Alle inzendingen over speelgoed

Hier is het warm en druk, hier kun je dromen, hier kun je kosteloos bij balustrades komen waar Europa zich ontvouwt: een massagraf dat blaakt van hoop en voor het donker rouge, speelgoed en horloges koopt. --------------------------------- uit: ‘Zwart als kaviaar’, 2001…

de goede God, hij zorgde voor een wonder onmisbaar bij de schone paringsdans hij schenkt de liefdesdaad de volle glans een reepje huid, doch zonder meer bijzonder hij past om maatje pink en volleponder bescheiden als hij is, maar zoveel mans al klinkt het vreemd, onmogelijk bijkans: de moslim en de jood, zij doen het zonder hij is het speelgoed…

brabbelkletsen lachen schateren krabbelen schuifelen kruipen omgekeerde boekjes lezen blokken die nooit passen gekletter van speelgoed alles buiten de box twee armpjes uitgestrekt tien vingertjes gespreid verwachting en herkenning liefde warmte vrolijkheid stralende oogjes soms vol tranen de zonneschijn van een kind dit zonnetje…

Geen speelgoed, geen snoep of klatergoud maar… Pluk zo’n sterretje uit het firmament voor mij, asjeblief Ik zal het bewaren in mijn hart, het koesteren en laten schitteren, om onze koude wereld wat te verwarmen, om haar wat licht, wat liefde te schenken…

dan kan ik bijna weer voelen hoe ik was als kleine meid vogels vlinders bloemen gras maakten mij blij was in mijn sas bergen speelgoed waren overbodig dat had ik echt niet nodig dat ene vlindertje was er voor mij dartelentd aan mijn zij zo gelukkig als ik toen was weet ik nu nog steeds bij de geur van net gemaaid gras dan glij ik weer even…

bergen speelgoed zelfs een verwonderd kijken van een paard in de kamer vol kindergeluk handjes beginnen te strelen lijfjes beginnen te beven traantjes van kinderlijk blind dank je wel , lieve sint toen op dat moment maar wat een grote leegte in dat kloppend kinderhart papa, waar blijft nu die knuffel ?…

Als gij zit op moeders schoot, Zal zij speelgoed kopen. O! Mamaatjen is zo goed! Alles wil zij geven, Als haar kindertjes maar zoet En tevreden leven. ------------------------- krijt: weent…

Ergens staat een kerstboom er liggen pakjes in papier alleen..het is geen speelgoed en zijn geen winkels hier. Dit is voor mij, dit is voor jou en ook voor u, meneer net als die jongen een pistool, krijgt u een geweer! Ik sta nu voor die kerstboom en neem hem met mij mede want zoals ik heb begrepen, is hier geen kans op vrede!…

Van pietje maakt het speelgoed van Henkje kapot. Van vlagen regen, hoest en kiespijn. Van rottende paddenstoelen aan de beuk. Van schepen die vergaan omdat niemand wist waar de stoombootbel hing. Van echtelieden die willen scheiden. Van gifmengsters in het bos. En het arme verregende diertje.…

Ja je leest het goed ik ben zwanger Natuurlijk weet ik het al veel langer er leeft iets in mij wat mij van binnen raakt Ik hoef geen test te doen die mijn hoedanigheid bewaakt Het is een zuiver weten een niet kunnen vergeten Ze speelt in mijn gedachten al een geruime tijd Menig moment ook dat ze me met haar speelgoed vlinders…

Ik zet wat speelgoed voor ze neer. Voor hen wordt groter, wat voor mijn ouders kleiner werd. Nu ze daar zijn. Ik mis wat ik niet missen kan. Het is de liefde die verging. Met de herinnering. Hij komt, hij komt.…

hoe je zonnebloempitten plant de bodemlagen uit je hoofd bant toch over het lot van Aleksej N tobt denkt aan bordjes van de kindercrèche hoe je een vogelvlucht ziet je ogen pogen haar te volgen hoe je toch omkijkt naar het ravijn aan het speelgoed van Alice denkt hoe je het onkruid wiedt de bodem adem geeft en zonlicht biedt je toch…

Het kindje heeft geen eigen bed, geen speelgoed om mee te spelen. Ik hoop dat ooit een warme hand zijn lieve toet zal strelen.…

Dag speelgoed, hallo papfles, Wie leest er vanavond voor? Een verhaal met een prins en een prinses, En krijg ik een kusje op mijn oor? Tandjes gepoetst, proper gewassen, Kousjes uit en pyjama aan. Mijn teddybeer zal op mij passen, Ik kan nu rustig slapen gaan.…

Rustig maar, durf te kijken als een kind dat weet dat het ook morgen weer zijn speelgoed vindt.…

Oud worden en dement Niet meer weten wie je bent Je gaat in het verleden denken Aandacht aan speelgoed schenken. Oud worden en dement Je partner niet meer kent Het leven wordt weer als een kind Een “Baby Pop”wordt bemind. Oud worden en dement Een “knuffel” wordt verwend De kinderen zien het aan En zijn er mee begaan.…

