Alle inzendingen over sad song

Hoe kan ik nou geloven In dingen die alleen Maar heel zijn, Potdicht, geen scherfje Eraf, geen barstje te zien - Misschien dat de Antiquair er dan Wel veel voor geeft, Persoonlijk zie ik In zo'n oud attribuut Toch liever een barstje, Of anders een kleine scheur Waar moet anders in deze Pikzwarte nacht het licht Door naar…

Langzaam zak ik weg, de diepzee in de volzee: het duizelt me van scholen visjes schieten weg en zijn er nog In het licht boven mij glijdt het witte schip van een zwaan over de bellen uit mijn mond Ik hoor krekelzang in het hoge gras een meeuw vliegt over, waarschuwt en wijkt, golven rollen zich op tuimelen over elkaar heen en breken…

Ik huilde veel, maar stopte daarmee, want het kon -- niemand iets schelen.…

Meerenburgh over niet halen, falen voor volle zalen en balen balen balen ___________________________________ Ik zag een compilatie van de winnaars Geen glimp van burning daylight meer te zien Geveld door 't podiumgeweld misschien, Verdoofd en uitgedoofd gelijk een nachtkaars Het was stampij zag ik, geen Merseybeat van songs…

Theatraal schuift ze door het tuindecor. Even versteent ze in een pantomimepose, Dan toetsen haar tenen met zachte aanslag het tuinpad vol rozen. Parmantig loopt ze voor mijn voeten. Haar staart tekent in de lucht een lange krul, die verstijft tot een slap vraagteken boven een dubbele nul. Ze klauwt met speelse halen naar mijn broek…

Je voelde het al tijden op je beide klompen aan: Met zingen weet die Trijntje best wel weg maar gaat het om haar kleding raakt ze danig van de leg, vandaar is het in Wenen fout gegaan. Had zij van die Tiroler leren pijpen aangedaan Dan had zij vast als winnaar op het podium gestaan.…

Titel ontleend aan een song van Alicia Keys.…

Theatereurovisiefestival Per oratoria forte piano Non ora et labora pizzicato Eurotelevisieregistratie Pro deo et pro domo in de lente Gaan douze points van 't amateurpubliek Naar Zweden Finland en de republiek Der Kosovaren zonder hun talenten Verstand op nul dix points pour la Belgique Maar les Pays-Bas van Limburg tot aan Drenthe…

dwarse vlerken zich ontvouwden Tot een zinslijpend gevaarte Van vliesvleugelig aangrijpende Verlichtheid en klaarte Hij de introspectieve extravert Eigenhandig, gevoelig en ad rem Die krachtens zijn bronstig burlen De volbloeds eerste stem werd Van een markant slaken Met navenant navrant detail behept Welks grossieren in eros en de Sade…

Die het leven neemt Dat de ander als grootste Geschenk gegeven is, Gewetenloos en zonder Maar het minste recht Het hoogste goed vernielt, Heeft moordenaarsgedachten Die zonder uitzicht op beter Worden gedood Met de tijd…

werd En je naar het water kroop Ontstond de afstand Jij was het niet in het ijskoude water Die naar het eiland keek Een onbekend, vreemd oord Je hoorde schoten ketsen Op het rood gekleurde water Je lichaam werd ingesloten Serene kalmte voert je weg Van plaats en tijd Een glimlach op je gezicht In de verte hoor je Je favoriete song…

Totdat ik op de stoep een kindertekening zag in allerlei kleuren en met heel veel stralende zonnen, waarna ik hardop Fransje's song zong.…

Lieveling, blijf niet dromen van de Madonna die ik niet wil zijn Waarom zet je mij hoog in de hemel, alleen voor jou en de kinderen, te goed voor anderen, misschien ook voor jou, je aarzelt elke dag om bij mij te zijn Liever dicht je van alles dat je ooit zag, aan mij toe en je verhaspelt mijn naam op het ritme van jouw hart de…

op een paar woorden de zon en de maan en de eenzame reiger kom mijn liefste ik mis je altijd langs de vaarten lopen koeien en mensen dat zal dan wel Nederland zijn zo laag zo laag het land wat een onzin we zijn kantoren en snelwegen die kloppen in hun aderen vol bloed van de muziek we zijn gek van muziek elke song…

Brave Parade is een song, geschreven door Lynn Miles. Een lied over verliezers. Over mislukkelingen. Over mensen die de boot hebben gemist. Over minnaars die verlaten zijn. Over de moed der wanhoop. Over de wreedheid van een afgod. De wrede afgod die succes heet.…

Op de tonen van een blues song raakt die mijn snaren; worden mijn laatste zorgen uitgewist. Is de trompettist een bedrieger? Een illusionist die mij straks terugplaatst op dat schip in de mist. Een eenling zonder fanfare; die zich in zijn doelstelling heeft vergist. De muzikant lijkt het niet te deren.…

