Alle inzendingen over schilderkunst is goe

hij is niet van de wereld de wereld is niet van hem in stilte tuurt hij binnen naar het landschap daar buiten alleen hij ziet wat hij ziet geen zon of kunstlicht zichtbaar leegte is het ongemak het begin van een verhaal…

Horizons heb ik altijd graag geschilderd en hun teer blauw ontroerd op doek gelegd. Woeste buien werden in mij gemilderd, nadat ik me voor een kim had uitgezegd. De bomen hebben hun takken dan gekruist en hun applaus heeft het dal doorruist. Dit blijft mij een troost, mijn hele leven liep ik horizons na. Ik heb gefaald. De vreugde erin te…

we draven door en graven weer naar de geschiedenis van het authentiek detail in de cirkel der historie is dat altijd het geval als wij in een stijlloos vacuüm zijn beland de mens grijpt terug naar schoonheid uit verleden tijd omdat heden zonder inspiratie blijft ook muziek en schilderkunst borduren voort op vroegere patronen maar…

Tussen dit en de dood is er licht op vrouwen die verdwenen in de plooien van de tijd Licht op het mes van de moordenaar op de tanden van het roofdier in de ogen van het hert Op het geruis van de zee het laatste woord van de kluizenaar in het woud Licht in de schilderkunst elke verlichte partij eener schilderij licht op de ingetogen…

Als een deur geen deur is maar schilderkunstig oogbedrog dan waardeer ik dat nog maar schulden als erfenis of een romantisch huwelijk in 'Paris l'amour' dat mislukt zijn zeker geen dromen die ik uit wil laten komen De sprookjes houd ik liever in stand Dus wijs…

Seurat was een der grote pointillisten, beheerste de technieken tot-en-met, hetgeen ze in de rosse buurt wel wisten, want daar heeft hij ook menig punt gezet.…

Dit is het land van Katerveer Katerveer - Katerveer: donder en regen groene rivier en wind. Langs de rivier bij Katerveer Katerveer - Katerveer: strakke boeren bloeiende bomen en gras. En dan de hemel over Katerveer Katerveer - Katerveer: wolken varen geweldig de Veluwe op en af.…

In het oude Wenen waar de Belvedère in de zon de grandeur uitstraalt van vervlogen tijden, daar kom ik onverwachts dit gedicht binnen Door de monumentale hal met eeuwenoude pilaren langs donker-marmeren trappen leidt het als vanzelf naar hoge zalen waar meesters van de schilderkunst nog tonen hoe de voorlopers van de Jugendstil de Romantiek…

rode raamluiken schemeren door de kale bomen een hond blaft achter de deur door de hoge ramen valt het licht op twee rode uien en een kruik met een mesje krabt hij een laagje van de verf weg de poes op een keukenstoel tilt traag één ooglid op hij struint wat door de tuin en kijkt naar een boom, de gevel, de lucht de zintuigen geopend…

(1864-1942) Opgevoed met Maagd en non Achtervolgd door hellevegen Liep zij door de smalle stegen In een witte bruidsjapon Toen ze bijna niet meer kon Kwam ze de gendarmes tegen Die hebben haar kleingekregen Juist voordat God zich bezon Jezus had het haar beloofd Maar vergat zijn trouwste bruid Die van haar verstand beroofd Verder…

Zonnestralen zwiepen naar beneden Tevreden maken zij de dagen licht Nooit zullen zij verzaken de dageraad aan te raken totdat de schemer is in zicht…

de handkarren ratelen geluidloos over de keien het carillon geeft de beurshandelaren taal noch teken vastgelopen voetstappen op het plein stakende stemmen overvleugeld door het bronzen bevroren klokgelui kinderen rennend gestold in woordeloze beweging ongehoorde straatventers prijzen schreeuwend hun koopwaar aan ze overstemmen…

Een prachtige dag alweer zon is reeds ondergegaan laat achter haar rossige banen. Maan weerkaatst feëriek schijnsel in een fascinerend licht ons bootje kabbelt over het meer. Heel passioneel lieven wij elkaar jouw huid zo warm glanzend gelijkend fluweel, een nachtjuweel. In volle betovering blijf je uitbundig stralen. ~*~ Schilderij…

Mijn schilderij beschrijf ik in een soort van sinterklaasgedicht, want klankkleur naast kunstkleur geeft meer evenwicht. Daar loopt niet zo maar een vrouwtje; we noemen haar Maulena en het mannetje met trotse houding en vlag Poukeno. Maulena is omgeven door warm oranje en geel zoals het hoort en Poukeno lijkt dan te vertoeven in een kouder…

tussen de keerkringen in het felle gele licht woedt bruut geweld een handvol rijstkorrels ruilen voor een stuk papier onder de tropenzon kneed jij planten en aarde tot verf op inpakpapier de schildering van je bleke gezicht omlijnd door donkere tinten wat oorlog met mensen doet…

je weet het: deze nacht zal de laatste van mijn leven zijn ik heb geen weet: wat speelt zich af in een onverzettelijk hart en hoofd in deze nacht met de dood in zicht schilder je een vredig tafereel de landelijke boerderij bloembollenvelden de horizon onbewogen onder een zacht wolkendek in deze heldere uren bestaat de oorlog…

