Alle inzendingen over schilderij

Wie terecht gelukkig zijn met mijn schilderijen, wie mijn boeken niet lezen, mijn saldi nadelig ontdekken. Maar op is nu eenmaal op. ----------------------------------------------- Uit: 'De warme slager', 1973.…

Zo volmaakt ben jij dat er geen schilderij, geen foto bestaat waarop jouw evenbeeld wordt geëvenaard zo volmaakt ben jij dat ik het niet zou wagen ook maar een enkel woord aan jou op te dragen.…

Haar ongedwongen moment losjes gevangen in rode kimono deed hem versteld staan.. omgeven door een wazig kleurbeeld wordt haar verlangen zichtbaar zacht gedragen door het licht.…

Ik zie een gele bron omringd door rode dromen een stralend middelpunt vol werelds groene tintenpracht het lieveheersbeestje in een zingend geheel ze lacht laat je gaan verlicht door kleuren stromen de zon voorbij en zweef voel je vrij en leef -------------------------------------------------------- Bij een schilderij van Sandra…

Er staan koetjes in de wei, In mijn boeren schilderij, Te grazen levenslang. Nog een haal dan is het klaar. En hangt mijn schilderijtje daar, heel mooi te wezen in de gang. Een ieder die dat kunstwerk ziet, vindt het mooi maar koopt het niet, al is het schilderwerk nog zo fijn. Herkend word je pas na een tijd.…

De last sleept over eb modder en slip bedekte blootgelegde schuur en vuur vonkstenen Onomstreden onheilspellend krassend over de pas gestopte tot flinterdun vloeipapier versleten aangevreten schimmelpanelen Het zand tussen de aangeslagen stukgebeten pijpsteel tanden wrijft langs de ontblote zenuw einden teneinde de herinnering van heel…

De smaak van gekauwd hout flarden katoen en leeggezogen haren het schraapt ons af holt ons uit tot lijken van dichtbedrukte lucht. Zelfs de zee heeft zich bij ons lot neergelegd. Uitgetolde zon vermoordt dromen van stormen en heroïsche gevechten, we sterven in mineur ongehoord. Alles verzindert tot waaiers zout ontspringt in onze…

Met het tij in de rug opgaan in het rood, dag model nog slechts zichtbaar in herinnering ben ik jij, of mij wie is de schilder, wie is het schilderij?…

jenever fles om vervolgens met een theatrale stem uit het boek van de Griekse dichter Kavafis voor te lezen in twee verschillende vertalingen waar je vaak nog een derde bij verzon maar ik moest terug naar die van de nachtvracht en jij viel niet over mijn kleine geslacht dat had ik ook niet verwacht het allerbelangrijkste was dat het schilderij…

Een Pruisisch groen van plant en bloem De wangen wrijft Hij vermiljoen De schilder maakt de ogen groot de vrouw ernaast een tikje bloot wat zalm roze en wit erbij (Hij rust niet door dit hels karwei) De draperieën hemels blauw Het detailleren luistert nauw Als laatste nog een laag vernis Nu ziet hij dat het echt…

het meisje zwaait naar de overkant niets te zien, dan het gortdroge land en wat magere koeien hoe kan ’t mij boeien, dat meisje en haar hand, wat ligt er verborgen aan die andere kant waarom stel ik mij die vragen zelfs de roerdomp die ‘k plotseling zie tussen dorre rietkragen verzet geen poot in de lucht wat gevorkte vegen de vlerk…

De grenzen van het territorium heb je niet zelf zo uitgedacht er was ratio zonder opperwezen en gevoel zonder verstand je begon ergens te wandelen zag een oude pop in een sloot vroeg officiële papieren aan voor het nieuwe huis dat vol met water stond naast kleurrijke schilderijen bracht je woorden in beeldentaal je herkende het grensgebied…

Zie hoe de dwaas zijn vertrouwen verwerpt in kleuren pimpelpaars naast erwten in een vaas het geld dat hij nooit kreeg, de vrouw die hem verliet door liederen van de nacht, en innerlijk verdriet een kunstenaar in rouw, de kwasten niet meer trouw aan het verlegen heimweelied, het ego in de kou een zolder vol met werk, het zingen zonder kerk…

