogelijk, dromen en hopen
Me in blauwe blazer hullend en rode rozen dansend aankopen.
Is het voor jou dan zo moeilijk of te pijnlijk
.... jouw verontschuldigingen aan te bieden.....…
Gevallen rozenblaadjes
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 100 Ze zijn echt nog, onder ons ik weet het zeker
ze zijn lijfelijk weg, maar daar houdt het dan op,
ik kocht een bosje rozen, want tja
daar was het mensje en ik, gewoon dol op.
En zo staan de rozen, prachtig te zijn
komen mooi uit, een beetje zonneschijn
dan ineens: een schrik, wat gebeurd er nou?…
De Storm
hartenkreet
3.4 met 14 stemmen 849 De regen valt
Een sobere symfonie
Een bloedend hart
Als verwelkte rozen
Het sombere hart
In de regen
De wind waait
Een lichte bries
Een somber akkoord
Een sobere melodie
Het schrijnende hart
Dan de wind
Het is koud
Het hart kreunt
Een smeulend vuur
De liefde verteerd
De dichter verkleumd
De regen
De wind
De koude
De storm…
versmelt mijn naakt
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 332 tussen drog en droom
rijdt werkelijkheid
haar scheve schaats
ik wil niet dat
mijn hunkering
in helderheid op gaat
ik neem je hand
steel je vingers
maar geef jou geen kans
kus je lippen
roze rood en bijt
de smaak van bloed
pel mijn sluiers
één voor één
ontdek de warme vloed
door vuur
versmelt mijn naakt
met jou en dan voorgoed…
joegen laaiend hete dromen
netgedicht
2.9 met 7 stemmen 335 woorden krulden
sloegen vlammen
uit het vuur dat
nu ontstoken was
zinnen vulden
zich met warmte
die roze uit het
rood geopend had
liefde smoorde niet
maar smeulde en
ontkiemde in het
wakkeren van de wind
vonken sloegen over
joegen laaiend hete
dromen door het lijf
komen kreunde blijf
gesmolten in emoties
dreef genot…
komen kreunde blijf
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 694 woorden krulden
sloegen vlammen
uit het vuur dat
nu ontstoken was
zinnen vulden
zich met warmte
die roze uit het
rood geopend had
liefde smoorde niet
maar smeulde en
ontkiemde in het
wakkeren van de wind
vonken sloegen over
joegen laaiend hete
dromen door het lijf
komen kreunde blijf
gesmolten in emoties
dreef genot als…
Jij bent mijn oorsprong
netgedicht
4.6 met 16 stemmen 486 breed
en warm
golven woorden
over lippen
dorsten vingers
langs
liefde, rood
en gewillig
jouw vuur
wil ik zijn
in duizeldiepe kreten
jouw stroom
die in extase schreeuwt
je geurt zo
speels
naar kleine rozen
zo lispelzacht
in het vreemde zwijgen
en wanneer
je schouder naar
morgen danst
waait het leven
door onze…
Het is goed te zijn
netgedicht
4.1 met 9 stemmen 263 te zijn aan de zee
waar een bal van vuur
de einder kleurt
zo oprecht en puur
het is goed te zijn
in het verhaal
van de rollende golven
de zeester en het koraal
het is goed te zijn
rond het kasteel
het geknede zand
dat ik met een roze hoedje deel
het is goed te zijn
bij de ontelbare meeuwen
te luisteren naar het
karakteristieke…
Patron
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Zeg werkelijkheid
netgedicht
4.1 met 7 stemmen 295 doof je de gloed, het vuur
leg je een waas over de bespiegeling
over de heerlijkheid, dat wat het leven biedt…
Vergadering in mijn hoofd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 145 Je wilt nog even, heel even
te vuur en te zwaard
een prachtige kerstroos
of klimop aan de zijgevel zijn.
Ook aan het einde van dit jaar
toasten en een krachtige afdronk
samen ervaren als het nog kan
verrekijker of het theekopje wezen.
Duidelijk wel het werkwoord
in een oudere volzin
maar ook een roze blos
op onze wangen zijn.…
Prima vera
netgedicht
1.2 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Doven?
snelsonnet
2.6 met 18 stemmen 806 Vandaag wordt het Olympisch vuur ontstoken
Wat dan op reis gaat door nogal wat landen
En daarbij heel de tijd moet blijven branden
Of wordt er nog een stokje voor gestoken?
Want als de storm in Tibet zo blijft razen
Zou dat de vlam wel eens kunnen uitblazen…
Een oude man slapend bij het vuur
netgedicht
2.6 met 36 stemmen 207 Met de hand over zijn hart
werden de dagen glad gestreken
een lang gekoesterde wens
doorstroomt zijn oude lijf
zijn vuist milder geworden
ondersteunt in mindere tijden
de levendige beelden in het hoofd
alle droombeloftes ten spijt
doen zijn verstilde hart
aanwakkeren tot levenslust
als wapen tegen eenzaamheid.…