Alle inzendingen over slapen OR waken

Als een leeuwin over mijn kinderen waken, heb ik nooit gedaan. Deed wel mijn best ze sterk te maken, en op een goed moment te laten gaan. Als ze klein zijn, neem je beslissingen voor hun bestwil, als ze groot zijn doen ze dat voor jou. Zo werkt dat nu eenmaal in deze maatschappij toch? Moet er iets aan worden toegevoegd, nog?…

De deur van het leven Gaat morgen voorgoed dicht Je gaat je reis beginnen Vanavond zijn we nog samen Ik streel je koude wangen De kaarsen worden aangestoken Om je lichaam heen Het afscheid is van ons samen De hele nacht blijf ik bij je Totdat het morgenlicht er is De reis gaat beginnen Jij alleen weet de weg Ik geef je mijn liefde mee…

Droomtijd. We staan over een glazen kist gebogen, moeder en ik. Er ligt een man in uit het voorgeborchte van veenlanden, strop om de nek, lach om zijn mond. Als ik mijn oor tegen de wand aan leg, kan ik zijn ademhaling bijna horen. Hij is maar tussendood. Straks zal hij ontwaken, zo bonst het in ons hoofd. ------------------------------…

er drijft een vogel in de sloot een witte zwaan, haar vleugels beven zij werd in opgeschrikte dreven getroffen door verboden lood haar veren kleuren langzaam rood dan roept ze met haar hals geheven en landt de vogel in de sloot die innig met haar is verweven hij blijft haar in haar ademnood voortdurend porren om te leven en is de hele…

ijzig blaast een koude wind over een sneeuwwit oppervlak tot aan de rand waar water nog deining heeft dankt de eend in stilte het wak…

de dag rust al ruw op mijn dak in de bevalling van het licht en voor het spreken houdt mijn mond het denken dicht een wiel draait ongevraagd door met verdoofde spaken ze gaan aan mij voorbij zij aan zij in kleurloos waken…

Waken. Voel je elke keer weer in de wind als een zachte streling langs mijn wang. Je schaduw zweeft nog steeds hier om me heen en houdt me in de gaten. Waar je nu ook bent je geest zal steeds over mij blijven waken.…

Vaders zijn hoeders, zij dutten noch soezen, maar waken aldoor over vrouw, kind en poes. Als eens het gapen zijn onwederstaanbaarheid gelden laat, komt dat veelal door de roes.…

Zijn passie voor ons in handen van liefde weent nog Zijn stervensnood het voorjaar brengt beloftes de winter preekt geboorte…

Ik wacht op het kaarsje het kaarsje dat brandt bescherm het met al ik ben Even fragiel als het lijntje waar langs wij wandelen koester ik de herinneringen Ik wacht op het kaarsje tot het niet meer flikkeren zal en langzaam overgaat in de nacht…

de kop geheven schuin omhoog zijn oren spitsend waarschuwt hij stil tot daar dan mag jij gaan verder komen moet je niet de staart strak hoog en staand zijn lippen krullend blaft hij grommend waar je bent moet je blijven waag het niet hier te komen…

De nacht overheerst het blauwe uur dikke druppels overspoelen mijn gezicht een zwarte wolk vol tranen van verdriet verdrijft haar unieke laatste stralende licht. Terwijl ons teken in het zand wordt verdreven blijft de depressie hangen boven mijn hoofd druppels vervagen de hartstocht in het zand dat de warmte van de waakvlam uitdooft.…

Kom mij niet aan met je paniekverhalen Die bobo's van de schaatsbond? Niet goed wijs Wat ligt er op die plas, is dat geen IJS?! Laat mij dat nou eens lekker zelf bepalen 'N zonnetje, m'n schaatsen, veters strak Ik zie het al van mijlenver zo'n w..…

Bedankje niet incluis en dat hoeft ook niet Rancunes en haat dragend wezen, niets in het verschiet. Bezige bij wordt te vaak gehoond, geschonden dus doe zo voort Mijn kroongetuige wordt nooit ofte nimmer beschimpt en vermoord. Maatjes voor het leven ach dat duurt vaak maar even Ervaringsdeskundigen weten beter, ware Liefde Blijft na dit domme…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

wetend dat Hij zal waken droom ik zijn wolkendek.…

Dagen zijn vervlogen in de tijd nemen de uren met zich mee de nacht verdringt de avond waak ruilt met slaap dromen dienen zich aan levendig en intens willen iets bekend maken een mystieke ervaring die nieuwe inzichten brengt ontwaakt de ziel die doorheen het leven soms in sluimerstand verkeert mag bijleren en evolueren…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

In ’t donker schuilen dorpen, Achter gesloten blinden slapen allen, Ik waak alleen. Waarom, als allen slapen? Waarom ik, die zal sterven met de andren? Ik teken de karakters zonder eerbied. Verteren zal mijn hand die schrijft en ’t blad Dat op zich neemt de klacht van deze nacht. Het regent redeloos en droef.…

hoe zou je rustig kunnen slapen waar je moet waken over tere kindervoetjes die nog willen dansen tussen dauwglansen in een rougemorgen zonder twist zonder zorgen - niets lijkt hetzelfde toch keert alles terug zoals in vervlogen jaren - er blijft het verte staren de zoektocht in een onrustige nacht waarin je aan het kindje…

Het is vreemd maar als je tijd voor meer zou moeten hebben kom je die juist te kort het lijkt wel of de dag altijd een uur te weinig heeft het zou al schelen als de nachten minder lang waren en alleen gevuld met slaap in plaats van uren zinloos waken waarin gedachten elkaar verdringen omdat ze kennelijk denken dat ze zo belangrijk zijn…

Onze hersenen blijven waken. Onze harten pompen trouw. Nieren filtreren terwijl wij. Terwijl u en ik slapen. Ons verwonderen over het wonder dat. Dat mensen levenskunstenaars zijn. Dat het idee van contrôle illusie is. Dat we liefdevol kunnen bestaan.…

Mijn dagen gaan nu al zo lang in klamme regelmaat; mijn nachten evenzo want slapen is gelijk aan waken. Mijn dagen, nachten gaan zo moe voorbij, seconden traag, tot in de eeuwigheid, in levenloze regelmaat.…

Tussen slapen en ontwaken, zingen de merels opgewekt, in licht dat rustig gloort. Zweef zoals vogels vliegen. Stroom zoals rivieren doen. Zie gedachten doelloos drijven. Ze komen en gaan in wolkenlicht. Luister naar de dageraad. Zie wat ons te doen staat. Zie wat we moeten laten. Elke dag opnieuw.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Donkere nachten met duistere gedachten de glimlach veranderend in een grijns pijn in de ziel welke het gevoel verdoofd Dromen zijn er niet meer net zoals het slapen zijn zij verdwenen het waken heeft gewonnen Het zoeken naar het onvindbare is gestopt de ellende heeft gewonnen het bestaan in vraag gesteld Zwemmen in een oceaan zonder…

De eerste nacht die ze zonder slapen doorbracht in een schuur met hem aan wie ze haar eerste kus onthield onthoudt ze nog na vele nachten waken. Ze bleef daar liggen met haar ogen dicht niet wetend hoe te beginnen met wat door geen van beiden ooit eerde was verricht.…

Mijn plunje beland op de stoel, mijn beddengoed rechtgetrokken, mijn tweede been nog met in bed erbij getrokken als de slaap me overmand. Dank je wel Klaas…

Mist Verloren De weg Weg Geen Zicht Gewicht Zwaar Slaap Maar…