Achteloos sierlijk opgezweept genadeloos vastgeklemd in spanning die jij creëert kreunend zout streelt lispelend mijn tong afgemeten pijn die kreunt om meer Dan gulzig met ogen gesloten papillen de weg begeleiden waar richting is geschreeuwd naar genot in zachtjes bijten duo ontvankelijke performance gebonden zonder zicht puberaal…

In haar rokken op verzoek Was prinses met thee en koek Ach, haar geur, haar kleine kuiltjes Plooien, haren, zachte huid Graag zou ik haar willen spreken Nu ik zelf wat ouder word Over tranen die ik stort Over mijn veelvuldig breken Over mij als jonge bruid Over mijn gestorven zoon De kliniek waarin ik woon Geïnspireerd op Alabama Song…

Na het schrijven van 'Het fregatschip Johanna Maria' kan zijn roem wat mij betreft nooit meer stuk, hij was geen De Sade of een perverse Caligula, wel een grootmeester en zeker geen Pietje Puk.…

Everything is new and familiar while you're entering the room Eyes dark and skin of cinnamon in the first evening light Your lips taste like strawberries in Spring Your hands carrying the fragrance of dinner prepared in the kitchen celery, parsley and thyme There is no more than all around us and a song of Nat King Cole…

Bob Dylan kreunkrijst kritisch van zich af op 'TEMPEST' Teksten stapelend, speldeprikkend lange songs, minuten wegtikkend 'never ending' zijn strijdlust. De laatste whiskey klampt zich vast aan een uniek idee de volgende middag ontwaak ik met een spinnewebberig heimwee Hoe nu verder, kwart voor twee.…

Met losgeschroefde heupen een pirouette durven draaien en schuivend als een zeilschip hoge golven aaien. Flirten met duizend ogen en dan een glimlach toveren om die bliksems te blussen en doven met dichtgelijmde lippen. Als Anorexia Nervosa-wicht schokschouderen met ooievaarsbenen en zweven naar het licht, het glasgeile lichaam voorbij.…

Het wordt verward met zijn verlangen daar: er is een storm op handen, er is gas dat smeekt om een vonk, er is gebrek aan haar, een lijf dat niet rust, kennis die is, was als ’t geweten van een genomen pas. Vingers verdwalen in haar zilte woud en dwalend maakt het haar tong vurig koud. Het roert gevoelens open die het mist doorbreekt samenhang…

Laat horen overal die song van arbeid en van dwang ieder die zijn verdriet uit zong over dagen zwaar en lang zing droef, kom zing de blues. Als in de canyon d’ avond valt licht daar langzaam dooft nog ‘t gehuil der wolven schalt is ’t Satch die zachtjes looft hij zingt droef, hij zingt de blues.…

luister naar de beat de beat van de song iemand die het ziet deze dag die je won dromen luisteren niet in de verte klinkt een gong toen je thuis achterliet en nooit meer echt won dit is in verleden tijd geschreven daarom is 't ook een hartenkreet niet meer dan een oerkreet zoals dit leven tijdelijk ouder worden woorden luid…

beeld in tegenlicht en trillende lucht vaag en vlekkerig stroperig vloeiend boten als blokjes dansend op zee water golft en deint spiegelt het zonlicht vleugels slaan boven fonteinen vlammen likken aan dorre halmen eenzame zanger raakt mij diep met sonore stem en stemmige tekst…

de bloemen uit de wei met wind als dirigent duizendschonen blij waar bomen struiken kortwiekten in wat donkerder kleuren klonk jouw tweede stem in kruidige geuren opgewarmd door aard en zon deden wij de octavensprong van stamgefluister naar kroonlucht luister daar waar wolken wit de lucht verveelden zorgde blauw dat de song…

Zijn leven zo Bitter als zijn bier Vraagt hij zich Elke dag wel af Wat doe ik hier 'k Heb toch niks Misdaan en toch Keert iedereen zich Tegen mij Alleen maar omdat Ik zei Dat ik aan niemand Een hekel heb, Ik gewoon niet kiezen Kan tussen Mensen die mijn Vrienden zijn, Die mij beschouwen Als een van de hunnen…

Mijn wonden schoongelikt Door jouw warme zoete tong In een oud vochtig hotel…… Like de song à la Robert Long In een draaikolk vol van liefde Weggezogen van elke werkelijkheid Strelen onze handen verdrinken ogen Jouw zwoele blik die mij telkens verleidt Verborgen achter de oktoberzon Kreun je zacht met je grappige accent Zo vertrouwd en…

(gebaseerd op Annie’s song en opgedragen aan John Denver)…