De zomer voorbij; in vlagen zo gezegd: bij tijd en wijle neemt heel langzaam, maar zeker de herfst het heft met zijn persoonlijke kleur weer in eigen krachtige hand alle dieren, zeker ook mensen zijn zich aan het voorbereiden tussendoor wat wensen betreffende kou, regen. Wind die aantrekt tot een zware storm zeer divers gekleurde bladeren…

We dwalen in een vierkant land onze gezamenlijke waarheid kent geen verfstreken meer het leenschilderij is veranderd in een maagdelijk doek droom niet, verzin niets verlang niet meer lijkt het namens de kunstenaar te zeggen we schaduwdansen achter de horizon waar herfstvogels afscheid nemen met nieuwe moed als levensbloed ben jij…

Het geluk met jou is als een intrige bewandeld in een oud schilderij van een slootkant nabij een bos soms ben ik de kwast van jouw beweging en laat jij kleuren los door de groen gerande eenvoud van het bos een andere keer beweer ik dat jij zoals de wolken bent in weerkaatsing op het slootwater terwijl ik mijn worm in zee gooi we kussen…

in de schijnwerpers ten gunste voor commercie de laatste eurocent geïnvesteerd in de kunst en aan 't eind van het jaar klopt de penningmeester aan mijn deur, het lijkt een klucht 't is zuur maar waar loop daarom vastbesloten met mijn schilderij naar de veiling onder de hamer de zon aan de muur voor Vrouwe Justitia haar…

Er dreef een poedel voorbij de kale kimmen van het alpenland.…

tussen de blauwe slaap en het verlicht ontwaken ligt het zachte naakt een symphonie in wit takken van kale kromme bomen reiken naar bleek winterlicht alles wacht op de dans van het leven in glanzend zonnelicht…

met weinig middelen verbeeld: een paar flarden van huizen karrensporen in de sneeuw een heuveltje met paaltjes en mensen die geschrokken opkijken als de grote komeet zijn licht op hen schijnt verbeelding angst ontzag vallen in één ogenblik samen rakelings passeert de komeet de aarde de hemel komt even dichtbij het beweegt de mensen…

het kost tijd en moeite natuurlijk, maar dan pas heeft men een lekker tof schilderij dat men met een diepgerust hart portret van een witte muis kan noemen. ------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 2010.…

onderdoor tussen bomen die als omlijsting van een natuurlijk schilderij diepte suggereren wit landschap ton sur ton schimmen 't zijn schaapjes op het droge…

media vita staande in de coulissen de hoekige neemt soms een loopje met ons en laat zich niet afschudden tekst in schilderij van georges braque: http://bit.ly/mtVdKf…

ik speel geen muziek maar mijn melodieën zijn toch herkenbaar schilder noten en balken in kleur op het doek dirigeer frêle vormen het schilderij is mijn symfonie vertolkt naar klassieke normen…

Ik trek me niets aan van zijn woordenbrij, En kijk verlekkerd naar mijn schilderij.…

De Kunst stelt ons een Schijn te voren, Hoe 't in het wezen staat beschoren, Gelijk de grote Schilderij, Van 't Al der zienelijke dingen, Die door de wijsheid stand ontvingen, Vertoont wat in de Oorsprong zij.…

Het was een raadselachtig schilderij een klein doodshoofd bovenaan daaronder een dode vogel zei mijn vrouw de kop van een stervend rendier volgens mij het was heel mooi ook van heel nabij…

Er is niks zo belangrijk om te beleven en graag in te delen als de Levensvreugde, via klanken, melodieën van muziek, via tekeningen, schetsen of schilderijen zelfs beelden; niets als de Vreugde die zo kan helen.…

Jouw angst heeft plaats gemaakt voor leegte het schilderij van de dood is veranderd in een witte bloem de armoede van jouw faalangst heeft je vacuüm gezogen alles wat er over is zweeft in de kleinte van een droom.…

Eigenlijk is elk gedicht elke hartenkreet alle geschreven zielenroerselen als een schilderij: een taalschilderij Op z´n minst een mooie lijst waard; een degelijke bijpassende!…