132 resultaten.
[ Hoe bil je spleten ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 38 Hoe bil je spleten:
in een poepele poortpang –
of met kakcenten?…
Den nauwen spleet
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 3.540 In den oude schuttingh zit
Enen bijzonder nauwen spleet
Als ik daar doorhenen schouw
Krijg ik het alzo heet
Maar wat ik zie en wat ik wel
Maar jij niet weet
Blijft liever achter mijne lippen
Liever blijve ik discreet
Maar och, och! Die dingen daar
Achter den nauwen spleet…
Leegloop
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 136 Ook spinnen
houden het voor bekeken
hun web loopt leeg
nu schuilen
in kelders
en in spleten…
Licht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 daglicht door gordijnen,
door vitrage
door spleten, kieren
Wie wil
er niet
het daglicht vieren?
Wie wil er niet
licht
in een gedicht?…
Onbewoonbaar verklaard
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 152 -
Stante pede werd ik
Van mijzelf verdreven
Naar een afdeling
Met gesloten deuren
Zonder kieren en spleten
Zonder dak dat lekt…
Treurbeuk
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 34 Je gezicht spreekt beukdelen
De dramatiek ten top
Kerven en spleten
Zorgen aan je kop
Oud en verweerd
Deels al verteerd
Takken heb je laten vallen
Een mosttoupetje liet je stallen
Als tranen konden spreken
Door rimpels welhaast bezweken
De tand des tijds voorspelt
En je lijf al een beetje helt
Rimpels als spleten
Plaatselijk opengereten…
Evaluatie
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 718 terug in de spleet tot tij keert
de achterlijken die anders denkenden
geen bestaan gunnen met hun lijven
en daden die geen daglicht verdragen
door de tijdstroom zijn verteerd…
Een voorkombare dood
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 150 Kijk terug op
Leegte die mijn
Leven heet
En ontwaar louter
Rotspunten en
Onmeetbaar diepe
Spleten waarin al
Dat leefde moeiteloos
Verdween
En constateer
Dat ik nooit
Bestaan heb…
octopus
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 824 hij schuilt in een spleet
door bot noch wervel gehinderd
een mantel van slijm
met acht armen omkleed
zuigt zich vol en perst zich leeg
met een rasptong breekt hij
de scharen van de kreeft…
Stormgebieder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 115 "Val wind", sprak Mozes
Yam Suf lang genoeg gedeeld
ging de storm liggen…
Naar huis
poëzie
4.0 met 1 stemmen 758 Of door 't rijden, waar de straat van dreunt,
In de muren, door het dak gesteund,
Spleet en barsten niet zijn toegenomen?
Maar wat kan u barst en spleet thans schelen,
Groene pan of verveloos kozijn?
In de linde hoort ge uw vooglen kwelen,
Op de bladeren speelt de zonneschijn;
Kinderstemmen komen 't oor u strelen
Welkom!…
Zonsopgang
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 122 Roodkoperen zon die
Opgaat boven mijn verdriet
En door welhaast onzichtbare
Kieren en spleten binnenkomt
In mijn verijsde hart
Geef nieuwe hoop,
Geef nieuw levenslicht
Waar het oude reeds voorgoed
Verdwenen is…
Hoeks zonlicht
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 53 zij gleed door
de vluchtige
spleet die haar
met hoeks
zonlicht
eerbiedig
omfloerste
naderde
in voorzichtig
ontsluiten dat
drempelloos
doorgang gaf
van binnen
naar buiten
zij behingen haar
met stukjes
zeldzame aarde
die nog iets
van het fossiele
tijdperk in herinnering
naar boven haalden…
Een barst
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 275 door de spleten
dringt de wijn
de droesem blijft
dit sterven doet geen pijn…
Zoet gedronken, zuur betaald
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 421 Stomdronken op weg naar huis, het was al laat
Spleet hij zijn wagen tegen een boom in twee
Nog niet zo ver verwijderd van het café
Sprak hij met dikke tong tot z’n kameraad
“Kom, we nemen er nog één met z’n beiden
Want op vier wielen kan ik ook niet rijden”…
Kikkerbil I
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 Eens had hij er twee en geen idee
dat er iemand naar hem stond te graaien
die zijn kikkerreet
- het was een ongelijk gevecht -
in een paar gelijke delen
spleet om hem tot een gerecht
zoals hij heet
te braaien
en zo zijn fraaie cliëntele
tenminste één poot uit te draaien.…
Stom
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 426 mijn vragen waren nog niet op
en nu jouw kleren je geur ontbinden
worden het er meer en meer
gek dat wij al pratend
zo weinig zeiden
stom dat ik
dat jij
daar nooit aan dacht
dan hadden we kunnen spreken
over vroeger, jou, je leven
hoe jíj die spleet, zo'n loden nacht
---------------------------------------
www.sdevaan.punt.nl…
verleden
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.144 plaatsen waar ik niet meer kwam
waarvan ik dacht dat ze
voorgoed versleten waren
ze spleten mijn gedachten open
vreemd als oude bloemen
in kleuren die ik eigenlijk niet kende
van een tijdperk van bittere stilten
en mijn hand die ik nu steek
in verborgenheden van rijkdom
pluk ik de herinneringen
langs de bermen van heimwee…
Goede raad
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 609 Die Ko de Laat werd heel streng aangepakt
Zijn onverbloemde ‘derde oksel’ praatjes
Vulden bij trouwe lezers hier geen gaatjes
Met lage cijfers werd hij omgehakt
Voortaan misschien als synoniem voor kut
Doos, gleuf, muis, poes, pruim, spleet, flamoes of trut…
Je bent een geurige meneer
gedicht
3.0 met 33 stemmen 11.394 Al ik naast je zou liggen
zou ik je afsnuffelen
zou mijn neus in je haar
mijn neus in spleten hier en daar.
