10747 resultaten.
Somberen.
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 335 Als jij zo
oeverloos somber denkt
enkel het zwart ziet
en ik zie geen liefde
in je ogen
zakt mij de moed
in de schoenen
ik moet ze trouwens
nog poetsen
zwart…
Somber
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 282 Hier zit ik dan
midden in de nacht
te denken, na te denken
over al hetgeen er mogelijk op me wacht
Midden in de nacht
somber te zijn
gedachten springen door mijn hoofd
het doet continue pijn
Het denken gaat maar door
waarom moet het zo nou
ik sta er mee op en ga er mee naar bed
ik weet niet hoelang of ik dat vol hou
Hetgeen op me…
somber
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 103 ogen liggen diep gelegen, kraters
vol met rag, de nacht huisvest enkel
donderslag met af en toe een stem
die schreeuwt naar het volk dat niet meer is
het uur is zwaar bepakt en slentert van tijd
naar adem, beelden uiten zich in stalen
constructies, het is koud in de graden
waarin het bed is neergezet
ergens begint het licht te gniffelen…
Zo herinner ik me
gedicht
3.0 met 32 stemmen 8.757 Zo herinner ik me de voddenkoopman
van de overkant. Ik was in deze ontvolkte
buurt zijn laatste klant.
Zittend aan het raam zie ik nog zijn volle kar staan.
Midden op de weg. Hoor zijn roep. Wat vrolijk
en somber stemt, want
als ik er niet meer ben, wie herinnert zich
dan zijn stem?…
Als een boeket
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 150 Van een afstand kijk je toe,
volgt het pad van je herinnering.
Laat alle bloemen bloeien,
en kleur en klanken samenvloeien.…
Jouw ogen...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 135 Maar herinneringen blijven, dat mag,
ze laten jou eventjes herleven,
brengen een beetje zon
op een regenachtige dag.…
Opgespoten land
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 175 spiegeling van het blauw, nu
somber en eentonig grauw.…
Spelende meisjes
gedicht
3.0 met 44 stemmen 17.130 Vol sombere doemgedachten
geraakte ik in een straat
waar meisjes aan 't spelen waren
en we kwamen aan de praat.
Turkse en Surinaamse
en sommige autochtoon
en ze hadden er nauwelijks weet van,
ze speelden daar gewoon.
Mijn sombere visioenen
van een wereld die verging,
vervaagden in 't licht van die kinderen
tot een herinnering.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
bruine stad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 363 ik proef het verlaten
in deze stad, bruin en geteisterd
door somber voorgevoel, regen
de leegte gevangen in natheid
alhier klaterend op de straten
zelfs de kieren in de muren
cementloos ademen zij verleden
waar nooit een zon echt scheen
onder daken waar nooit de liefde
bedreven werd zoals verteld in boeken
in straten die stammen uit een…
Het intens verlatene
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 134 ik schreef
kleuren op
je huid
trapsgewijs
van licht
naar donker
je onderging
de steek
van het
puntig pluis
gelaten gaf
jij niet thuis
in emoties
die de kop
opstaken
voeren wij
op onbekende
wateren
gingen nergens
heen in het intens
verlatene waar
aantrekkingskracht
geen baas over
de polen was…
Herfst
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 361 Verdrietig
is nietig
is somber
is zwart
het rottend blad
bevestigt dat
vergankelijkheid
verstilt de tijd
klaagt de viool
verdriet lijkt
vandaag
mijn parool…
Louter treurigheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 148 Voel ik mij somber, treurig en alleen,
het liefst drink ik dan zonder rantsoen,
maar ‘k geef me niet over aan geween,
ga mijn weemoed in een versje doen.
‘k Geef mijn somberheid een haven,
is het volbracht, dan ben ik opgelucht,
de treurigheid is weer begraven,
en soms tevreden over mijn pennenvrucht.…
Mopperkont
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 336 Oké, het is een sombere dag,
die ik zomaar beleven mag,
de regen, deert me niet, de wolken zijn prachtig,
zie je dat niet?
Niks geen sombere dag,
doe zolang je kunt en LACH!…
interglaciaal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 maandagochtend bij luwte van
dit traag ontdooide lichaam
ik kijk in mijn zeespiegel
en zie een naderend eiland
het tijdstip is onbeduidend
want niets blijft bijvoeglijk voornaam
de vroegte oogt nogal waterig
aan het einde van de sneeuwrand
met mijn hals over kop
trekken tranen over beslagen glas
blauwe maandagen, grauwer dan grijs…
Alleen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 136 Tranen druppelen op de bank
Geen zorgen
Je ziet ze niet
Warm en nat rollen ze
Over mijn wang
Ik ben alleen
Mijn hoekje van mij
Zo alleen
Alleen met duizend tranen
Elke druppel
Een zee van spijt
Een zee van teleurstelling
Een zee van angst
Help me
Help…
Treurige Geur
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 1.422 Er hangt een treurige geur
in de gangen van het tehuis
somberheid daalt op mij neer
al brengt 't interieur wat kleur.
