819 resultaten.
Technische ruis
netgedicht
3.6 met 230 stemmen 79 zacht klonk
het geluid van
de motor boven
alle liefdes uit
hij componeerde
in de technische ruis
de regelmaat en
helderheid van het genie
waar stilte heerst
nu corona triomfeert
is er weer plaats voor
kwalitatief onderscheid
net als luchtvervuiling
zijn decibellen ook
onderworpen aan een
uiterst streng regime
want sluit de ogen…
Ruis van de zee
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 241 Daar waar de golven op de rotsen slaan,
en strand met gras de liefde maakt,
ben jij met zout en kwal verdwenen.
Vorige week, met windkracht 10.
Onder schelpen was
wezenlijk wezenloos
en je ziel al met je hart vervlochten,
vervlogen tot in hemelen,
gevaren.
Een driehoek met een rode rand
die in de handpalm brandt,
als roodhete kolen.…
Woorden als ruis?
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 69 die nimmer zwegen
in hun taal en worden
woorden vertaald als ruis.…
Ruis uit de hemel
poëzie
4.0 met 4 stemmen 487 Ruisch uit de hemel van mijn peizen,
Zingende gouden pracht,
Over de aardse vreugdpaleizen
Van een verhoogd geslacht.
Twijfel, deemoed en zorgen
Scheuren voor zon als grauw gewolk,
En mijn dag verstrekt een morgen
Aan een trotser volk.…
Als de lentesappen ruisen
hartenkreet
3.5 met 6 stemmen 298 wit winterland van sneeuw en ijsbloemen
engelenveren die door de regens zijn uitgewoed
U die de aarde zo maagdelijk weet te roemen
wit winterland van sneeuw en ijsbloemen
en de schone slaapster tot leven kan roepen
als U de stroom van lentesappen ruisen doet
wit winterland van sneeuw en ijsbloemen
engelenveren die door de regens zijn uitgewoed…
Ruis van stilte
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 130 Ruis van stilte
in pastelkleuren geweven
wiegende bomen
langs haastige wegen
Kluiten uit de aarde
pluisje in de wind
mijn hart staat stil
het lawaai gaat door
Liefde vertelt sprookjes
en veroorzaakt pijn
draken en watervrouwen
drinken engelenwijn.…
stilte
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 164 Dans op het ritme van de stilte, luister naar het ruisen van de bomen op de wind en vindt de stilte.…
BOMEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 (tanka)
bomen hebben veel
verhalen te vertellen
door te luisteren
naar het ruisen van de wind
hoor ze toch eens fluisteren…
Ogen als ramen in een beeldschoon huis
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 524 Ik kan er niet door kijken
want van binnen zit er ruis.
Is het als een bescherming
van je veel diepere gevoel?
Bang om gekwetst te worden
als je voelt wat ik bedoel.
Ik denk dat ik nog wel wat
kan zien bij jou van binnen
gewoon door die ruis heen,
waar zal ik eens beginnen.…
winterprelude
netgedicht
3.2 met 17 stemmen 781 ik schop de bladeren omhoog
ze ruisen niet dood genoeg
er sijpelt nog teveel groen
door de nerven…
De wind waait zacht...
hartenkreet
3.0 met 39 stemmen 3.073 Een warme avond
Fluweel zacht
Ruist de wind
Door het open raam
Over onze lichamen
Heerlijke verkoeling
Na een zalig samenzijn
De nacht is lang
Geduldig is de zachte wind
Die ons heerlijk verwend
In ons liefdesspel
Als satijn zo zacht
Laat de wind zich ruisen
Over onze verliefde lichamen
In de schemering van de morgen
Zweeft de wind…
O 'T RUISEN VAN HET RANKE RIET
poëzie
4.2 met 61 stemmen 3.624 't ruisen van het ranke riet!
o wist ik toch uw droevig lied!
wanneer de wind voorbij u voert
en buigend uwe halmen roert,
gij buigt, ootmoedig nijgend, neer,
staat op en buigt ootmoedig weer,
en zingt al buigen 't droevig lied,
dat ik beminne, o ranke riet!
O! 't ruisen van het ranke riet!…
VIJF EN TWINTIG JAREN
poëzie
3.6 met 27 stemmen 6.264 EEN LIED IN 1840.
Kan het zijn dat de lier, die sinds lang niet meer ruiste,
die sinds lang tot geen harten in dichtmuziek sprak,
weer opeens van verrukking en hemellust bruiste,
en in stromende galmen het stilzwijgen brak?