Ik zou me in een
geuren-dromenland wanen, met jou
geurig als iemand maar kan zijn
naast me
naakt en gratis
----------------------------
uit: 'Men zegt liefde', 2003.…
in eeuwigheid
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 107 in diepe spleten of kromme hoeken,
ja, zelfs tot in de eeuwige eeuwigheid!…
Rotsvast
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 379 Met name de mannen
vielen op
mijn rotsen
Vandaag
Lekker
strak en gestileerd
in krachtige halen
en diepe spleten
Zonaangelicht
In okers
rauwe omber
en wit
Het miezerig berkje
met gesponste blaadjes
(Denk erom: eerst wit,
dan pas groen!)
versterkt het beeld
Ze staan!…
storm
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 517 Wind suist over land
gluurt door spleten
in grote groene bergen
met zilveren toppen
snel fluistert de zucht
door hoge ruwe bomen
geplant aan voeten
van begroeide heuvels
stenen grauw van kleur
verplaatsen door storm
naar lager gelegen delen
richting blauwe zeeën…
Terrasbewoner
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 347 Hij glipt staccato tot hij stokt,
door spleet of schaduw opgeslokt.
Daar is hij weer, een voorpoot trilt,
een siddering, kop opgetild
en uitgeschoven, ingetrokken,
verschenen en meteen vertrokken.
Vol in de zon, weg in een nis,
flitsend en stil. De hagedis.…
Rivage
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 571 Prille kilte wekt vroeg
Evenwicht weggeslagen
Het onderste uit de kan
De ochtend voorgoed verlaten
Meegevoerd vanuit de diepte
Door spleten en spelonken
Slok dreigende stroom op
Aan de kust van massa’s
Zintuigen en longen
Gevuld met L’eau Mortalité
Laat vrijheid varen
Neem broodjes en koffie mee…
herfstgevoel
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 972 de winter loopt zich warm
om koud te worden
en dromen te bevriezen
er wordt weer gekropen
in holen en spleten
verscholen, vergeten
en niemand kent de zomer nog…
de mijmeraar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 345 wat is mijmeren
anders dan soezen
met neuzen
boven laag water
weemoedig verzonken
in spetters
met spleten en splonken
adders en grassen
muizen die plassen
vogels die fluiten
kikkers die kwaken
pauwen met staarten die slepen
de havik hakt wilde patrijsjes
als wij witte radijsjes
nu nog de poedelpoes
en het is uit met de roes…
Smisse je
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 149 ik beukte, hamerde en sloeg
nagelde, spijkerde een schroef
krijtte, zaagde en spleet
kerfde, vijlde en sleep
ik pinde, boorde en trilde
schaafde, schuurde en schilde
lijmde, plakte en kleefde
verfde, lakte en zweefde
immer
totdat het niet meer klopte;
het geen hout meer sneed
en 't kind was dichtgetimmerd.…
de deur valt dicht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 848 verdrietig zie ik
hoe de deur zich sluit
en niemand vraagt waarom
ik wou je zoveel tonen nog
van mijn gevoel, gedachten
en neen, ontgoocheld ben ik niet
- hoe zou ik ’t mogen zijn
zelfs nu er niet meer is dan slechts een kleine spleet
waardoor een streep verlangen valt
naar eeuwigheid
jouw mond die zwijgt
en zachtjes valt een deur in…
uit het hoofd kleuren.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 210 blad voor blad door elkander
liggen tijdschriftdichters
in grondde papyruszacht
geel geplooid naast blauw
woordknipsels verscheurd
welgevallen baden ze zich
in de visie van de zon
die beslist in de wind
te schrijven om de friste
in de brandende woorden
van het oranje uit
structuur in te blazen
in donkere spleten van taal
schiet…