Alle inzendingen over sprookje OR school OR voordragen

Als ik kan dichten mijn lief en mijn gevoelens kan verwoorden in een liefdesbrief en het zou voordragen aan jou bij het zien van jouw gezicht dan ontstaat mijn lief vanzelf het allermooiste gedicht Als ik kan dichten mijn lief dan heb ik woorden die geruisloos door de stilte worden verdoofd zinnen die vloeien…

winter, jij bent een slechtaard in de huizen verstop je je als een kind zie ik je alle scholen binnen hollen met je lichaam in een tas o winter jij bent een slechte meester een klein beetje vuurwerk daarmee ben ik tevreden o winter geef mij wat vrolijkheid knip een stuk van deze middag af gooi een sprookje in het water van de nacht o slechte…

School is saai dat weten we allemaal niemand vind de leraren leuk maar onderling liggen we in een deuk…

Mijn verzen kan Ik met droge ogen Voordragen, zo mooi Als het publiek het Maar wil, ik doe Heus mijn best ze Zo mooi te lezen Dat de woorden van Mijn gedicht als Sieraden achterblijven Bij de mens die luistert - Een uitzondering ken ik Slechts - die ene regel Die mijn vader en mijn Moeder raakt brengt mij In mijn weemoed…

Je schaduw wat als een kaarslicht langzaam dooft het sprookje wat in een dagdroom langzaam verdwijnt maar jouw portret in mijn sprookje maakt het bijzonder. Jouw aanwezigheid in silhouet tijdens zonsondergang het rond dansen in contouren langs de waterkant mijn sprookje dat leeft tot het blauwe uur.…

ik schreef met potlood een sprookje onderstreepte met zwart wat al echt was jij las in contrast alle kleuren blies leven in vorm en figuur met vlammend vuur legde de ziel bloot van fantasia’s schoot dit sprookje leeft omdat u het deelt met uw geest wil melker 07/10/2010…

luchten zo verschillend blauw en roze sprookje uit 1001 nacht onvergetelijk…

zo menige mensenbroeder gaat aan mij voorbij ogenschijnlijk in ontkenning van mijn bestaan in schaduwen van onvrijwillige vergetelheid blikkeren mijn bloemrijke tanden wraakbelust naar weke kelen van evenzovelen kartelmessen spelen in mijn handen met bloedgleuven niemand negeert een unabomber willekeurige woorden willen explosief…

Laat schone verzen glad van effen lippen vloeien, Maar gil, noch galm, noch kwaak, noch bulder woest en luid; Weerhoud uw arm en hand van haamren, zwaaien, roeien; De molenwiekerij drukt geen verrukking uit. Des dichters hartstocht, stijge als opgezette baren, Hij zij een storm, een stroom, die alles met zich voert: Gij, blijf uw kalmte, uw kracht…

Soms bij het voordragen van poëzie voel ik me 't kind dat in de kleuterklas doet of het lezen kan. Verlakkerij. ----------------------------------------------------------- uit: 'Poetry and snorkling', weblog Patty Scholten 2010.…

Het sprookje is uit en de kater kwam later... Hoe heb ik mij ooit zo kunnen vergissen Wat is gebeurd is nooit, maar dan ook nooit met geen enkele doek uit te wissen...…

ik dacht dat het een sprookje was alles in vrede en harmonie de dieren en de mensen pas later besefte ik pas dat ik het in een boekje las maar zo gaandeweg in het leven kwam ik ze toch weer tegen een prins, de boze heks koning leeuw en slim konijn ik denk dat het een sprookje is met vreemdsoortige figuren en bizarre avonturen alleen…

Ik was streng maar wel rechtvaardig Niet joviaal maar toch wel aardig Werkte in het onderwijs Hij was streng maar wel hulpvaardig Deed zijn plicht Was nog zo jong had nog volop zicht ook in de raad voor allemaal Tot dat moment die dag werd ‘t werken in het onderwijs voor hem fataal…

School is samen stapel schriften, boeken angstdroom van een kind is pen, papier en zonder spijt gedroomde brand veel vrije dagen drama echter waarin krijt venijnig krassen school is ik moet plassen ruim voor tijd wat spel is één kwartiertje tot de bel in brons gegoten pijn de bel van dr. Hein…

