Alle inzendingen over sneeuw OR pasen

sneeuw of geen sneeuw - hij treedt in de voetstappen van zijn vader…

Vier dunne pootjes bleke huid een schaap de sneeuw ontsnapt maar niet de rappe handen blaat het het is lente weg dat kleed die hete jas wil als de zomer was mijn jas vermaakt wil straks een trui wil er graag een die pas net als mijn afpakte jas graag los gebreid dus als het kan een beetje wollig…

Vannacht heb ik Een zee bevaren Die zich hulde In louter mist Bij het wakker worden Komen woorden op Die me uit het niets Gegeven worden, Die opdoemen Als land in de zee…

Pasen, Pasen, luide klinke nu de slag van lerke en vinke, nu de stem van mense en dier! Pasen, Pasen, wijd het vier, wijd het licht en pin de lampen, laat de verse wierook dampen: Hallelujah, 't jok is af van de dood en van het graf!…

De sneeuw dekt alle woorden toe en laat hun ijdel pogen zien om weer te geven wat het is in stilte te vertoeven. De sneeuw hervindt de luchtigheid om toe te dekken wat ons deert terwijl de eeuwigheid niet rent maar smelten durft in ieder vlokje.…

de tuinen en daken schijnen sprookjesachtig wit kunnen je vertellen wie er zoal is langs geweest. het sneeuwtapijt laat sporen na een roodborstje en de kat ze kunnen het niet ontkennen dat ze er even waren... de kat lag nog te loeren het roodborstje zag ik wegvliegen een gebeuren, een verhaal spontaan ontstaan... in 't wit van de natuur…

in voorjaarsregen ruist de smeltende sneeuw met vergeten stem een dichter met vier zijn eerste gedicht kwam pas met veertien jaar - een wond met roofies hoe heet kan je ze eten de korstjes op je lip bysshe een poging de mot is aangetrokken tot de morgenster naar het oude nest waar stilte geen stilstand is waait het raam open…

Waar de een het heeft over Een verhoogd bewustzijn Zodra de grenzen van het Leven zijn gepasseerd En hartstilstand door coma De mens nagenoeg ongemerkt Het tijdelijke dodenrijk Doet binnengaan, kijk ik Naar het kruis waaraan jij In je lijden verhoogd werd Jij die jezelf verlaagd hebt om Ons boven de dood uit te tillen…

Volle Maan Haven voor Seizoenen Zij varen uit en varen binnen Ostara, dagen lengen, nieuw begin Litha, langste dag, de bloemen bloeien Mabon, nachten lengen, bomen ontgroenen Yule, de langste nacht, de beer in winterslaap Maangodin Van alle seizoenen thuis Eren wij op de dag dat Zij zich ten Volle Aan…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

jij bloeit seizoenloos in de border van het leven regen sneeuw en storm kunnen jou niet deren iedere bloem haalt vruchten uit licht en zon vaak zien mensen jou niet staan in hun vluchtige passeren pas als de anderen plat slaan door de wind gekneusd zijn door de elementen wordt jouw kracht en schoonheid eindelijk ontdekt…

toen het tijd was stond hij op met bovenmenselijke kracht een verhaal, een hogere macht een steen werd verlegd zo wordt er gezegd toen het tijd was haar dienst en zorg ten einde met bovenmatige inzet op kwetsbare patiënten gelet stond zij erop met Pasen terug te komen om stenen te verleggen…

De opstanding en het leven Is ons in dit tranendal gegeven Halleluja prijst de Heer der Heerscharen O Godsvolk o blijde-mare Dat moeder Maria uit het Joodse volk Aangekondigd door engel Gabriël Messias Jeshua mocht baren O liefdevol wonder niet te evenaren Wij prijzen u met tamboerijn en snaren In vreugde verdriet en gevaren Wie in hem…

waar kleuren langzaam nestelen in grijs van grauwe maanden slaapt wit in pas gevallen sneeuw zijn winters maagdelijk rusten toch zal er iets gaan broeien in leven dat door snoeien kort gehouden wordt het zijn geen stemmetjes die soms winden kleuren wel de klank van samenspraak die over het mysterie van de blauwdruk gaat…

