5990 resultaten.
Een heel klein beetje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 559 Een
heel klein
beetje lente
komt langzaam
aangetreden, met
storm en regen, hagel
en soms nog even sneeuw,
maar
onweerstaanbaar breekt door-
heen de zwarte aarde het
jonge groen dat heel
voorzichtig alles
groet,...ons ook
opnieuw heel
blij doet
leven.…
hou van jou
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 287 ik weet vaak niet
wat ik zeggen wil
een boom in bloesem
maar de lente blijft uit
een omhelzing
hoewel je net hebt afgebeld
een tram of een bus
ondanks sneeuw en regen
ergens steeds
dat gevoel, die diepte
dat ik van je hou
en dat ik dat moet zeggen
zeg me wanneer
zeg me hou van jou…
December komt
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 229 Een regen zo dun
dat het haast
mist lijkt
Vallend blad, dat nog
even schommelend
rust op de wind
In zich het groen
van lente en zomer
de heldere kleuren
van de herfst
Het blad bedekt
de hongerige aarde
voor de vrieskoude komt
en de witte sneeuw
als watten katoen valt…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 57 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
twee jaar gesloten
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 622 de deur was even
dichtgevallen
rust in de tent
geen liefde
geen geween
nog voor de lente
keek ik naar buiten
zag jou, mijn
zwarte vogel
meteen vloog je
binnen
nu zet ik alles
op alles om niet
opnieuw de deur
dicht
met jou
binnen of jou
buiten
sneeuw waait
naar binnen
en smelt…
Lente komt van binnenuit
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 731 krakend vriezen
sloten toe
een schaatser scherp
zijn streken
nog draagt
het riet de
kragen rijp en is
glad ijs verzekerd
maar onder sneeuw
spriet vorstbestendig groen
luidruchtig schikken
vogels zich in paren
het is niet sluipend
of opzichtig dat
gevoel onder de huid
de lente komt van binnenuit…
Maart
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 816 Natte sneeuw,
grote witte vlokken,
koude voeten,
en dikke sokken.
Nog maar even later,
straalt de zon,
verwarmt de aarde,
alsof de lente begon.
Dan trekt de hemel dicht,
er vallen hagelstenen,
groot en stralend wit,
ook zo maar weer verdwenen.…
Bij sneeuw
poëzie
4.0 met 7 stemmen 1.189 Toch voelt mijn hart alleen,
Vol troost, de Lente trêen
Beneden eenzame eiken
Naar moede mensen.…
Wisseling
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 140 De winterzon van gisteren
is heden nog altijd dezelfde
verspreidt nu stralen van licht
in een andere hoek
over onze zachte ronding
Alle sneeuw is verwaterd
van maagdelijk naar transparant
dwars door alle seizoenen
ligt het landschap er onveranderlijk
in oplopende graden van warmte
Vandaag zwaait de jonge lente
de oude winter vaarwel…
Half-maart
poëzie
5.0 met 2 stemmen 530 Door klonter-sneeuw in bijna duister,
Na somb're dag zwoegt ge eenzaam voort;
In kolk of wolk, niets roert of ruist er;
Maar laag in 't West — zie schemerluister
Als rozetuin door avondpoort!…
In bevroren geesten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 226 weer sneeuwt het
in bevroren geesten
de klaarheid van
de maan heeft afgedaan
bedekkend wit
effent de streken
waar cultuur de
bakens uit heeft staan
je winterslaapt
in hart en nieren
freewheelt door
de dagen heen
maar als gedachten
gaan ontdooien zal
lente zich na sneeuwruim
gaan ontplooien…
jou elegantie meegegeven
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 229 in ijs
heb ik je
vormen bevroren
geen natte
vingerwerk maar
zagen en grof boren
met branders
heb ik de details verfijnd
jou elegantie meegegeven
je transparant gelaat
gedecoreerd met haar
uit sneeuwkristallen
jij bent het mooist van allen
ontdooien als de lente komt
zal je dan ook heel zwaar vallen…
In ontdooien
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 429 je sneeuwde
in winterswit
met vlagen
mag ik nu ook
de druppels dragen
van jouw regenbui
de warme adem vragen
van de wind die in
ontdooien onze lente vindt…
Wit in geel opbloeien
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 557 zag je lentebloem
wit in geel opbloeien
een vlinder zo dichtbij
zij kende alle geuren
vloog in sneeuw en hagel
regenboogde alle zorgen in
fladderend komen zo voorbij
ja ik was godvergeten blij
koester alle kleuren
die jij geeft bewonder jou
en weet dat jij ook om en met
mij naar een nieuwe zomer leeft…
Door sneeuw naar licht
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 707 daar waar zacht
het leven dooft
waar vorst en wit
de warmte rooft
weet ik ons toegedekt
wij stralen nu
geen kou meer uit in
heldere sterrennachten
het herfstige tapijt beschermt
ons in het lange voorjaarswachten
wij kiemen lente ondergronds
sturen groene punten
door de sneeuw naar licht
daar bloeien zij in kleuren
en openen ons nieuwjaarsvergezicht…
Zinvol Natuurgeweld
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 384 kwetterende vogels
spelende kinderen
ontluikend groen
brengen de lente tot leven
de sneeuw is verdwenen;
heeft zich aan de warmte overgegeven,
de natuur staat paraat voor een nieuw seizoen.