En achter ieders rug, over de sportvelden klonk het luid, kaatste de jeugd van aangrenzende scholen anders, protestanter dan die van katholieken huize.…

Er staan in dit gebouw, in elke klas, verzuurde dames en verzakte heren hun lang gestorven wijsheid te dicteren, wakker gehouden door wat pen-gekras. De taak van heel dat traag docentenras ? De vragen van de jeugd te confisqueren, haar creativiteit elimineren totdat zij loopt in eender, trage pas. Nieuwsgierigheid wordt hier beschouwd als…

Voor het eerst naar school het was heel spannend wat was ze trots Kijk haar zitten op haar stoel fier en rechtop haar ogen zoeken mij zoeken houvast maar staan ook blij Ik kijk toe met gemengde gevoelens ik wil haar niet achterlaten maar moet toch gaan een nieuwe levensfase begint voor haar maar ook voor mij ik zucht eigenlijk…

Joran heeft pijn in zijn gedachten hij is moe van alles wat ze zeggen tegen hem Niet naar school nu want daar wachten gemene monden die vals lachen om alweer een nieuwe grap Joran wil slapen en fijn dromen over vriendjes met wie hij heel gewoon spelen kan…

het was een oude school, ramen waren hoog de schaduw van de meester boog zich in een kring voorover in de glinstering van het oude stof wij kinderen zongen in onze Friese taal als herkenning bij het uitzicht van het raam kinderstappen in uitgesleten marmer als kind in een onvoltooide tijd waarin niets is verloren gegaan wat ik leerde…

School is een zure appel waar je doorheen moet bijten, maar misschien wordt hij ooit zo sappig zoet dat ik hem zelfs lekker ga vinden...…

Het was al bijna tijd voor school Ze waren al wat laat driftig liepen ze samen verder in mijn straat.…

De bel geeft het begin aan, Het begin van de mierenhoop. Iedereen loopt door elkaar, Haasten naar de volgende les, Tot de bel weer gaat.…

waarom worden op school geen grappen voorgelezen want larie en apekool moet worden onderwezen zo werden kinderen wijzer als humor echt een vak was en elke onderwijzer op tijd en stond een grapjas waarom niet elke dag een giechelstond inrichten het uurtje van de lach vol vrolijke gezichten we rekenen met woorden we delen door een hoek…

Je zegt het leven is een leerschool maar lieve hemel wat zijn de lessen onwaarschijnlijk ingewikkeld.…

Een oplossing wordt aanbevolen, Het samenvoegen van scholen, Een van de speerpunt symbolen. Maar die oplossing zit toch op slot door het samenscholingsverbod.…

Eentonig bromt de stem der lerares. Het woelig meisje wendt zich om en gluurt naar gindse tuin, waar 't bieke honig puurt en zomerzonne blinkt op bloem en bes. Op de enge schoolbank zwiert de blonde tres. Hoe vaak heeft niet haar blik zich blind getuurd naar 't strookje blauw - de hof is hoog ommuurd -! - ‘Die blijde vogels! hen kwelt boek…

Wie staag op school moet blijven, Die zou, naar alle schijn, Het lezen en het schrijven, Weldra vervelend zijn. De zorg soms te verbannen, Maakt lustig en tevreên. Een boog, te sterk gespannen, Springt lichtelijk vanéén.…

schoolbel luidt, school is uit, lekker naar het bos kijk uit voor de dieren, voor de vlekken van het mos denk erom, niet lopen waar je niet al was niet met vreemden spreken, niet spelen langs de waterplas - en je vraagt je af..…

Mijn vader bracht mij weg en kwam een half uur na het afscheid weer terug want ik vergat mijn zakdoek. Ik was zo blij met zijn komst en met de zoen die ik onverwachts van hem kreeg en ik weet nog dat ik bloosde daar in die voorste bank. Altijd zou ik die kus van Vader onthouden en mijn kinderen vertelde ik ervan. Ook vertelde…

klasgenoten weer mag zien Dat kan binnenkort weer misschien… Mama zegt misschien na eind april Ik kan dan weer naar school… met Gods wil…