Hij was sociaal gezien van zekere waarde Op Broederschap Bentvueghels kon je steunen Of even op een mannenschouder leunen Al was je inwijding geen fijnbesnaarde God Bachus liep er rond in keizerskleren Het uitvaagsel van toen kon zich dan laven Het danste dronken richting kerk en graven Om de Santa Constanza te onteren De paus trachtte de…

Alsof ik hier niet komen zou, zo doet het leven eeuwig voor. Met zomertijd en wintertijd, mooi hier en lief mijn lief. Zoveel adem raakt niet kwijt. Alsof ik eeuwig zou; lopen over water. Wat klaart nu ik verlost van mij wegen moet zonder woordgewicht, naakt van daad: nu ik sta aan water bedekt met kroos, gras waarin ik niet geloof, maar…

Dwars door de nacht hij laat het licht in ijzige winterluchten kristalliseren aura’s in vochtige lucht poëzie in sneeuwlandschap Als kaf in de wind als de muziek klinkt marcheren ze als robots buiten in de mist mannen met dode zielen hellemuziek drijft hen voort…

mijn hoofd als jaren eindeloze historische kracht zachtmoedig en nederig langst de kunstwerken des levens klinkt de stem gezet in vrijheid als koningen willen heersen met richtlijn in mijn hart de wijzen verstandig gebogen heersten duizend jaren lang duizend tellen uitgescholden in fascinerende stromingen verwondering geeft pure schilderkunst…

In 't hart van de nacht denk ik aan de Golden-Gate- Bridge en de mooiste koepels in Russisch Sint-Petersburg de Hermitage met zijn on- gebreidelde beeldhouw- en schilderkunst ware lust voor het oog Gezamenlijk lacht deze kunst jou minzaam en oprecht tevreden toe Talenten met penseel en handen die gaan houwen prachtig mooie en elegante…

Lieve Joost, ik las Duel en nu weet ik het wel, je hebt de kern van literatuur en schilderkunst gevonden en ontmaskerd. Dat was je grote doel. Je hebt het El Dorado gevonden, maar je conclusie had beter aardegericht kunnen zijn, zodat er minder pijn in jou en anderen zou zijn.…

Hij had gewoon geen zin meer in het leven En sprong toen maar vrijwillig in de dood; Dus treurt nu heel het land om Herman Brood, Al vind ik het een beetje overdreven: Nog nooit had men opeens zo'n hoge dunk Van een aan lagerwal geraakte junk.…

Ik erger mij gewoonlijk niet zo gauw, Maar omdat ik de schoonheid blijf beminnen Laat Newmans schilderij, zo'n blauw stuk linnen, Dat net weer is hersteld, mij niet blauwblauw. Dat men dat mooi vindt, kan ik niet begrijpen. Ik ga mijn stanleymes maar weer eens slijpen.…

Het schilderij "De man met rode pet" Werd aan een onbekende toegeschreven En dus wou niemand er een cent voor geven; Men vond het maar een waardeloos portret. Maar nu het aan Van Gogh is toegewezen Wordt het toch hoog geprijsd en hoog geprezen.…

Wat hij ziet zegt hij weer te geven Een kleurenmix en wazige mist Met een bepaalde tint doorweven Ook dat de realist zich vergist Mensen zien geen heldere beelden Illusie maakt het zichtbare compleet Badend in zelf bedachte weelde Viert men het leven dat zichzelf vergeet Hij heeft zich ten slotte verscholen In impressies, op het schilderij…

Op een nooit geschilderd schilderij staat ze met een lach. Wanneer je stil bent, hoor je haar denken: ‘Schilder mij, maak mij tot iemand!’ Achter de ezel zit een man. Hij maakt een zelfportret van een vrouw, moet soms lachen om de werkelijkheid. De vrouw doet iemand na, niemand die ooit heeft bestaan. De schilder imiteert de illusie zo…

jij lichtte altijd kleuren in schaduwpartijen op wat echt van belang was kreeg een streepje naar de top vroeger moest men dat uit eigen zak aan de opdrachtgever bij betalen maar de echte schilder wist de talenten er al feilloos uit te halen hij voegde ongevraagd zijn stukjes magie aan de compositie toe want vakmanschap laat…

Zij draagt een topje en door het doorschijnend achterwerk van haar lange heupbroek tekent zich woest beschilderd een tanga slip Uit haar diepe bilspleet klimt voorzichtig een Maori tatoeage golvend omhoog pijnloos naar het licht…

weer zo'n verdomde zonsopgang de rozevingerige dageraad de oude visser telt heel langzaam de pasgesneden inktvismoten snij met een scheermes in het ros de huid van Aurora gaat bloeden haar lippen in de huid gekerfd schilder ze voor eeuwig en langer vast het beeld wil niet blijven, dwingt mij keer op keer te snijden in haar vel haar lippen…