ik kom binnen en zie dat de telefoon meldt
dat mijn moeder zojuist heeft gebeld…
zou ze aangifte hebben willen doen
van Zinvol Natuurgeweld?…
Geen winter
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 342 ik wou dat deze
prachtige nazomer
kon blijven duren
tot de vroege lente
voor een keertje
de koude kille winter
overslaan
ik wou dat die laatste
vergeten appel
aan de boom bleef hangen
tot de volgende lentebloesems
geen handschoenen
of dikke winterjas
een pull is meer dan genoeg
maar waar blijf je dan
met sneeuw en ijs…
Stervenskoud
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 931 sneeuw dwarrelt langs zijn raam
wijl hij de godganse dag bleke muren ziet
en stijfgestreken hagelwitte jassen
hij staart
bloesem aan de kastanjeboom, zee en meeuw
het oude jachtpad met die scheve plataan
winter is te koud om te verkassen
hij vloekt
niet om het sterven,
maar hij was zo graag met de lente gegaan…
Glimlach
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.513 Ze omarmt de kou;
zegt tegen sneeuw:
ik hou van jou.
Ze leeft door zon
en bloemenpracht.
Ze leeft in lente
teer en zacht.
Ze leeft het leven
der seizoenen.
Zo'n kind
is om te zoenen.…
De zee bloeide golven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 298 heb met
wolken en wind
water gezaaid
de zee bloeide golven
zong in
lange dagen en zon
de warme droom
van een zomer
heb met herfst
de vruchten gelakt
nog gaaf aan de boom
verscholen in blad
ga rusten in kou
onder dekens van sneeuw
na het winterse slapen
zal ik als lente ontwaken…
Taal van winter
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 228 Nog spreekt
winter taal:
van plotse bui
sneeuw of regen
Kille wind
tegen
laan en straat
spiegelglad
Buien?
je kunt ze
zien hangen
aan het loodgrijs
van het gehemelte
Nog hoor ik
de taal
in het kaal
van bomen spreken
Hoeveel weken....
voor
m'n diep verlangen
naar Lente?…
Morgen ?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 191 Morgen als het lente wordt,
zal de geweldloosheid zichzelf onderwijzen door de
vrijheid te verwezenlijken uit het dagelijkse brood, de
opgaande zon en uit de bron der wijzen.
Maar wat doe ik vandaag nog in de sneeuw, morgen
lijkt nog steeds een eeuw met de nacht nog voor de
voeten.…
Mijn leven
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 740 Zij is als de lente,
zo zonnig en fris.
Ze verjaagt mijn kille winter,
ik ben blij als ze er is.
Ze smelt mijn sneeuw,
ze leert me over houden van.
Met haar doe ik dingen,
die ik normaal niet kan.
Maar ìk was de zon,
en zìj was de sneeuw.
Zìj was de prooi,
en ìk was de leeuw.
Ik was nóóit alleen,
ik voelde veel geluk.…
Zie de Lente
gedicht
2.0 met 49 stemmen 10.883 Barst plots in de sneeuw de helleborus open
trompettert leven en knalt geel forsythia.
Guur waait de lente weg de stille winter
dun hoog licht verdrijft behaaglijk vuur.
Ineens moet alles uit zijn grond of tak
in bermen joelen paardebloemen
de kromme wilg rilt in zijn lichte groen.…
knoop
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 766 alles doe ik om dat
te door breken
maar helaas nog niet bezweken
geef toe het is geen lente
maar bijna wèèr winter
doch niet aldente
kastanjes gaan bijna al vallen
terwijl wij vrolijk nu
horen te lallen
op een terras of in de kroeg
van s`avonds laat tot smorgens vroeg
en luidkeels horen te zingen
op stoelen en tafels springen
dansen tot…
Beehhh
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 399 Vier dunne pootjes
bleke huid
een schaap
de sneeuw ontsnapt
maar niet de rappe handen
blaat het
het is lente
weg dat kleed
die hete jas
wil als de zomer was
mijn jas vermaakt
wil straks een trui
wil er graag een die pas
net als mijn afpakte jas
graag los gebreid
dus als het kan
een beetje wollig…
Merktekens van tijd
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 209 Onzichtbare lente heeft
kussens geschud, berustende
sneeuw in ochtendgloren.
Hakblok, de warmte
gesloten in de aderen van
een bedrieglijke zon.
Brokstukken van tijd,
bottende knoppen, zaaigoed
van ademende sterren.
Weerschijn van toekomst,
streling van bekentenissen
bekleed met woorden.…
Een handvol wolken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 190 zacht waait de wind
vangt de maan
met een handvol wolken
de laatste ijsbloemen stralen
maar de knoppen lopen niet uit
verleppen traag op de ruit
de sneeuw
verliest zijn kristallen
in druppels die langzaam gaan vallen
het winterse feest
krijgt in dooi zijn finale
tijd om voorzichtig wat lente te halen…
Witvlokkig
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 162 er dwarrelt sneeuw
op winterschone bomen
naakt wacht de vroege lente
onder een vernuftig sprei
innig pluizig omarmt
het wit het onbeschutte
een gloed van liefde twinkelt
koddig op vogelveertjes
rondborstige klanken
treffen de stilte
hoop wikkelt zich om
uitlopende twijgen
smetteloos
alles zo wonderbaar
nu niets dan…