Alle inzendingen over schijn bedriegt

doch schijn bedriegt in de boot genomen zijn ze allen weerloos…

Als de zon dan ook gaat schijnen lijkt alles mooier de schijn bedriegt omdat je hart nooit liegt.…

ik zie peuters achter tralies het is slechts de dependance van kinderopvang 'jong dynamisch' maar goddank de schijn bedriegt ook al ogen ze wat bang hier heeft niemand levenslang…

Er lijkt geen vuiltje aan de lucht maar schijn bedriegt Een flits in de leegte en je weet: weer een be- keuring aan m'n reet! ------------------------- uit: 'Tussentijds', 2008.…

ik zie peuters achter tralies het is slechts de dependance van kinderopvang 'jong dynamisch' maar goddank de schijn bedriegt ook al ogen ze wat bang hier krijgt niemand levenslang…

het hert staat roerloos peilloos bij het meer dat verstilt de lucht vangt in haar loomte maar schijn bedriegt en in de vlucht struikelt de dood over haar voeten een rimpel en peilloos is het meer weer verlegen als de lucht…

op het oog een foto uit voorheen de USSR maar schijn bedriegt we schrijven 1954 in Den Haag op een schoolplein aan de Ferdinand Bolstraat rennen piepjonge scholieren tijdens een autobandenrace naar de blinde muur van de toekomst die later vaak zo kwetsbaar bleek…

groen is gif zei ik ooit maar schijn bedriegt jij die nooit liegt of heeft gelogen zo iets toch mijn hart beroven deze is voor jou voor de gein voor de herfst geel en bruin maar zo groen als je ogen nooit gezien chalcedoon groen ook geen chrysopraas genoeg geraas dit is zeker niet gelogen mooi die ogen…

Alles leek geheel te kloppen, maar alle schijn bedriegt, je doet het om mij niet te kwetsen, bang dat je mijn vriendschap verliest. Verslagen als ik nu ben, je had het beter kunnen vertellen, het geeft nu helemaal een akelig gevoel, duisternis begint me opnieuw te beknellen.…

ik deed een kleine stap naar links, opdat de duif mij niet zou zien zijn lichte buikje stootte zacht tegen het glas ik- beschermvrouwe der duif, zoek vrede in een mooi moment mijn tuin bloeit roze nog zolang het zomer is een kleine bel luidt onmiskenbaar aan de buitenlamp de schijn bedriegt, en wendbaar vliegt een witte vlinder boven…

Schijn is een kunst, een paar vegen vormen van verf, een intieme ervaring van velours, huid en verdriet Een mooier vak bestaat er niet dan schaamteloos direct nabijheid en diepte te voelen, zoals in bed Schijn bedriegt, mijn faillissement is maar een façade, als een naam die onwetend aan je gegeven wordt Schulden heb ik niet meer geld…

Waarom ben ik gekomen ben ik naar je toe gegaan terwijl je voor altijd ligt te dromen bleek je lichtje nog steeds aan 'k heb de dood op schoot genomen haar gekoesterd en gewiegd vliegensvlug was zij verdwenen zie hoe schone schijn bedriegt links van mij zat 'n vlinder met de kleuren oranje zwart mooi te pronken als geen ander draag…

Strak zijn gezicht Glad geschoren Strak zijn haar Een man naar behoren Flirtend lachen zijn ogen Vrouwen hangen aan hem Zijn ego voelt zo sterk Warm is zijn zwoele stem Strak zijn kleding Mooie gladde vouw Strak zijn sieraden Een man voor elke vrouw Schijn bedriegt o zo vaak Macho’s lachen erom Laten hun pokerface zien Vaak in werkelijkheid…

dit gedicht vliegt de horizon voorbij ver uit het zicht van schijn bedriegt en het zij wat het zij.…

wat kan alles toch snel veranderen in een week, een dag, een minuut, een seconde het blijft verwonderen hoe wat lijkt, dat is, kan bedonderen als zon als regen als weer het verschil uitbundig vrolijk oorverdovend stil schijn bedriegt de leugen die liegt vallen en opstaan opstaan en weer vallen laten gaan en blijven staan als de zon…

je ogen wijken niet omdat ze kijken alsof zij weten dat schijn bedriegt in het kruisen van de blikken proef ik de altijd durende strijd in het spanningsveld der ikken daar zijn geen sluiers meer voorhanden worden banden strakgetrokken met ontblote tanden ik lach terwijl het altijd menens is een schijnaanval omdat jij naar meer…

vrolijk.. sterk krachtig.. zeker evenwichtig en stabiel is wat men wil in dit leven zei het niet dat schijn bedriegt is het nu toch steeds vaker triest..zwak heel onzeker uit balans en soms labiel in een tijdperk dat haast vliegt grote druk veel gestres sprong men vroeger nog in de bres om een mede mens te helpen laat men die…

