Alle inzendingen over schaatsen OR teleurstelling OR sterren

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Laat de maan en sterren uw zonlicht zijn Laat mij u begroeten licht uit de duisternis zijn Laat mij u verzoeken u die redactie zijt woorden van leven verzoeken bepaald wat geschreven blijft Over deze songtekst: Het is een vertaling van het bekende lied Yerushalayim Shel Zahav.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Er zat iets poëtisch in de conversatie we wisselden gegevens uit met geluidloze woorden een duif weggevlogen uit een oude droom vloog over een landkaart naar de horizon waar geniale autisten gespecialiseerd in nudisme de route van organisatie voorzagen je vertelde iets over een woonplaats waar vogels met de doden spraken ik…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Als de ondergaande zon de blauwe hemel oranje kleurt en de maan met de sterren flirt dan gaat het vriezen en krijgen we kou voor de kiezen misschien met een graad of tien onder nul in de nachten dan halen we snel de schaatsen weer uit het vet en genieten we zwierend en zwaaiend van ouderwets Hollandse ijsspret waarop we zolang moesten wachten…

Er staat aan de heldere hemel, een hele felle ster elke avond kijk ik, en met mij anderen evenwel ik denk dat bij mezelf, da's het lichtje van jou maar tegelijk denk ik: hoe kan dat nou? Want het hondje van de buren, wat ingeslapen is wordt door de buurtjes vreselijk gemist als ik 't mensje hoor, daar op 't balkon kijken we naar dezelfde ster…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

De ijzers snijdend in koude sneeuw zacht zoevend de wind tegemoet.…

wat zijn het toch toppers Ireen en de beide Bobbers schaatsen zonder franje deze kanjers van oranje goud, zilver en nog meer goud zij gingen geen moment in de fout geniet van al deze zegeningen en op naar de Olympische ringen…

De kamikazesport die schaatsen heet En die bedreven wordt door schaatsfanaten Die zich in nood op brandweerlui verlaten, Bezorgt die brandweerlui het klamme zweet. Die schaatsers zijn verrekte eigenwijs, Dat volk begeeft zich constant op glad ijs.…

Een man in schaatspak vandaag tierde dat ze hem het schaatsen niet gunden. De sneeuw verpest het en het gaat binnenkort ook nog eens dooien. Arme man in schaatspak gekwetst door weergoden draait zich om naar huis. Wees gerust de zon gaat schijnen binnenkort.…

Schaatsen is een volkssport, Waar je bij kou snel warm van wordt. Schaats je eenmaal plezierig schaats, Krijgt het in je hart een eerste plaats, Dat zijn de emoties in het kort. Het is nog niet zo lang geleden, Dat ik scheve schaats heb gereden.…

Zeg landgenoten, kom eens tot bezinning! Wij zijn de kannibalen van de schaats, De ‘concurrenten’ weten weer hun plaats, Maar is het niet één pyrrusoverwinning? Want als ze schrappen, schrappen ze het eerst Die sport waarin één land zó overheerst.…

zo weinig winter maakt schaatsen tot diep verlangen naar prachtig ijs of zelfs maar rommelig vol scheuren en wakken maar je schaatst wel ergens moet er dan toch de volmaakte ijsvloer zijn die zingt bij elke slag in de verte de kerktorens bijna zweef je op je schaatsen…

ijzers krassen het ijs de beide benen slaan mijn gebonden geest diep in het denken glazig water en mist spiegelen de omgeving als heldere beelden in mijn gedachten luchtbellen kijken doordringend strak genadeloos zuiver in mijn ziel op die plaats ontmoet ik jou met rijpe rillingen in winterse woorden…

De striemendgure wind bevriest de wangen De tenen en de vingers worden blauw Al klappertanden bijters van de kou De schaatsen zullen niet aan wilgen hangen Publiek begint te klappen en te zingen Als één man staat men achter Neêrlands hoop De koning en de koningin incluis We zullen doorgaan! Ondanks tintelingen Rijd door!…

Als een koorddanseres Loop ik behoedzaam Op het slappe koord Dat hangt Boven het ravijn Gevuld Met kolkende emoties Even dacht ik Op vaste grond te lopen Even dacht ik Iets te voelen Van een steun Links en rechts Het was maar even Dat ik dat dacht Als ervaren koorddanseres Loop ik Op het slappe koord Behoedzamer Waakzamer…

Als hondsdolheid uit zwarte gebieden woorden arriveren zijlijnen van het leven zingend onder de veren kussens waar huidcellen en verborgen mappen liggen dromen trachten te overleven geduld van een schatzoeker lever van een dronkaard maag van een mens ik sta op en doe het raam open verse lucht helpt niet tegen…

zacht klonk de teleurstelling in haar stem handen waaierden nog mogelijkheden in een vertwijfeld pogen nog was de weerstand niet gebroken na het verloren spel begrijpen was er altijd wel maar overgave was niet te dragen toch zal ze ooit slagen al moet ze daarvoor dwars door de hel…

Teleurstelling verpakt Met een strik van ongeloof Wat er in zit Wil ik niet weten Mijn gemoed zal verzwaren Met de inhoud ervan Een vergiftigd geschenk Gekregen zonder vragen Met aandrang en pijn Door mijn hart gestoken Zonder nadenken Is het geluk verbroken.…

Volkomen en onnodig, haalde liefde onbarmhartig teleurstelling aan, in dienstverband vastgehouden, zuiver onvergetelijk en puur.…

Boven zie ik mijn vader. Een been op de rand, een ander in de lucht. Een arm om een paal geklemd, de ander trekt strepen en wist het vuil van het raam. Ik step verder mijn hart bonkt in mijn keel. Verderop valt een man door de bladeren van de bomen In scherven ligt hij op de grond. Ik step er omheen Een gevallen engel is gebleken…

Schoenmaker blijf bij je leest voor je het weet ben je er geweest en niemand die dan nog kijkt niets is immers wat het lijkt ook de bomen niet geen boom zo hoog dat hij de hemel bereikt.…