Ik ruik een treurige geur
op een reünie
geur van vergankelijkheid
weemoed en nostalgie.
Ik proef de treurige geur
bij een ter nagedachtenis
ruik en proef herinnering
van dát wat niet meer is.…
Liefde
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.261 Het leven gaat mij langzaam verlaten
al het mooie wat ik eens zag
is nu in de schaduw verdwenen
uit het zicht van mijn hart
verloren gegaan door eigen schuld
kon niet wachten, geen geduld
mijn dagen worden somber
van 's morgens tot 's avonds laat
door melancholie gevuld
teneergeslagen door wat ik verloor
zijn mijn dagen nu doelloos en leeg…
Mijn vergeten land?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 69 spiegeling van het blauw, nu
somber eentonig grauw, dit zal
het einde van mijn verten zijn,
sluimerend en ontraadseld in met
bloemen getooide akkerland, in
mijn jeugd een vaste zekerheid
een verloren strijd in een herinnering,
de toekomst ploegt zichzelf strak naar
een andere zin van leven, vertraagd
als een nieuw begin waarin…
Herfstmuziek
poëzie
3.0 met 25 stemmen 3.198 De Herfst is het lied van herinnering,
Hij vlecht om uw voorhoofd de gele laurier,
Hij strooit voor uw voeten de zoete vlier,
Door uw ziel gaat een siddering, -
Uw hart is een viool,
De Herfst vaart zachtjes door de snaren -
Verlaten kind, keer tot de mensen weer!…
Verweesd
gedicht
2.0 met 34 stemmen 16.627 Ik zal je missen. Al je honderd ogen
en al je monden vragend achterna
zal ik verslagen volgen. En gebogen
waar ik vergeefs de oude gangen ga
zoek ik jouw geur in tijd die mij nog rest
zoals een teef haar weggegeven nest.
-----------------------------------------
uit: 'Niet ik beheers de taal', 2004.…
Herinnering in penseellicht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 161 Er is een huis uit de schemertijd
ver weg in het wazige van weleer
met schilfers en scherven in een bont mozaïek
boeketten wandelen door de hortus
jij zweeft nog altijd door de vertrekken
in zwierige japonnen van valschermstof
je vult de ruimtes met een glimlach
zoals een zwaluw de zomerbries verrijkt
je waait notities op
elk woord dwarrelt…
vertigo
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 123 zonder aanwijzing of bericht heb je
het vertrouwde zelfgebouwde nest verlaten
ik wacht, verstoken van je tederheid
hoe ver ben je gevlogen?…
Spookjes nacht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 444 Somber hangen wolken
zwaar en kil
en winden kolken
door straten verlaten en stil.
Huilen door kale kruinen
als lugubere muziek
van vals gestemde bazuinen
zonder klank, zonder ritmiek.
En donker zijn de nachten
zie geen sterren, zie geen maan
‘t is alsof spoken wachten
tot de klok twaalf zal slaan.…
- Overlevingsstrategieën -
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 ze
demonstranten
onsterfelijk in het hoofd
dat men niet verlaten kan.…
UFO
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 240 Het woud verlaten
somber, ineens gekraak
mijn hond gromt
een hoge zoemend, fluitende dreun
de lucht gloeit
de aarde schroeit
stokstijf en trillend
verschuil ik mij
doodsbang
geschokt belevend
landend snel secuur
ze stappen uit
naderen mij
raken mij aan
knuffelen mijn hond
gebarentaal
er is begrip
meegegaan
nooit weergekeerd…
waardeloos
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 593 wanneer je me zal vergeten
op een krachtige lentedag
kijk dan niet
naar m'n breekbaar verleden
maar richt je blik
naar een ontwakende zomermorgen
en verlies onderweg mijn oude zorgen
de herinnering
aan een somber herfsthart
zal vervagen
de hemel zal mij dragen
op een witte winterwolk
zal ik dansen
en uiteindelijk zal je me vergeten…
luister naar het ritme
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.128 waar in de stille verlatenheid
mijn nachten eenzaam blijven
niets van wat gedroomd
mij de herinnering schenkt
aan die enige hoop
in de vertwijfeling van tranen
die zachte geborgenheid
van momenten samen zijn
waar de stilte wijkt
in het gefluister van jouw hart
ik luister naar het ritme
herinner
mij die nacht…