En dan denk ik maar, schijn bedriegt Want in de bomen zit nog volop leven Straks worden ze weer met blad omgeven En door de zachte lentewind gewiegd. Dan staan ze weer trots in volle pracht En kunnen de vogels hun nesten bouwen Waar ze hun jongen mogen aanschouwen Waar ze al zolang op hebben gewacht.…

Mijn grootmoeder zei het al, schijn bedriegt, het wordt steeds minder herkenbaar, maar zo'n vermoeden krijg ik ook, nog net niet anarchistisch.…

tijd doodt immers treurliederen tijd kan gedachten doden op een zeer sluwe manier word ik plotseling gedachteloos vol respect vier 'k leven schijn bedriegt, wordt wel gezegd daarom geef ik mij bloot zodat tijd wensen kan vervullen tegenwoordig tijdstip te herhalen vliegt minutensnel de deur uit..…

(Lijnen van vloed (II)) 't Weer daarentegen liet niet te wensen over echter toch vaak een professie waarbij schijn bedriegt Voorspelling is net zo zeker als de wolken heel vaak aanwezig op momenten dat zij niet zijn gewenst Onze liefde daarentegen honderd procent stabiel jij twijfelt toch weer; zinvol of totaal onzinnig...…

Wat schuilt er in een menselijke ziel, dat tussen werkelijkheid en dromen men tot een zuiver inzicht kan komen, dat waar de schijn bedriegt; dat waar wat spreekt liegt; dat wat voelt als verkrampt; dat wat wast verdampt; leidt tot een zoektocht van de grenzelozen, van hen van wie het hart klopt voor hetgeen door hen wordt bemind; van hen…

ach zie de farce de mooie opening van de Olympische spelen schijn bedriegt de wereld in de ban van….…

Wachten op het antwoord op een vraag die nooit werd gesteld. Luisteren naar een verhaal dat door niemand werd verteld. Alles willen nemen, maar toch een beetje geven. Lezen in een boek dat door geen schrijver werd geschreven. Houden van iemand terwijl je hem haat. Stil blijven zwijgen terwijl je druk praat. Ontzettend populair…

Er liep een man op een verharde weg. Hij liep daar snel en overdacht zijn leven. Hij zag het als een pasgeknipte heg; steeds recht en mooi. Daar liep hij, 't hoofd geheven. Er liep een man op een heel oude weg. Hij liep daar traag, 't verleden in zijn ogen. Hij zag het als een wildgegroeide heg; verkeerd en slecht. Daar liep hij, 't hoofd…

Vandaag heb ik een bezoek gebracht aan mijn verre vriend de zon die vreselijk heeft moeten lachen om mijn soortgenoten hier op aarde die tegen beter weten in maar blijven denken dat hij in de ochtend opkomt om zich bij het vallen van de avond te verschuilen achter een naar hem vernoemde horizon en toen ik hem vertelde dat wij ook nog denken…

Een meisje staart over het water Lijkt gelukkig Van binnen alleen Niemand die het ziet Een harde wind Vertekend gezicht Golven van verdriet…

die zo bedriegt…

De Mexicaanse hond z'n potporie bezingt, verwondt niet alleen de oren,pijn onderstreept de schijn, lijkt een gedrogeerde waarheid om in bedrog van te genieten, heerlijk maakt niet immer eerlijk, gewoon valt niet altijd uit de toon, is slechts een idee-fixe van verbeelding van vlijt en tijd.…

Elke ochtend hetzelfde ritueel: mijn ogen glijden met narcistisch welbehagen over het oppervlak van mijn gelaat. Al bijna tachtig en na het scheren als een babyhuid zo glad. Diffuse illusie; daarna, mét bril op, toont de spiegel een geplooide oude man. Natuurlijk is het zelfbedrog, maar gun mij desondanks op iedere ochtendstond een…