Alle inzendingen over schilderij OR herinnering OR houvast

ik heb de rampzaligheid gezien in het verleden waar vastklampen nog mogelijkheden biedt geen dromen enkel het gejaagde zelfs de passie dooft bij dit moment tot gruis in weet jij in hoeveelheden het kind ziet verloren rond en zoekt houvast zoekt de grond van vader zeg waar is hij nu zijn ogen zijn weg het is de prijs van niet alleen durven…

zou willen dat de tijd jou niet raakt met de volle kracht van de seizoenen regen, ijs en wind, maar jij wil groeien dat snijdt het oude hout, sterft het jong loop groen en spichtig uit men komt binnen, doet de brillen af veegt de plotselinge aanslag van het glas kiest wat men drinken zal om later te vertellen dat men van buiten naar binnen…

je houvast van het leven? dat is wat ik vroeg je zei het niet je wist het niet heb je geen motto zoals ze dat zeggen geen gezegde of een eigen zin gemaakt door jou? heb je er nooit een gemaakt? of gedacht 'hier leef ik voor' nooit een gehad hoe kun je leven zonder een bewust houvast? wat is het van jou?…

Op de woeste zee van het leven al uitkijkend en hopend zwemmen moeizaam tegen waterbergen stijgen daarbij steeds weer neervallen tenslotte vertoont zich een hechte klip geeft nieuwe moed en veilig oponthoud de sterke rots is vol belofte van trouw en sterke bescherming stervend schuim spoelt tussen de blokken baart behouden rust - lijdzaam…

houvast… ook de hop werkt zich een slag in de rondte ------------------------------------------ haiku bij foto van humulus lupulus aureus: http://bit.ly/KhutVG…

Door een plotseling vochtig wordende mist wordt de lucht voelbaar zwaar geen hand voor oog te zien ze zucht haar wangen nat de wind steekt op haren wapperen voeten zoeken houvast waar je ook bent ik zal je vinden klinkt haar fluister door de nacht…

Lees de woorden in mijn ogen als ik sterf van onvermogen mij in zinnen uit te drukken geef dan zin aan mijn gestamel geef dan zin aan mijn bestaan alsjeblief hou mij dan vast en blijf woordeloos verstaan: "ik heb je lief"…

Voor een peuter, die zich heeft bezeerd, leiden een aaiend gebaar over de pijnlijke plek én lieve woordjes tot minder pijn. Je bent op het juiste moment een wonderdoener, een tovenaar. Voor een persoon, met een intens verdriet, voelt jouw luisterend oor of het tonen van begrip als verzachtende balsem, of als troost. Je bent op het…

Jouw gevoel keert mijn zonde. De aanraking kent haar plek. Ons gevoelsleven is verbonden. Aan balans is geen gebrek. De samenwerking keert mijn zonde. Jij straalt het geloof van vertrouwen. Een oase van rust die meebeweegt. De basis om handmatig op te bouwen. Jouw sympathie keert mijn zonde. Het fundament steunt evenwichtig. Door een…

de aftrap in kou in grauw al moe een bericht een gezicht verlicht mijn hoofd je bent er in mijn hoofd in mijn geluk in mijn zijn een bloem van trots danst in mijn hoofd zo echt zo gemeend brandstof voor altijd hoe je ook reist…

Het leven bracht mij aan het wankelen ik keek in jouw ogen en zag ze sprankelen ik voelde mij herboren op een zachte groene weide die zich voor mij uitspreidde de zon die op mij scheen leek het te zeggen je bent niet langer alleen.…

Ik heb geen houvast, nooit kijkt hij in gezelschap -- mij liefdevol aan.…

Ik heb geen vrienden zei hij zacht en keek mij aan vanachter veilig brillenglas Het was alsof zijn jasje ineens te groot geworden was veel te groot voor zwaar gedragen schouders een trilling over wang en boven oog nauwelijks merkbaar alleen zichtbaar voor diegenen die het waagden hun blik niet af te wenden Onvermoed leed trekt een…

een stroom aan wensen dwarrelt vanuit de hemel naar benee deze zijn niet om te behouden maar om te delen met degenen die een leemte ondervinden deze op te vullen met liefde van hen die hier zo worden gemist…

de gedachtegang blokkeert de gedachtegang in vrijheid denken de ademhaling het moment is er altijd in vrijheid leven voorbij het houvast ik, de eigen steunpilaar in vrijheid te zijn…

