Alle inzendingen over schelpjes

een dichter is pas dichter als hij wel eens pootje baadt in herinneringen aan het kind dat schelpjes verzamelen nog een hele sensatie vindt. ------------------------------------------------------------ David Troch ontving op 6 september 2003, de tweede eervolle vermelding in de Jeanne van de Putte prijs te Blankenberge.…

Haar stem was donker en wat hees als schoven schelpjes langs elkander, haar hand was warm en stroef als zand. En altijd droeg zij om haar bruine hals dezelfde ketting met een ronde maansteen, waar in een neevlig blauw een kleine gele maan scheen.…

In de zelfgebouwde tent tussen de bessenstruiken vertelden we elkaar hoe spannend de vakantie was met deuken in de knieën van scherpe schelpjes in ‘t geplette gras.…

ik ben verliefd 't was zo ineens toen ik haar zag dat mijn hart zo snel ging slaan dat zoiets nog kan op m'n ouwe dag hoe zal dat verder gaan maar heus geloof me asjeblieft 't is weer gebeurd, ik ben verliefd haar ogen zo blauw, haar mond zo rood oortjes als schelpjes…

En de sterren waren schelpjes op de rug van een enorme droomslome walvis. DIE EVEN VOOR JE WAKKER SCHRIKT IS INGEZAKT ------------------------------------------- uit: Bij eb is je eiland groter (2010)…

Onze vloedlijn brengt meer dan enkel schelpjes, een nieuwe toekomst spoelt aan voor onze voeten: Zomaar vanuit het niets! Onze kussen zeggen het: Blijf, ga nooit meer van me weg! En terwijl onze monden elkaar weer vinden kan ik enkel maar bedenken: Stop de tijd!…

een open terrasje aan de zee genieten van een ijsje of een thee of wandelen langs het goudgele strand kijken naar het neerslaan van de baren met de zwiepende wind door je haren tot je huid bijna rood verbrandt je ziet die fleurige mensen op de promenade je slaat hun doen en laten gade oudjes lopen met hun hondje aan de hand kinderen zoeken schelpjes…

Dus zie je achterom, in ons spoor Hoe jouw voeten naar links en rechts gaan En van achter naar voor Telkens om de schelpjes op te pikken Uit het zand te wrikken. Mijn voeten aarzelen soms, Ik wacht op je, Ben niet ongeduldig, Thuis wacht dadelijk Een glazen potje met herinneringen.…

in een storm van verlegenheid waar blosjes de dag kleuren Wanneer jouw lokroep de verte wijst vloeien de gemoederen moeiteloos met de zee ineen en verdamp ik in de gloed van de hete zomerzon Je vraagt mijn hand en wilt met me dansen met de roes in je lijf verleid je mij en ik, ik sta er wat stijfjes bij en kijk toe naar de gebroken schelpjes…

, de sloot; pas op voor de plassen, niet met je nieuwe kleren, kijk uit voor je schoenen, mama wordt boos, stop met knoeien; niet te diep in het water, je kan nog maar pas zwemmen, papa is moe, hij wil zonnen in zijn stoel, papa heeft een kater, gisteren was het laat, teveel gedronken in de kroeg; kom nu maar terug, je hebt al schelpjes…

Vrolijke gezichten, schelpjes in mijn hand, zo maar een paar van die dingen. 's Avonds rozig van een hele dag strand, vogels die laat nog zingen. Stil in de straten, geen file’s meer. De uittocht is begonnen. Tot over 3 weken dan zie je me weer. Bel me alleen als ik de straatprijs heb gewonnen. Prikkende muggen, stinkende groene bak.…

Ik tel de golvende rimpels op het water en laat de beelden spelen van haar hoedje op haar hoofd van emmertjes water dragen en kleurenbellen blazen van schelpjes op het strand rapen van bolle rode wangen en met schepnet vlindertjes vangen van glunderende ogen en pret van lachen en holder de bolder tuimelen van puffend waggelen in het mulle…

Luwte beving ons, zon op achtermuur Scheen goud, geluid van schelpjes aan de zee Maakte de kiezel onder 't zachte gaan. Seringenblaadjes streelden langs ons heen, Rozen, violen, en purpre papaver Bloeiden, en ginds in killen schaduwhoek De schuchtre blanke lelietjes-van-dalen.…

Zoekend naar onze favoriete schelpjes, gleed een stuk krom drijfhout vanuit haar ranke hand soepel in haar diepe jaszak, haar creatieve ogen hadden alweer een plekje voor een nieuw kunstwerk in de smaakvol ingerichte woonkamer gereserveerd.…

Dan zochten wij naar schelpjes, naar zeeboontjes, om precies te zijn. Wij liepen altijd hand in hand, en kusten elkaar wel na elke tien meter lopen langs de waterkant. En koken kan ze als de beste, ze vroeg het speciaal aan mij: “Mag ik altijd voor je koken, ik wil altijd bij je blijven, want ik hou UNENDLICH veel van jou”.…

Twee mooie schelpjes, rozegetint, Zijn je open oren, mijn schuimeblank kind, Die vaag echo-klankdrupjes vangen Van boos, boze menszee, die bruist en druist... Hoeveel van al wat naar binnen ruist Blijft in je hoofdje hangen?…

Daar waren 't zeepsopbellen, maar aan 't strand De kleuren van dat dartel tooverland, Dat schelpen elkaar maken: violet, Grijs parelmoer, geele barnsteen, omzet Met kleine schelpjes als van nat granaat. Daarvan steeg damp op met een incarnaat Van al die glanzen tot één witten gloed, Langs 't heele strand.…