Alle inzendingen over samen OR leven

Jullie prinsesje kan eindelijk weer de draad opnemen Is nu gerust gesteld weer volop zin in het leven. Dit aardse tranendal is slechts voorlopig, loutering Hij wil gewoon aftasten en je trainen, raar wel zo waar. Aan Godes zegen is alles gelegen werd me ingepeperd En mijn schattige oudjes hadden het erg juist.…

voor ons leven Huisje, boompje, beestje Ik wil in liefde leven, samen tevreden, samen vereeuwigd, samen als gezin, maar een gezin uit liefde en niet door verplichtingen…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

je moet door, je moet verder, ze achter je laten vertragingen, oponthoud en ongelukken je kijkt achterom naar de brokken en stukken nu na heel veel jaren samen op reis kijken we om, was vermoeiend, soms glad ijs veel hebben we gekregen, veel raakten we kwijt samen tevreden, samen gegroeid en géén spijt…

we varen op een zee van tijd het strenge vaderland ligt achter ons we zijn ervan bevrijd de kinderen met goede wind verzeild gekoesterd en geklonken en waar de diepte is gepeild de bittere herinneringen in zee gezonken ik heb je in de bloei gekend jij zag mijn wilde streken en gaandeweg werd onze horizon vanaf dezelfde plaats bekeken…

Samen met jou wil ik leven In jouw hart wil ik bestaan In jouw herinnering herleven Nadat het mijn tijd was om te gaan.…

Samen leven we in voor- en in tegenspoed – onze eigen droom.…

Samen het leven de liefde beleven heel soms iets nemen maar vaker nog geven elkaar accepteren een leven lang leren liefhebben, leven samen het leven liefhebben…

Gelukkig heb je matrozen die de zeilen strijken jouw helpen met het leven zo samen aan boord al zal niet alles even makkelijk voor je lijken niemand die zich dan aan je foutjes stoort.…

als dat er mensen zijn waarbij het belang van respect voor en vertrouwen in bij grote aantallen en speciale groepen uitermate omvangrijk is omdat er net zoveel soorten eerlijkheid zijn als dat er mensen leven voor respect en vertrouwen gelden dezelfde basisprincipes waarbij leven en laten leven voor de minste wrijvingen zorgt en…

Bewust worden mensen samen. Samen met al wat samen leeft. Leven wil altijd blijven leven. Daarom plant leven voort. Bewust of onbewust. Bewust worden wie leren kiezen, tussen het goede en het kwaad. Wie elkaar vertrouwen geven. Wie samen willen werken. Wie gelukkig willen zijn. Het kwaad kent iedereen. Tegenstrijdigheid ook.…

Het lieve leven lieve lief, is niet zomaar ons gegeven het lieve leven leef je zomaar niet. Het is het stille liefdesleven soms kent liefde ook verdriet samen leven samen lieven, dat is leven lieve lief.…

leven in het rondom ons voorhanden bestaan…

vonkend slijpt leven weerbarstige randen bij een regen vuur vertelt van uur tot uur de opgeslagen emoties uit een twistpartij die vrij blijft van fysieke confrontatie het is geen spel spelen heeft al lang zijn charme verloren aan het langste eind waar geven en nemen vaak te goeder trouw de smaakmakers zijn om misverstand en ruzie…

blijdschap van binnen uit ik zie je vingers gaan op zoektocht naar warmte en liefde in onze gezamenlijke lichaamstaal zij bespelen kleurend de ruimte delen beweging in elkaar raken tot wij onverwacht blijven haken in een lach waar de wereld van zal houden omdat zij gezicht zal geven aan een nieuw stukje vertrouwen dat wij samen…

je verzuimde tijdens je tocht langs het hemelruim het beperkend wit weg te vegen om ons de zon en haar dominante plaats in het blauw vol warmte te laten herleven in jouw brede armzwaaien wiekten wolken weg regenden uit losten op in een zonnig vrij baan te gaan voor hen die met vlijt en zuinig zijn hun vrijheid hadden gespaard…

je heen ging nu lijken alle zaken steeds meer deel van jou uit te maken bij jou te gaan horen zoals de oude kerktoren met zijn klokkenspel er zijn emoties bijgekomen waarvan jij eerder niet zou dromen zoals de knusheid in het samenzijn waarbij ook de pijn van gemis duidelijk aanwezig is in deze contreien breide jij het harde leven…