Hoge kruinen ratelen en ritselen als speelgoed van het kind. Zij laten van zich horen, al bij het minste zuchtje wind. Zie ontelbare pluizen als een deken, overvloedig als zij zijn bij vlagen. Het is de enige sneeuw die het voorjaar kan verdragen. Voel de donkergrijze huid als ruige tekenen van leven.…

alles altijd hetzelfde mijn eten en speelgoed is voor mij niet saai ik vind het leuk zoals op tenen draaiend steeds het ritme ook rond en rondgaand mij tot kalmte brengt luister ik geluiden die ik niet horen wil dan met beide handen bedek ik mijn oren als wij praten moeten wees dan niet verrast als ik jou niet kijk zoals jij…

niet meer thuis hij kreeg een mooie en een grote kamer met heel veel beren in een ziekenhuis ze vinden hem het liefst van allemaal ik vind hem stom want hij wil niet meer spelen hij ligt de hele dag op bed z’n hoofd is kaal m’n moeder zegt je broertje gaat op reis vanuit de wolken zal hij naar ons zwaaien hij krijgt er heel veel speelgoed…

lopen, lopen het ravijn… naakt in de septemberzon gruwelijk speelgoed voor kogels Satan is los!…

Teruggeworpen in de kindertijd komt alle onvolwassenheid retour, het speelgoed op de eikenhouten vloer, het broertje dat ik met een kar aan rijd. Met veel toneelspel draait hij mij een loer en hoor nog steeds zijn pedante verwijt. Voor eeuwig sta ik bij hem in het krijt, blijf ik immer voor hem een lompe boer.…

maar tederheid die overbodig werd, het kippenvel dat blijven wou, de eerste natte droom, het domste lief, het speelgoed van een kind dat stierf. en doen alsof men alles kan vergeten, ofschoon men, plompverloren als een mens, alleen in het heelal moet zijn. ------------------------------ uit: 'Dikke mensen', 1990.…

alles is goed en op m'n wolkje vertoeven is fijn met soms een koutje of wat groeipijn daar zijn pa en ma, ze zijn er altijd en zo zal het altijd voor mij zijn het ontbreekt me nergens aan de wereld voelt ook veilig aan mijn familie en vrienden zijn me heilig van driewieler tot een fiets met zijwieltjes speelgoed, snoepgoed en het goede…

scharnieren tussen gissen en missen het voor- het achteruit de wisselsporen van de ene na de andere tijd verloren speelgoed in een oogopslag onder getekende lucht zoveel duisternis onder onbegaanbare grond wonden en scherven uit sponningen gespat werkelijkheid vergeefsheid alles is er altijd andere tijden gisteren en vandaag…

Ik zit op mijn fiets Rij door de eindeloze polder Denk heel even aan helemaal niets Ga vervolgens terug naar onze zolder De zolder waar wij vroeger kwamen Waar wij speelden met elkaar Waar wij speelgoed mee naar toe namen En snoepjes als smokkelwaar We hebben heel wat hutten gebouwd Op onze grauwe zolder Ons verscholen, al waren we stout…

Een groot huis wilde ik, Dat weet ik nog, met kasten vol met speelgoed En getrouwd zijn dacht ik ook Grappig! Hoe jong nog voel ik me En hoeveel ben ik veranderd? En och…wat dacht ik verder nog? Welke dromen droomde ik dan toch?…

En bijna is het dan zover het heerlijk avondje is gekomen zakken vol speelgoed staan gereed voorbij zijn de angstige dromen van die toch wel spannende tijd slapen wordt weer als vanouds we horen niet meer "‘k zal het Sinterklaas wel zeggen" ook niet "misschien ga je mee naar Spanje" morgen wordt de realiteit van pakjes openen een feit…

Drieduizend jaren terug blikken het kind maakt geen gebruik van allerlei speelgoed maar houdt zich bezig met wat stokken en stenen die verbeelding en daadkracht schappen om zich voor te bereiden op zijn verre toekomst met werken en denken van een volwassen mens weer in het heden gezamenlijk zand scheppen al zingend en huppend in…

ik dacht dat jij de ordening van liefde in je had in mijn ervaren bleef ik in gênante onkunde naar vrijheid staren speelgoed kwam warmlief bovendrijven maar kleur en vorm konden niet met echt wedijveren er moest een trigger zijn in dit minzaam proces juist in kleine dingen bleek contact in elke fysieke vorm een investering met…

Dan deed het nieuws de dromer wreed ontwaken en brak met ruwe hand zijn speelgoed stuk, om voor geweld en onrecht plaats te maken. Ooit zal het mogelijk het reisdoel blijken: dat verre land van vrede en geluk, achter de kim, waarover ik mocht kijken.…