Alle inzendingen over smert

o Lied, gij helpt de smert wanneer de rampen raken, gij kunt, o Lied, de wonde in ‘t hert, de wonde in ‘t hert vermaken! o Lied! o Lied! Gij laaft de dorst, gij blust het brandend blaken, gij kunt, o Lied, de droge borst en ‘t wee daarvan doen staken. o Lied! o Lied!…

En zeeën zonder strand van stille zoete smerte, Van smert onroerbaar, kalm en vrij van bitterheid, Onroerbaar liggen, kalm, in ’t zwijgend einloos herte, Met ’t eindloos gevoel der eeuwige eendloosheid.…

Het is de drank van smert en, hij die zijne teugen kloekmoediglijk geniet, hij drinkt onsterflijkheid. Geen een die Jesus ging gevolgzaam op de schreden, of hij dronk deze drank, die eeuwig leven doet.…

Ja, een kind dat blijve uw herte, schoon al ‘t ander manlijk zij, ende, vriend in vreugd en smerte, heb ik u, zo hebt ge mij. Hebbe God ons boven allen, hebbe Jesus ons getween! Laat al ‘t andre, moet het vallen, ‘t valle! Jesus blijve alleen!…

T'en zijn de Joden niet, Heer Jesu, die u kruisten, Noch die verradelijk u togen voor 't gericht, Noch die versmadelijk u spogen in 't gezicht, Noch die u knevelden, en stieten u vol puisten, T'en zijn de krijgs-lui niet die met hun felle vuisten De rietstok hebben of de hamer opgelicht, Of het vervloekte hout op Golgotha gesticht, Of over…

Het sneeuwt op donkre smert. En vromen hoor ik vragen, Terwijl de dag komt dagen, Wat groots geboren werd. Gebogen mensen rijzen En zien elkander aan. Voorbij de bloedige waan! De volkren zijn te prijzen Waar Koningen en Wijzen Langs witte wegen gaan. O gij, die recht en rede Begeert, genoeg gedwaald. De zoen des hemels daalt.…

En als was het de stilte, of de maanschijn, of de nacht, die tot tonen werd, zweeft wijd, door de ragfijne luchten, lijze een lied - vol vlijmende smert...…

alleen de vreugd kent geen list, vereer de deugd en durf 't goede wagen; want wie lustig is, is braaf en blijft nooit gelijk een slaaf, 't juk der smert verdragen. 't Vrolijk leven, 't vrije woord hebben altoos hen bekoord, die voor 't ware blaken. Dwazen zijn 't die anders zijn, Heisa, bij gezang en wijn, laat ons vreugde maken!…

Sluit d’ogen, vensters van het licht, Indien gij wilt uw hart bewaren; Want zo Begeerte eens binnen sluipt, Zij zal bederf en jammer baren, Dat eeuwig smert, en eeuwig druipt.- De dingen zijn niet als zij schijnen: De worm zit binnen lekker ooft, En levend kleur bedekt venijnen.…

O klamme koude, die me 't krimpend herte beklemt, en 't àl ontzielt en mijn gedachten, als bloemen, dor voor ze in de zonne lachten, doet nederbuigen onder 't lood der smerte, - doet nederbuigen in wanhopig smachten, zo droef, ach, o zo droef, tot haar verterte de tred des wandlaars, onbewust hoe 't herte toch pijnlijk krimpen kàn om al…

O klamme koude, die me 't krimpend herte beklemt, en 't àl ontzielt en mijn gedachten, als bloemen, dor voor ze in de zonne lachten, doet nederbuigen onder 't lood der smerte, - doet nederbuigen in wanhopig smachten, zo droef, ach, o zo droef, tot haar verterte de tred des wandlaars, onbewust hoe 't herte toch pijnlijk krimpen kàn om al…

Ik vare en heb noch vreze voor de dood, hoe snood; maar ‘k vreze, zonder moed en zonder hert, de smert te vluchten, en te vallen, daar de waan blijft staan; te vallen en te sterven, daar hij, loos en boos, zal roepen: 'Dat de vuist kan, en ‘t gevecht,…

T'en zijn de Joden niet, Heer Jesu, die u cruysten, Noch die verraderlijck u togen voort gericht, Noch die versmadelijck u spogen int gesicht, Noch die u knevelden, en stieten u vol puysten, T'en zijn de crijchs-luy niet die met haer felle vuysten Den rietstock hebben of de hamer opgelicht, Of het vervloecte hout op Golgotha gesticht, Of over…

en boordevol is 't herte, onledigbaar, - en staat het vol van vreugde of smerte? - 'K en wete.... en zielloos drukt de hemel, zwaar als lood...…

En eensklaps trilde een wonder zingen op de snaren, een lang vermiste toon, die me optilde uit de smert, muziek, die als een blauwe zee bewogen werd, wijl - ster der hoop - uw oog er pinkelde op de baren. O!…

