Alle inzendingen over spreeuw OR zwerm

onder de oude olmen staan ze stil doen een stapje terug uit het landschap in de verte blaft een getergde kettinghond zwermen kraaien spatten op hardhandige westenwind beukt door de bomen door de weerloze lijven op deze verloren plek het stillen met zachte woorden een rite in grondtaal ze gaan het landschap in kraaien zwermen…

Wanneer onverwacht een dichte wolk van verscheidene dode bladeren als een zwerm spreeuwen spatte in de open lucht tegelijk bracht ze met verschillende en zachte penseelstreken kleuren aan die een voor een niet waren ontsnapt aan mijn zintuigen.…

Kijken naar boven spreeuwen zwieren door de lucht in murmuratie. Wanneer dag bijna ten einde is en een nieuwe schemering zich openbaart laat zwerm vogels zich zien door sierlijk in de lucht te wervelen Een uitvoering die ik nog niet eerder heb waargenomen laat staan voorbij laat gaan.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Komt die plotselinge vrees die ik in mijn buik voel beven van hoe klein die spreeuwen waren toen ze dansten door een leven vol van honger en gevaren en hoe streng die toren wees?…

Vluchtig kijk ik omhoog En zie een zwerm vogels naar het zuiden vliegen Ze zweven pal boven mijn hoofd Maar lijken dan hun eigen weg te kiezen De zwerm is opeens opgelost in de naakte, blauwe lucht Onzichtbaar voor het blote oog; verdwenen en weggevlucht Het beeld blijft eeuwig ingeprent in de geest van mijn gedachten Ik neem ze…

. met wel duizend tegelijk bezongen ze de boom zo leek het en zo torende hij luidkeels hoger in de blauwe herfst de kilte brak in honderd stukken een wagenwiel vol goud verdraaide allengs alle hoeken in het oude gras langs hun glanzende stipjesjas gleed de dag ineens omlaag de hond pakte de stok en ik hielp zoeken tot de…

Groep spreeuwen vliegt op fladdert van de grond en wervelt naar omhoog net als mijn oog om dan snavelsnel te duiken in het net ontstane rijk van scherp scherende schedeltjes graaiende pootjes, dwarrelende veren ze zijn al zo hoog en met zo velen samenzijn is een som der delen om daarmee een dans te creëren die het leven gaat eren…

De koningin laat hij het meest nabij zijn terwijl haar zwerm de woorden verder zoemt. Het zijn maar lichte spreuken, van de regen ver weg, achter zijn rug, een grijs bewegen - een koningsmasker zijn gezicht.…

Door proeven op de spreeuw en op de kauw Hield men zich niet aan wat was afgesproken. Eenzijdig werd het convenant verbroken, De RUG zit nu behoorlijk in het nauw. Als dierproef heb ik kwarteltjes getest: Het proefdier kwartel smaakt mij opperbest.…

ik zweef als zwom ik onder water geen gedachten over wie of wat er staat te komen nu of later ik dans door de lucht als een wolk spreeuwen vergeet de tijd omspan de eeuwen ik ben een ballerina en geloof me als ik u mijn naam noem …. Engelina….…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Op de dijk heb ik je naam geroepen in de wind Een zwerm meeuwen schreeuwde met me mee. Spottend. Is het de wind die mijn ogen doet tranen?…

de wind ruikt naar regen een korte huivering over groene gazons en bomen in de avond vinden de spreeuwen elkaar dansend als één geheel in de lucht verlatenheid en schoonheid in de schoot geworpen ik draag alles met me mee…

op de rand van de slaap word ik overvallen ik ga ineens even dood onverwoestbaar blije spreeuwen wekken mijn roerloze oren tot leven op het vergeelde behang valt het winterlicht een deur gaat dicht…

de brievenbus blijft leeg maar als wanneer ik nader de zwermen zwenken de honden aanslaan en de dravende paarden verschrikt stilstaan alleen dan voel ik me echt alleen…

Spreeuwen harken pieren in een grijs gazon. Bomen met roos: uit hun kruin vallen duiven als Noach seniel met de broodzak gaat wuiven. ---------------------------------------- uit: 'Gedichten 1962-1992', 1993.…

wolken vol leugens passeren langszij dreigend hemelwater kleurt donkergrijs speelse spreeuwen walen om de hete brij die voorlopig onaangetast blijft ze blijven de waarheid voor die zich schuilhoudt langzaam rekt de ochtendzon zich uit…

Spichtige spreeuw, Het graatmagere, kalende Mannetje dat in zichzelf Gevangen door de gangen Van het gebouw zwerft, Schichtig bewegend over Het kale, koude beton Waaruit alle leven verdwenen is, Maar waar hij geacht wordt Het zijne weer op te pakken - Op weg naar die ene deur Waar zijn Vriend de behandelaar Kantoor houdt, en…

zoemt de hommel tastend de struikjes af naar voorjaar vliegt de spreeuw gedreven heen en weer met takjes in de snavel kwetteren de meesjes schel en fiet de nestdrang rond wil ik je naam schrijven in de blauwe lucht mijn lief…

de tuin een winterse volière waar de vrijheid strakblauw boven hangt spreeuwen op en rond de waslijn met het vastgeknijperd pindamaal mussen, merels - op de muur, in de wilg, de coniferen - wachtend op hun beurt in de kamer voor het raam likkebaardt de kat…

vandaag de storm die omver blaast wat op zijn weg komt mijn mond een smalle streep je verwaaide verre glimlach vannacht de stille dans van een spreeuw vloeiend boven de woestijn ik leg het harnas af ik ben er je glimlacht me dichterbij…

't is genieten de vogels te zien grazen in onze kleine oase toch, als ik me vertoon zien ze me als evenbeeld van wat opgesteeld in de zomer onze akkers moet beschermen tegen al te grote zwermen…

vandaag de storm die omver blaast wat op zijn weg komt mijn mond een smalle streep jouw verre verwaaide glimlach vannacht de stille dans van een spreeuw vloeiend boven de woestijn ik leg het harnas af je glimlacht me dichterbij…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Als een musje bij de spreeuwen, Zo maakte jij mij blij. Je was al blij met kleine dingen, Je was al blij met zonneschijn, Je was altijd zo tevreden. Wat was voor jou het leven fijn.…

De wind waait van de wolken gedachten ver van hier een zwerm herinneringen zingt in mij liefde tijdloos eindeloos dwars door afstand heen tranen overal ter wereld dezelfde kleur…