ik had je handen zien ontluiken toen jij naar mij wuifde met de intense warmte van hart en ogen in een bewogen afscheid in je soepele gebaren las ik de taal en tekens van je ziel die zonder opzien te baren vrijwel altijd binnen het begrip van ons mensen viel in perspectief vonden zij de paden gaven veerkracht aan onze passen…

ruimte geven hoefden wij geen gaten meer te vullen wij kenden muren vol lijsten met uitbundigheid en het donker ingetogen waarbij alleen de lach en ogen emoties signeren die wij ooit samen leerden…

zo willekeurig, en toch een simpel samenzijn de ontmoeting en daarna verder we kropen levens bij elkaar verloren geen tel uit het oog zo aangetrokken en nooit meer vertrokken onze dagen toen en nu en nooit meer…

ik heb lippen gekust in alle kleuren emoties gevoed ook weer gesust in dagelijks gebeuren het klein touche proefde in delen leven en dood in de abrupte wisseling van veilige schoot waar hergeboorte geen familie kent is toekomst onbekend toch smaken kussen altijd weer naar meer opdat zo de mens zijn medemenselijkheid…

emoties springt jouw melodie eruit gedragen door tonen van liefde en warmte klinkt harmonie van binnenuit nog zonder stem spreekt lichaamstaal jouw welkomstwoord tot in de verste hoeken word je gehoord in melodisch aanhaken ook zij spreken de stem van het hart hun boodschap zuiver verpakt in weten is sterven geen vergeten samen…

je draait en zwaait gelukkig zonder afscheidsgroet want we hebben nog heel veel heerlijke stukjes samen van toen tegoed…

we hebben de vingers gekruist elkaar in de ogen gekeken zijn daar gebleven zonder afscheid te nemen ik heb jouw energieën gevoeld in een aura van liefde de hemels bewoeld in een respectvol eindeloos genieten wij zijn niet voor elkaar geschapen in samen slapen kunnen wij als rolmodel er iets heel fantastisch van proberen te maken…

altijd als ik jou zag pakte ik wat schaduw van je af een lieve groet of oogopslag jij lichtte op als een ander jou aandacht gaf waar jij ook kwam sprong het licht over naar een warmere vlam dus waar jij schaduw gaf wist ik dat te maskeren door eigen licht te projecteren wij zijn nooit gespot als stel maar ons samenzijn…

ik heb je geschapen uit de mooiste stukjes die een puzzel hemels maken niet in een zesdaagse en dan de zevende dag een noodzakelijke rustpauze vragen maar levenslang kijken en in die tijd vergelijken of de expressie van leven echt alles heeft gegeven geen beeld maar wel in het leven staan met interacties vol emoties op…

je hebt het leven gewogen negatieve lijnen verbogen om in balans te blijven kende het peilloos diepe ravijn voelde de greep van verwurging nabij in uitzichtloze tijden tussen het werk van je handen en de blikken in je ogen heb jij liefde gegeven in mededogen het heeft je gesterkt de rug gerecht jouw aanpak was uiterst subtiel…

lichtvoetig dansten sterren in het gras waar jij de dauw betreden had donker rolde jij duister langzaam voor je uit maar de sterren bleven hun lichtend pad stralen met zicht op vooruit jij kende de stille geheimen van de nacht en hun natuurlijke elementen die zich altijd anders zullen voordoen dan verwacht in overgave ging…

ik golfde op warm en licht had mega zicht met mijn ogen dicht in zacht pulseren opende en sloot ik mijn interieur het exterieur donkerde kleur er was geen afzet wel een incorporeren het heerlijke verbinden waar mensen van leren licht getinte bleek een regelrechte hype door waarheid en tijd raakten velen dat kwijt kleur donkeren…

je keek me aan voor mij bleef alleen jij als schepping staan de rest is gegaan geboren uit het spel der genen waar dominant en recessief beiden naast elkaar bestaan alleen in essentie zal een van de twee de optimalisering kans krijgen en op eigen gelegenheid verder gaan ik heb je zien staan in een vervlakkende wereld de andere…