Kan het zijn dat een ader, verstikt en vergeten,
schoon eens mede van jeugdige zangtonen vol,
thans opnieuw, door een…
strijd
netgedicht
2.7 met 11 stemmen 955 alleen
stilte heerst
van binnen
en ruisen van het bloed
dat zoveel leven maken kan
maar nu naar wegen zoekt
om dit weer op te wekken
mijn hart
is er wel goed voor…
sfeer
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 406 de wind zingt ijl
in de statige sparren
de toppen deinen mee
op het rustige ritme
van een eeuwig lied
schuchtere vroege vogels
zingen het zilver
van subtiele lentemuziek
in het gewijde ruisen
tussen hemelhoog groen…
taiga
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 247 donkergroene doodstille naaldwouden
eindeloos onder de laagstaande zon
het ruisen van de ijskoude wind
in de toppen van statige reuzen
doet je mystieke huivering voelen
in deze grenzeloze aardse ruigte…
enkele tonen hoger
netgedicht
3.7 met 9 stemmen 482 met een warm oor
ga ik slapen
je ruist als de zee
zo vlakbij
de woorden die
ik je hoorde zeggen
hebben daar
even uitgerust
geen duin verkruipt
helm geselt
de wolken
je zwarte hoofddoek
siert het contrast
van niet weten
stille verborgenheid
en stappen vooruit…
zomerzoem
hartenkreet
1.2 met 4 stemmen 586 het geluid komt dichterbij
dichtbij in vorm van gezoem
wat zal het zijn
een bij
die kan eigenlijk niet vliegen
volgens wetten in aerodynamisch letters
de mug mischien
nee die komt altijd na half tien
de zoem der geweten
dat lijkt jou te hebben ontweken
maar waken de wachters wel
er is toch een verband
tussen hemel en hel
gevallen om weer…
Bij zonsopgang
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 165 En 's ochtends gingen we verder
achter ons
hoorde we vaag
het ruisen
van wind
in
een melodie
zon boven zwarte zee
in een
draaikolk sterven vissen…
Ook ik ben omstreeks 't midden mijner dagen
poëzie
4.2 met 6 stemmen 1.702 Mij leidt geen gids, als het eigen gemoed,
mij schoort geen steun, dan d'enk'le trouwe handen
die mij opbeuren als de kracht bezwijkt;
mij sterkt geen afgezant uit beet're landen
dan soms het ruisen, als een vleugel doet,
van zachte hoop die langs mijn wangen strijkt.…
Klank van de wind
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 83 De dorre stilte van het hangend blad
gestage starheid van kruin der populieren
hol landschap door geen wind omvat
waar somtijds toch de storm kan tieren
in bulderend geweld en woest verweer
tot alles vernietigend slopende krachten
geeft zo ravage doet velen ’t harte zeer
natuur buigt zich in zuchtende klachten
kan ook het fluisteren in de…
De dode beminde
poëzie
4.1 met 10 stemmen 2.863 Ik hoor niets meer van haar, en vroeger
Was ’t ruisen van haar gewaad al vreugde;
Leeg en stil staat haar zaal,
Stof hoopt zich op, ongestoord,
Blaren ritselen verlangend langs 't raam –
Hoe kan ik haar dan missen?
Daar dat gordijn,
Gleed haar schim er niet langs?
Ruiste haar rok niet?
Kom, kom toch terug!…
Tussen de sterren
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 197 Gooit de sigaret
Alsof zijn aandeel machtig is
In een kleine baan over de balustrade
Knipperlichten verdwijnen
Tot woorden van tussentijd
Het ruisen kristalliseert…
- Het zachte ruisen van de wind -
netgedicht
4.5 met 23 stemmen 197 Zonder een begin van heuvels,
voelt de berg geen berg, maar een nevel
het dal, is een vreemde,
draagt de herinnering
het voelt de indringende leegte niet,
de schuimkoppen in de rivier
het voelt, het breekt vage weerspiegeling
het zachte ruisen van de wind
de gewijde zwarte grond barst open,
gaf met een diepe zucht de levensgeest
de…
Het ruisen van verloren namen
netgedicht
3.9 met 8 stemmen 421 Voor de val breekt
zijn de asters al geknakt
in onbuigzame handen
Jouw haat wapent
een gebaar van diepe onmacht
in dode ogen
en weet dat mededogen meer zegt
dan een oorlog verwoesten kan
de onmin zal luisteren
naar het ruisen van verloren namen
die ten hemel werden gedragen
Laat dan de havik
jouw koude bloed verlaten
en de gaten…
Zij komt...
poëzie
3.0 met 2 stemmen 715 Maar zoals regen-middag, schril
van rood'rig vroeg-kil licht-geril,
de avond heelt met gulden honing,
zo stroomt, als door de stille woning
jouw geurig ruisen nader-spoelt,
't geluk me om 't hart met koelte en zoelt'!
----------------------------------------…
NACHTELIJK DUIN
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 197 Begeleid door verre, ruisende zeezang
danst het duister met zachtzoute passen
in het zanddal, waar droge gewassen
losjes wiegend, de grond houden als een tang.
De taaie stengels zijn vol klein gedrang:
kevers strijken neer, op zoek naar woongrassen.
Zal nieuw tehuis de diertjes verrassen?
Opeens staan ze stil, afwachtend en bang...
Bij dit…
Ongedurig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 145 Gezapige bewondering,
Voor oppervlakte,
Onder de kosmische ruis,
Van oorspronkelijkheid.…
HOORT GIJ DE EIK?
poëzie
4.0 met 3 stemmen 739 Hoort gij de eik, o blode bomen?
Hij ruist daar, zwaar en zwart!
Hij droomt zijn donkere dromen,
de boom van mijn hart!
Zijn stam is rond, zijn kruin nog ronder,
zijn schors is ruw en hard.
Hij plooit noch boven noch onder,
de boom van mijn hart!
Waai stout, mijn eik, alover 't blode,
uw hoge vreugd en smart,
gij levende onder de dode,…
Langs het Getijde
poëzie
4.0 met 3 stemmen 358 Het schemert, en
Waar 'k peinzend langs de golven ga
En peinzend naar hun ruisen hoor,
Ruist al hun vloed mij schuimend na
En wist mijn spoor.
Het schemert, en
Waar 'k wijkend het getij beleef,
Ruist het getijde op mij aan
En wist wat 'k in mijn hart beschreef -
Wat 'k heb gedaan.…