Het wit van oude strenge vorsten uit die jaren van lang gelee. Oh, wat kan ik daar naar dorsten, houten schaatsen en een arreslee. Het krakend riet rondom de plas draagt z'n dik berijpte kragen. De lucht gevuld met ijl gekras. ‘k Hoor de ijzers ritmisch klagen. Oude vrouwen sprokkelen hout. Takkenbossen krommen hun rug en baaien rokken…

als de kralen van een paternoster glijden de dagen gestadig door verveelde vingers nu alle uren even lang duren geen dwang bevatten noch vlucht nadert snel het geduchte moeras waar de jaren wegzakken in vergetelheid graaien handen vertwijfeld naar houvast maar verdwalen in het drijfzand der herinnering…

Een avond Om Verlaine te lezen Onder een schilderij van Monet In een kamer vol nostalgie Als jij Mijn herfsthuis Binnenwandelt Oktober En de schemering In je kielzog En de nacht droomt ons Voorbij vier seizoenen Tot de dag onder het venter schuift En jij weer gaat Mij achter laat In een kathedraal Van herinnering.…

morgen is van glas de toekomst transparant met een lichte weerspiegeling van het verleden je droomt voorzichtig over morgen borduurt voort op je ervaring van vandaag morgen is van glas beslagen van mijn adem herinnering van Dromen over morgen sijpelen als water uit je handen geen houvast, oneindig lijkt de val als je in de overbruggende…

zachte vingers strelen liefdevol de kleuren van de tuin het benoemen van de bloemen is dan het moment voor mij maar in passeren is herinneren voorbij een nieuwe maakt haar blij zij heeft alle tijd om te genieten van wat de dag zo brengt de regelmaat is het houvast waardoor zij haar omgeving kent is als mens een heerlijk…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Herinneringen aan herinneringen. Sommige tikken nog, andere zijn vastgelopen, bevroren, verstijfd. Misschien herstelt er iets, verstrijkt tijd – blijft er iets achter dat op een verleden lijkt. Maar het is niet meer dan een poging, het kopiëren van een gestolen schilderij op een te nieuwe ezel.…

Als dit gedicht een schilderij was zag je bloemen bloeien in een veld, en dit schilderij zou zeggen: alleen ware liefde die telt. Het zijn gewoon geschreven letters en het is geen schilderij het zijn de simpelste woorden, nachtoverpeinzingen...van mij.…

Huizen plassen door een wassen herinnering het schilderij dampt onbestaande geschiedenis bomen wortelen in de modder van een doods bestaan de kunstenaar had daar een sloot door zijn aderen lopen de wind van het voortglijden was een grens overgestoken vergeelde randen spraken over verandering de één vouwt zijn handen om zoveel vakmanschap…

ruisen Door de bladeren van bomen De vroege herfst regeert En laat het bos uitkleden In een gedaante verwisseling Geeft de herfst zijn prachtige kleuren Stil laat het bos zich kleden In een mantel van kopergroen De bladeren laten zich inkleuren Gemengd met goud en koper De herfst laat de volheid zien In dit prachtig schouwspel Het schilderij…

het zolderraam een schilderij vol zacht wiegende bomen om in weg te dromen met bovenin een wolkenbrij die lacht in blauwe luchten om in weg te vluchten het eendenjong in drassig land van gras, kruiden en water oefent zijn gesnater blauwe reiger in “éénpootstand” verrast kikkers en vissen door ook veel te missen het eksternest…

toen Govert Flinck mij uitschilderde in het jaar 1653 Ik sluit vandaag een ring van zesmaal ellef jaren, en zie mijn hoofd besneeuwd en tel mijn grijze haren ook zonder glazen oog in deze schilderij.…

Voor mij ligt een leeg doek eigenlijk is het net een boek maar dan zonder woorden of muziek zonder akkoorden mijn handen laten de verf glijden de spatels die je alleen maar hoeft te begeleiden tot een mooi verhaal het doek leeft en is niet meer kaal een schilderij vol inspiratie klaar en best wel een prestatie…