En eensklaps trilde een wonder zingen op de snaren, een lang vermiste toon, die me optilde uit de smert, muziek, die als een blauwe zee bewogen werd, wijl - ster der hoop - uw oog er pinkelde op de baren. O!…

de zonde aan, tot mijn smert. Och, Heer, wees gij mijn Borg! verlos mijn zuchtend hert! Hij leefde lang genoeg, die zalig is gestorven. 18 dec. 1757.…

Zydy van minnaers smert een onverzaedlijck vraetjen, O Min? so gaet het my noch al voor wint voor stroom, Hoe naeu men waect mijn lief met grendelslot en boom, Ick stae noch niet met u in 't alderquaedste blaetjen.…

Maar hij, hij kent haar lijden, kent der mensen herten, hij kent dat haken, kent die afgrond, kent die smerten; het lijden kent hij en het middel: steeds bereid voert hij met zich als middel - Gods barmhartigheid.…

Hun brede voeten duiken ze in het boordevolle bed der beeweggaande wateren, die met een lage zang hun hoge smert verzoeten. Grauw omendomme ligt de wee die 's zomers groenegroeiend deinde, en zong gelijk een zachte zee, geluidloos in een weedom zonder einde. Geen kalfjes rond een luie koe die hippewippend huppelen.…

Wil mij, Heer, gehoor verlenen, In mijn wenen, Merk op mijn gebed met vlijt: Want ik na Dij in mijn smerten, Bang van herten, Van des eerdrijks einde krijt. Wil mij op een rotse leiden, Daar 't arbeiden Mijner kracht niet toe en baat. Want Du bist mijn hulp verkoren, Ende toren, Hoog en sterk, voor die mij haat.…

In hartverscheurend doof gezucht versmelten duizend smerten, uit 't oosten rolt de kille nacht en 't laait in al de verten. Intussen droeg een afgezant traktaten welbezind, doch 't kwam nog op geen vrede uit, want vorst B was slecht gezind.…

Nooit heeft de vonklende oge van 't meisje hem geroerd, nooit heeft 't gestreel der moeder zijn ziele blij vervoerd, nooit heeft het staamlend kindje verrukt zijn kille borst, nooit hebben zijne lippen naar frisse kussen dorst, nooit loopt er op zijn wangen een traan voor 's broeders smert, Slechts ikzucht, haat en afgunst bestormen woest…

Stroom van droefheid, eedle tranen; Bittre beken des geweens, Hoe kunt gij de wegel banen Tot vertroosting, wat gemeens Hebt gij, dreuplen van de smerte, Met de honingdauw des herten? Waarom, als ik lijden moet, Zijt gij, tranen, toch zo zoet?…

Tegen Goddelozen, Heer, Die mij prangen in de smert, Mij verwoestend, wreed en zeer, Wee! gevoelloos sluiten 't hert. Trotsheid spuwt hun lastermond, Zij, omsinglen mij met haat, Heer, hun oge tracht ten grond Mij te stoten door verraad. Aan een leeuw is hij gelijk, Ene jongen leeuw, die loert Hongrend.…

Och hoe verdriet het my in't herte, Wat is my dit een bitter smerte, Dat ick hier dol' in Mesechs hutten, End' onder Kedar my moet schutten! 6. Ach ick onsalich: my is banghe, Dat ick hier woonen moet soo langhe, By lieden die stuer ende wreet, Vred' ende vrientschap hebben leedt. 7.…

Ik dacht alreê mijn boezem veilig voor ’t bloeden van een nieuwe wond, na al de jammren die ’k doorleefde, na al de smerten die ’k doorstond. ’k Vertrouwde ’t schijnsel, zonder aarzling van een mij vreemde voorspoedszon, ik waande dat na zoveel woelens de dag der rust voor mij begon!…

Den gheest end' sin is my verwert, Ick ben benauwt met sware smert: Maer dy Heer is mijn wegh bekent, Du weetst van myner ancxt het endt. Op mynen wech daer ick ginck recht, Hebben sy m'eenen strick ghelegt: 5. Als ick alomme d'ooghen keer, Vind' ick niet een die my kenn' Heer.…

Het slaat dan voor dan achter uit, En van ter zijde; en wordt gestuit Met smert; dies pas zijn hoef te mijden. Verzekert gij het zeegevaar; Wat borg zal uw verzekeraar Verzeekren van uw scha te boeten, Daar ’t grimmelt van onzekerheên? De terling geeft u zes, of een … Wie weet wat kans u zal gemoeten?…

'k Wil liefde met de zielegoedheid helpen, 'k Wil smerten troosten, elke ellende stelpen... o Meester, leer mij trouw uw wondren klank, Gevoel, leert hij; gevoelen leert gezang. Ginds waait de wufte wind door wilgenbomen, Hoe zalig in hun schaduw diep te dromen!…