Misschien pas als het winter is en sneeuw mijn haren wit kleurt. Misschien dan.…

Aan het kruis weinig licht te ontwaren Door God en klein pierke verlaten Lijdend voor een stille massa laten Ook halfgoden node de hoop varen Als schriel mens is het moeilijk verrijzen Tenzij soms surfend op golvende eenheid In het licht van schuivende eeuwigheid kan je slechts stuntelend aards verwijlen Maar kijk dan komt de lente weer…

nu is het stil wind weet van geen richting meer bloemknop blijft gesloten vogel strijkt geluidloos neer heel de schepping weet… het voorhangsel gescheurd de band is weer hersteld de sleutel omgedraaid morgen zal het anders zijn dan komt de dood tot leven…

(uit respect voor de kip kook ik haar eieren zacht) ik wil geen feest of valse vrolijkheid in het dikwijls te frisse groen want ik wil jou met pasen zoveel liever dan al die zachtgekookten…

Pasen, een feest van menselijk genot geworden tot een lege dop.…

verborgen holte baadt in licht open mond verbaasd gezicht duisternis treedt terug in licht steen gerold rock ‘n roll een engel lacht de morgen vol verbaasde vrouwen slaan op hol paasweesgegroet de ogen dicht voor zo veel hemel voor zo veel licht als de nacht voor het leven zwicht het leven ongelogen waarheid sterft niet meer…

het purperen kleed heeft Hij over de zon geworpen de nacht heeft zwarte ogen maar ziet niet Hij draagt een doornenkroon loopt over een balk volkomen in balans Hij sleept de wonden van de wereld, kijkt niet om tot ze flinterdun als vuurvlinders verbranden in de zon ik zie Hem gaan Hij draagt een gouden kroon de Mensenzoon…

Pasen, Pasen, luide klinke nu de slag van lerke en vinke, nu de stem van mense en dier! Pasen, Pasen, wijdt het vier, wijdt het licht en pint de lampen, laat de verse wierook dampen: Hallelujah, ‘t jok is af van de dood en van het graf!…

Ik wens iedereen vanaf mijn p.c. een VROLIJK PASEN en als ik zeg iedereen, dan bedoel ik dat ook, zonder uitzondering. Voor blank en bruin, voor dik en dun, zelfs voor vrienden, die dat niet bleken te zijn, hoop ik op een Paasfeest, gezellig en fijn! Dan voor de REDACTIE van deze site incl.…

Laten wij Pasen gaan beleven als was het een nieuw leven. Klaas van Eijbergen…

Zelf ben ik in-en om 't huis gebleven Wat dingetjes geschreven, beetje zon Terwijl u ,denk ik, niet parkeren kon En vaak uw middelvinger hebt geheven Toch ben ik wel benieuwd, dus zeg 't maar Hoe was 't, op de Meubelboulevard ?…

Hij maakte een pas op de plaats Niet voor 't eerst of voor 't laatst. Hij maakte een pas op de plaats dus zie je hem staan stap er dan ff naast. Dan staat ie niet zo alleen!…

Toch is hij herrezen opnieuw herboren zodat wij zijn stem weer konden horen zijn liefde en warmte weer zullen voelen om in vrede samen Pasen te kunnen vieren.…

Tussen het feest der opstanding en eieren, Bestaat al eeuwenlang een vreemd verband. Want beide doen de klokken straks weer beieren, Waarna een dubbelzinnig passiespel ontbrandt. Zo geloven ongelovigen reeds jarenlang steevast, Dat het Paasfeest bij verhoging der potentie past.…

Hij herrees stond op zodat we zijn stem konden horen liefde zouden voelen om in vrede samen Pasen te vieren.…