Alle inzendingen over sport OR worstelen

Waar decennialang vrijwel Straffeloos op alles werd Geschopt dat bewoog, Worden nu op de velden De regels aangescherpt En gaan we het eindelijk Beleven - na vogelvrije Tegenstanders gaan nu de Spelregels zelf op de schop En iedereen die bij die gedachte Alleen al beeft, weet dat dit De enige weg is waarin de sport Nog toekomst…

zo creëer ik eenzaamheid zei de kunstenaar en hij probeerde het beeld op te roepen in zijn worsteling weer boven te komen kwam hij tot niets…

Alleen... de dagen worden stil geen enkel geluid je zit weggezakt in je stoel en kijkt naar buiten. De mensen zijn bezig. Ze hebben zo'n haast. Alles moet vlug, gauw, gauw! Wie kijkt er naar jou. De radio doet hetzelfde, schreeuwerig en fel, met steeds die reclame ertussen. Misschien haalt iemand me wel. Steeds weer die hoop... maar…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Wat geuren met je doen: ze brengen terug wie je niet meer bent ze kussen wakker wat je niet meer kent: heel die drukte in je hoofd, heel het worstelen om zin.…

Een kunstenaar lost de worsteling met zichzelf op in materie, letters of klanken. Versluierd zet hij zich in de verf. Kunst is zijn enig bindmiddel met geluk.…

Het is een sport, Waarbij geen dier gedood wordt Door het af te schieten. Maar niet proberen Daarna de duif te consumeren!…

Ik strijd, ik worstel en ik vecht. Ik wil de beste zijn in wat ik doe. Ik strijd, ik ijver, ik betwist, maar ik word zo moe. Ik faal, ik val en geef op. Ik wilde graag de beste zijn. Ik val en ik sta op. Met tranen, want vallen is niet fijn. Vallen dat doet pijn. Ik vecht, ik strijd, ik blijf worstelen.…

De wereld om me Heen is soms te Druk geworden Zo veel mensen Die kennelijk Iets van me willen Ook al begrijp Ik zelf eigenlijk Niet waarom Besluit om het Leuke eraan toch Maar mee te maken, Mee te gaan met De stroom van de Rivier, zonder Noemenswaardige Weerstand, en op Gezette momenten Even een poosje de Bergen…

En ieder jaar dan lijkt het of die dans van sporten ons geluk steeds produceert. De oude bard, die duidde het geheel: Steeds wij de spelers, ’t leven het toneel.…

Het lukt nog niet met die medailleoogst Uit vorm, de berm, de drank, een pols, de regen De tegenstanders zitten ook flink tegen Dus moeten we nog verder, harder, hoogst Maar zonder plak op vlinder, rug of crawl Gaan we voor goud met oeverloos gewauwel.…

Ik zag Oranje weer op de tv, De ballen van Van Basten en Van Persie, Die waren raak, elk in dezelfde versie, Is ’78 te lang gelêe? Toch heb ik ook in díe finale zin, Maar dan met Rensenbrink z’n bal erin!…

De Cup van Azië gaat naar Irak De Koerden, de Sjiieten en Soennieten Die even met elkaar op kunnen schieten Die gaan, hoe mooi, tezamen uit hun dak En de verliezers zijn wat aangeslagen Maar dat wordt dan meteen zo opgeblazen…

Hengel na hengel haalde hij op geen vis wilde bijten geen vis aan de haak Hij at met smaak zijn zelf-besmeerde en belegde boterhammen kaas dat was wel favoriet Rondom hem het zacht-wuivend riet en verscholen eend en meerkoet Het deed hem goed naar de rivier te staren hier te zitten en te peinzen het uur niet van belang Hij hoorde…

Als ik 's ochtends wakker word, denk ik aan mijn sport, als je getackeld wordt doet dat pijn, maar daarom moet je ook een flinke zijn laatst had ik gescoord en het publiek werd door vreugde gestoord scoren doe je in het doel en als je scoort geeft dat een machtig gevoel nu speel ik nog bij Z.O.B.…

Vaak wordt iets erg simpels slecht begrepen. En vaak zijn jonge sporters oliedom. Door stijgend testosteron wordt daarom Een knuffeldame in haar kont geknepen. Want ten slotte is het spelletje hockey Slechts voetbal met een heel hard stokkie.…

Sport is onsportief. Dieronvriendelijk. Geldverslindend. Mensonterend. Schandelijk.…

we wilden ineens het kind uit ons dromen vroegen elkaar wanneer het kon komen zijn lijfje groeide bolde jouw buik krijste de lucht en zijn longen eruit blauwkleurend worstelen op de grens van bestaan kiezen voor leven of dood verder gaand wie heeft gevraagd of jij wilde leven heeft je gewaakt uit een heel diep vergeten ben je…

hij houdt wel van sport voor sport de ladder nemen op weg naar de top zijn knie te stoten en dan te roepen dat hij er is geraakt de gewone strijd om het bestaan voert hij elke dag opnieuw zodat zij lief naar hem kan kijken dat heb je weer goed gedaan en of dat jurkje daar nog hing?…

vaar op de stroom van de vergankelijkheid heb geen verwachting heb geen vrees nadert het einde laat het komen zorgen worden overbodig ------------------------------------------ uit: 'Sporten van de ladder', 1974.…

misschien ziet hij haar worstelend falen of neemt hij - op afstand - er nota van de daadkracht in zijn bloed is broos net zo broos misschien als haar onvermogen om te leven in een te koude winter…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Een volle werkweek vermoeit minder Maar nu Kinderen, nee Je sport, je lijn,je outfits Nog steeds een plaatje maar een foto zonder bijschrift wat zegt dat nu eigenlijk?…

Sport, spel en samenleving, een Spel zonder grenzen. Kent men De regels dan respecteert men De mensen.…

lichaam gegeven maar dat is nu op in het minderen van sport moet jouw blik naar buiten waar iedereen op je wacht na de overwinning op jouw anorexianacht…

En nu moet ik vechten voor mij, De schoonheid tegemoet, Worstel ik me eindelijk vrij...…

Het was een huisartscrisis in acht delen Een worsteling met de moderne tijd Een psychiater en een jonge meid En echtelijke onmin-taferelen Voor kijkers was het leukste ongemak Dat eenheid in de tijd en plaats ontbrak…

geboren uit de wetenschap dat geflirt tussen zon en mist juweeltjes van kleuren schept verzameld in een druppel, hangend aan een tak, worstelend met zwaartekracht, zomaar naar beneden valt. …spat!…